อัตราการรอดชีวิตของผู้ป่วยมะเร็งหลังโพรงจมูกในโรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า ระหว่าง พ.ศ. 2552 ถึง 2560

Main Article Content

พนา กล่ำคำ
รุตติ ชุมทอง
จเร เกียรติศิริชัย
สุพิชา วงษ์พูล
ไนยรัฐ ประสงค์สุข
ธีรยสถ์ นิมมานนท์
ปริยนันทน์ จารุจินดา

บทคัดย่อ

บทนำ ปัจจุบันการรักษาโรคมะเร็งหลังโพรงจมูกจะเลือกวิธีรักษาด้วยการฉายรังสี (radiation therapy - RT) หรือการฉายรังสีร่วม กับยาเคมีบำบัด (concurrent chemoradiotherapy - CCRT) ขึ้นอยู่กับระยะของโรค ซึ่งการศึกษาผลการฉายรังสีวิธี intensitymodulated radiotherapy (IMRT) ในประเทศไทยยังมีอยู่จำกัด งานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาอัตราการรอดชีวิตของผู้ป่วยมะเร็งหลังโพรงจมูกที่ได้รับการรักษา โดยเปรียบเทียบผลการรักษาระหว่างวิธีการฉายรังสีที่แตกต่างกัน วัสดุและวิธีการ กลุ่มประชากรเป้าหมายได้แก่ ผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยโรคมะเร็งหลังโพรงจมูก ภายในห้วงเวลาตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2552 ถึง 31 ธันวาคม 2560 กำหนดแบบแผนการวิจัยให้เป็น retrospective case control study ผลการวิจัย ผู้ป่วยมะเร็งหลังโพรงจมูก 189 ราย มีระยะเวลาปลอดโรคภายใน 5 ปี เท่ากับ ร้อยละ 52.91 (95%CI: 44.20-60.87%) ส่วนอัตราการรอดชีวิตของผู้ป่วยผู้ป่วยมะเร็งหลังโพรงจมูกที่ระยะเวลา 5 ปี เท่ากับร้อยละ 67.53 (95%CI: 58.69-74.89%) ระยะเวลาปลอดโรคของผู้ป่วยระยะ early stage และ locally advanced stage มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.019) เช่นเดียวกับอัตราการรอดชีวิตของผู้ป่วยทั้ง 2 ระยะซึ่งมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติด้วย (p = 0.031) ผู้ป่วยระยะ early stage (26 ราย) ที่รับการฉายรังสีวิธี Non-IMRT (16 ราย) มีระยะเวลาปลอดโรค เปรียบเทียบกับการฉายรังสีวิธี IMRT (10 ราย) แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.046) ส่วนอัตราการรอดชีวิตของการฉายรังสีทั้ง 2 วิธี ไม่แตกต่างกัน (p = 0.089) ผู้ป่วยระยะ locally advanced stage (103 ราย) ที่ได้รับการรักษาวิธี IMRT + CCRT (43 ราย) มีอัตราการรอดชีวิตไม่แตกต่างจากผู้ป่วยที่รับการรักษาวิธี Non-IMRT + CCRT (60 ราย) (p = 0.861) แต่การรักษาวิธี IMRT + CCRT มีระยะเวลาปลอดโรคสูงกว่าผู้ป่วยที่รับการรักษาวิธี Non-IMRT + CCRT อย่างมีนัย สำคัญทางสถิติ (p = 0.027) สรุป ผู้ป่วยมะเร็งหลังโพรงจมูกระยะ early stage มีอัตราการรอดชีวิตที่สูงกว่า ผู้ป่วยระยะ locally advanced stage อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ การรักษาผู้ป่วยระยะ early stage ด้วยการฉายรังสีทั้ง 2 วิธีได้ผลการรักษาไม่แตกต่างกัน แต่การรักษาผู้ป่วยระยะ locally advanced stage โดยใช้วิธี IMRT + CCRT อาจส่งผลให้ผู้ป่วยมีระยะเวลาปลอดโรคที่ดีกว่า

Article Details

บท
นิพนธ์ต้นฉบับ (Original Article)

References

1. Melvin LK Chua, Joseph TS Wee, Edwin P Hui, Anthony TC Chan. Nasopharyngeal carcinoma. Lancet 2016;387:1012-24.

2. Lee AW, Foo W, Mang O, Sze WM, Chappell R, Lau WH, et al. Changing epidemiology of nasopharyngeal carcinoma in Hong Kong over a 20-year period (1980-1999): an encouraging reduction in both incidence and mortality. Int J Cancer. 2003;103:680-5.

