ผลของโปรแกรมการจัดการเรียนรู้พฤติกรรมทางเพศที่ปลอดภัยและสนทนาออนไลน์บนฐานทฤษฎี พฤติกรรมตามแผนในวัยรุ่นตอนต้น: การศึกษาแบบกึ่งทดลอง

บทคัดย่อ

ที่มาของปัญหา: การวางแผนให้วัยรุ่นตอนต้นปฏิบัติพฤติกรรมทางเพศที่ปลอดภัย ด้วยการจัดประสบการณ์เรียนรู้เรื่องเพศวิถีโดยใช้ทฤษฎีพฤติกรรมตามแผนจะช่วยลดปัญหาพฤติกรรมเสี่ยงและสุขภาพทางเพศ

วัตถุประสงค์: เพื่อตรวจสอบผลโปรแกรมการจัดการเรียนรู้พฤติกรรมทางเพศที่ปลอดภัยและสนทนาออนไลน์ต่อทัศนคติ การรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรม การคล้อยตามกลุ่มเพื่อน และความตั้งใจปฏิบัติพฤติกรรมทางเพศที่ปลอดภัยระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม

วิธีการศึกษา: รูปแบบการวิจัยนี้คือ การวิจัยกึ่งทดลอง กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในกรุงเทพมหานครจำนวน 64 คน จากโรงเรียนมัธยมศึกษา 2 แห่งได้รับการสุ่มให้เข้าร่วมการวิจัย กลุ่มควบคุมจำนวน 32 คน ได้รับการจัดการเรียนรู้เรื่องเพศวิถีตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน 2551 จากครูในโรงเรียน กลุ่มทดลองจำนวน 32 คน ได้รับโปรแกรมการจัดการเรียนรู้เรื่องพฤติกรรมทางเพศที่ปลอดภัยและสนทนาออนไลน์ประกอบด้วยเนื้อหาเพศวิถีบนหลักการในการสร้างทัศนคติ การรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมการคล้อยตามกลุ่มเพื่อน และความตั้งใจปฏิบัติพฤติกรรมทางเพศที่ปลอดภัย เครื่องมือรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถาม วัดผลลัพธ์ 3 ครั้ง ก่อนการทดลอง สิ้นสุดการทดลองทันทีและติดตามผล 1 เดือน วิเคราะห์ข้อมูลด้วย Mann Whitney U test และ Friedman test (repeated measure)

ผลการศึกษา: ภายหลังทดลองทันทีกลุ่มทดลองมีการรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมและการคล้อยตามกลุ่มเพื่อนเรื่องการปฏิบัติพฤติกรรมทางเพศที่ปลอดภัยและสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่น 95% (z = 2.43, p = 0.01; z = 2.32, p = 0.02) ในการติดตามผล 1 เดือน กลุ่มทดลองมีการรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (c²= 25.87, p < 0.001) อย่างไรก็ตามทัศนคติและความตั้งใจเรื่องการปฏิบัติพฤติกรรมทางเพศที่ปลอดภัยไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่ม

สรุป: โปรแกรมการจัดการเรียนรู้พฤติกรรมทางเพศที่ปลอดภัยและสนทนาออนไลน์ทำให้กลุ่มทดลองมีการรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมเพิ่มขึ้นหลังการทดลองทันทีและหลังการทดลอง 1 เดือน