การพัฒนารูปแบบการป้องกันการหกล้มของผู้สูงอายุในจังหวัดขอนแก่น

บทคัดย่อ

ที่มาของปัญหา: ผู้สูงอายุมีความเสี่ยงต่อการหกล้มเพิ่มมากขึ้น แต่การป้องกันการหกล้มของผู้สูงอายุในปัจจุบัน ยังไม่มีรูปแบบที่ชัดเจน

วัตถุประสงค์: ศึกษาสถานการณ์การหกล้มของผู้สูงอายุ พัฒนาและศึกษาประสิทธิผลรูปแบบการป้องกันการหกล้มของผู้สูงอายุ

วิธีการศึกษา: การวิจัยและพัฒนา มี 4 ระยะ คือ ระยะที่ 1 การศึกษาสถานการณ์การหกล้มของผู้สูงอายุโดยการสุ่มแบบเจาะจง จำนวน 330 คน ระยะที่ 2 สร้างรูปแบบการป้องกันการหกล้มของผู้สูงอายุ ระยะที่ 3 การตรวจสอบและพัฒนารูปแบบการป้องกันการหกล้มของผู้สูงอายุ และระยะที่ 4 การทดลองและประเมินผล มีกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 คน โดยเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แบบสอบถามปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการหกล้มของผู้สูงอายุ 2) ประเด็นการสนทนากลุ่ม 3) แบบประเมินความสามารถปฏิบัติกิจวัตรประจำวันได้ด้วยตนเอง 4) แบบทดสอบสภาพสมองเบื้องต้นฉบับภาษาไทย 5) แบบประเมินความเสี่ยงต่อการหกล้มสำหรับผู้สูงอายุไทยในชุมชน และ 6) แบบสอบถามด้านการรับรู้ และพฤติกรรมการป้องกันการหกล้มของผู้สูงอายุ

ผลการศึกษา: รูปแบบการป้องกันการหกล้มของผู้สูงอายุประกอบด้วย การร่วมกันวิเคราะห์ปัญหา การสร้างความรอบรู้ด้านสุขภาพเกี่ยวกับการหกล้มในผู้สูงอายุ การจัดกิจกรรมส่งเสริมสุขภาพในชมรมผู้สูงอายุ และการสนับสนุนงบประมาณและทรัพยากรในการป้องกันการหกล้มของผู้สูงอายุ ซึ่งพบว่าผู้สูงอายุในกลุ่มทดลองมีค่าคะแนนเฉลี่ยการรับรู้เกี่ยวกับการหกล้มและค่าคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมการป้องกันการหกล้มในภาพรวมสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.01)

สรุป: ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่า กระบวนการพัฒนารูปแบบการป้องกันการหกล้มของผู้สูงอายุนี้สามารถพัฒนารูปแบบการป้องกันการหกล้มของผู้สูงอายุได้อย่างมีประสิทธิภาพ