3. Hildesheim A, Apple RJ, Chen CJ, Wang SS, Chen CJ, Klitz W, et al. Association of HLA class I and II alleles and extended haplotypes with nasopharyngeal carcinoma in Taiwan. J Natl Cancer Inst. 2002;94:1780-9.

4. Yu MC, Huang TB, Henderson BE. Diet and nasopharyngeal carcinoma: a case-control study in Guangzhou, China. Int J Cancer. 1989;43:1077-82.

5. Zheng YM, Tuppin P, Hubert A, Jeannel D, Pan YJ, Zeng Y, et al. Environmental and dietary risk factors for nasopharyngeal carcinoma: a case-control study in Zangwu County, Guangxi, China. Br J Cancer. 1994;69:508-14.

6. Miller WE, Earp HS, Raab-Traub N. The Epstein-Barr virus latent membrane protein 1 induces expression of the epidermal growth factor receptor. J Virol. 1995;69:4390-8.

7. Paine E, Scheinman RI, Baldwin AS, Jr. Expression of LMP1 in epithelial cells leads to the activation of a select subset of NFkappa B/Rel family proteins. J Virol. 1995;69:4572-6.

8. Tangjaturonrasme N, Vatanasapt P, Bychkov A. Epidemiology of head and neck cancer in Thailand. Asia-Pac J Clin Oncol. 2018;14:16-22.

9. Chan JKC, Bray F, McCarron P, et al. Nasopharyngeal carcinoma. In: Barnes L, Eveson JW, Reichart P, et al, eds. WHO classification of tumours. Pathology and genetics of head and neck tumours. Lyon: IARC Press, 2005:85-97.

10. NCCN Clinical Practice Guidelines in Oncology (NCCN Guidelines) Head and Neck Cancers Version 1.2018 – February 15, 2018, Available from https://www.nccn.org/professionals/physician_ gls/f_guidelines.asp#site

11. Al-Sarraf M, LeBlanc M, Giri PG, Fu KK, Cooper J, Vuong T, et al. Chemoradiotherapy versus radiotherapy in patients with advanced nasopharyngeal cancer: phase III randomized Intergroup study 0099. J Clin Oncol. 1998;16:1310-7.

12. Lee NY, Zhang Q, Pfister DG, Kim J, Garden AS, Mechalakos J, et al. Addition of bevacizumab to standard chemoradiation for locoregionally advanced nasopharyngeal carcinoma (RTOG 0615): a phase 2 multi-institutional trial. Lancet Oncol. 2012;13:172-80.

13. Chitapanarux I, Nobnop W, Sripan P, Chumachote A, Tharavichitkul E, Chakrabandhu S, et al. The outcome of the first 100 nasopharyngeal cancer patients in Thailand treated by helical tomotherapy. Radiol Oncol. 2017;51:351-6.

14. AJCC cancer staging manual. 7th edition. Philadelphia: Lippincott- Raven; 2009.

15. Loh KS, Petersson F. Non-exophytic nasopharyngeal carcinoma: high frequency of advanced lymph node and distant metastasis. Otolaryngol Head Neck Surg. 2011;145:594-8.

16. Tuan JK, Ha TC, Ong WS, Siow TR, Tham IW, Yap SP, et al. Late toxicities after conventional radiation therapy alone for nasopharyngeal carcinoma. Radiother Oncol. 2012;104:305-11.

17. Lee AW, Ng WT, Chan LL, Hung WM, Chan CC, Sze HC, et al. Evolution of treatment for nasopharyngeal cancer-success and setback in the intensitymodulated radiotherapy era. Radiother Oncol. 2014;110:377-84.

18. Chan JY, Chow VL, Wong ST, Wei WI. Surgical salvage for recurrent retropharyngeal lymph node metastasis in nasopharyngeal carcinoma. Head Neck. 2013;35:1726-31.