การพัฒนาระบบการช่วยเหลือผู้ดูแลผู้ป่วยติดเตียงเพื่อป้องกันโรคซึมเศร้า ในเขตเทศบาลอำเภอเมืองฉะเชิงเทรา

บทคัดย่อ

ที่มาของปัญหา: ผู้ดูแลผู้ป่วยติดเตียงต้องเผชิญกับความเครียดและปัญหาต่างๆ ทำให้มีโอกาสที่จะเกิดโรคซึมเศร้าได้มาก จากการวิจัยที่ผ่านมามีหลายปัจจัยทำให้เกิดโรคซึมเศร้าทั้งปัจจัยผู้รับบริการและผู้ให้บริการและมีหลายวิธีการที่สามารถป้องกันการเกิดโรคซึมเศร้า เช่น การออกกำลังกาย การให้คำปรึกษา แต่ยังขาดข้อมูลระบบการช่วยเหลือผู้ดูแลผู้ป่วยติดเตียงเพื่อป้องกันโรคซึมเศร้า

วัตถุประสงค์: เพื่อพัฒนาและประเมินผลระบบการช่วยเหลือผู้ดูแลผู้ป่วยติดเตียงเพื่อป้องกันโรคซึมเศร้า

วิธีการศึกษา: การวิจัยนี้เป็นวิจัยเชิงปฏิบัติการโดยมีการทำการทดลอง 3 ระยะ ระยะที่ 1 ศึกษาสถานการณ์ปัจจุบันโดยการตอบแบบสอบถามและทบทวนองค์ความรู้จากแหล่งต่างๆ ระยะที่ 2 พัฒนาระบบการช่วยเหลือผู้ดูแลผู้ป่วยติดเตียงโดยการจัดประชุมกลุ่มสหสาขาวิชาชีพที่เกี่ยวข้องโดยนำข้อมูลที่ได้จากการศึกษาระยะที่ 1 มาพัฒนาระบบ ระยะที่ 3 ทดลองและประเมินผลการใช้ระบบที่พัฒนาขึ้น โดยการตอบแบบสอบถาม ผู้ดูแลจำนวน 45 คน วิเคราะห์โดยใช้สถิติคือ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการศึกษา: ระยะที่ 1 ระยะก่อนการใช้แนวทางใหม่ ยังไม่มีระบบการช่วยเหลือที่ชัดเจน ไม่มีการประเมินภาวะเครียด ความวิตกกังวลหรือภาวะซึมเศร้าของผู้ดูแลโดยใช้แบบวัดมาก่อน ผู้ดูแลมีความเครียดในด้านรายได้ ค่าใช้จ่าย การเดินทาง การพักผ่อน ตกงาน การไม่มีคนช่วยดูแลผู้ป่วยและขาดที่ปรึกษา การรอคอยในการรับบริการในโรงพยาบาล สภาพที่พักอาศัย การให้บริการยังเป็นลักษณะการตั้งรับมากกว่าเชิงรุก ขาดการสนับสนุนพาหนะในการทำงานเข้าเยี่ยมผู้ป่วย ระยะที่ 2 พัฒนาระบบการดูแลโดยเพิ่มการคัดกรอง ด้วย 2Q, 9Q มีการให้คำปรึกษาและเยี่ยมบ้านที่ครอบคลุมมากขึ้น มีคู่มือคลายเครียด ทีมเทศบาลและพัฒนาสังคมมาช่วยเหลือ ระบบ fast track ในโรงพยาบาลและระบบรับส่งผู้ป่วยและเจ้าหน้าที่ พัฒนาศูนย์เครื่องมือที่อุปกรณ์ดูแลพร้อม ระยะที่ 3 ผู้ป่วยมีความพึงพอใจในระบบที่พัฒนาขึ้นและค่าคะแนนซึมเศร้าลดลง

สรุป: การวิจัยนี้สามารถพัฒนาระบบการช่วยเหลือผู้ดูแลเพื่อป้องกันโรคซึมเศร้า โดยพบว่ามีความเหมาะสมทั้งด้านเนื้อหา และเหมาะสมกับผู้ปฏิบัติ สามารถนำไปใช้ได้จริงและเกิดประโยชน์