การทดลองแบบสุ่มเพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพการรักษาแผลจากคาร์บอนไดออกไซด์เลเซอร์ด้วยวัสดุปิดแผลที่ทำจากเซลลูโลสของแบคทีเรียเปรียบเทียบกับแผ่นตาข่ายเคลือบปิโตรลาตุม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ที่มาและความสำคัญ: แผ่นปิดแผลจากเซลลูโลสของแบคทีเรีย (BC) สามารถใช้กับแผลหลายชนิด ได้แก่ แผลไฟไหม้ หรือแผลเรื้อรัง แต่ยังไม่มีการศึกษาการใช้ BC ในแผลจากคาร์บอนไดออกไซด์เลเซอร์ ซึ่งเป็นเลเซอร์ทางผิวหนังที่ใช้บ่อย วัตถุประสงค์: เพื่อประเมินประสิทธิภาพของ BC เปรียบเทียบกับการใช้ แผ่นตาข่ายเคลือบปิโตรลาตุม (PG) ในการรักษาบาดแผลจากเลเซอร์คาร์บอนไดออกไซด์ วิธีดำเนินการวิจัย: อาสาสมัคร 26 คนที่มีกระเนื้อ (seborrheic keratoses) สองจุดในบริเวณเดียวกัน ได้รับการรักษาด้วยเลเซอร์คาร์บอนไดออกไซด์ แต่ละรายจะได้รับการสุ่มเลือกบาดแผลสำหรับการปิดแผลด้วย BC หรือ PG โดยวัสดุปิดแผลจะได้รับการเปลี่ยนในวันที่ 2, 4, 7 และ 10 หลังการทำเลเซอร์คาร์บอนไดออกไซด์ ร่วมกับประเมินการหายของแผลด้วยคะแนน BWAT และ ImageJ พร้อมทั้งบันทึกคะแนนความเจ็บปวดและความพึงพอใจของอาสาสมัครด้วยทุกครั้ง ผลลัพธ์: อาสาสมัครทั้ง 26 คน สามารถเข้าร่วมงานวิจัยได้จนจบ ส่วนใหญ่เป็นรอยโรคบริเวณที่ไม่ใช่ใบหน้า จากการประเมินการหายของบาดแผลด้วย BWAT และ ImageJ พบว่า แผลที่ใช้ BC ให้ผลไม่แตกต่างจากการใช้ PG และเมื่อวิเคราะห์แผลด้วย ImageJ พบว่า แผลที่ใช้ BC มีแนวโน้มของเปอร์เซ็นต์การหายของแผลสูงกว่า แต่ยังไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (PG vs BC วันที่ 2=20.5 vs 24.6; P=0.373, วันที่ 4=40.52 vs 45.32%; P=0.354, วันที่ 7=58.03 vs 61.35; P=0.369, วันที่ 10=67.79 vs 70.9; P=0.426) นอกจากนี้ อาสาสมัครให้คะแนนความพึงพอใจต่อวัสดุปิดบาดแผลทั้งสองชนิดไม่แตกต่างกัน และไม่พบภาวะแทรกซ้อนในการศึกษานี้ สรุป: BC มีประสิทธิภาพไม่แตกต่างจากวัสดุปิดแผลดั้งเดิม และสามารถใช้กับบาดแผลหลังการทำเลเซอร์คาร์บอนไดออกไซด์ได้อย่างปลอดภัย
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความในวารสารนี้อยู่ภายใต้ลิขสิทธิ์ของ กรมแพทย์ทหารบก และเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)
ท่านสามารถอ่านและใช้งานเพื่อวัตถุประสงค์ทางการศึกษา และทางวิชาการ เช่น การสอน การวิจัย หรือการอ้างอิง โดยต้องให้เครดิตอย่างเหมาะสมแก่ผู้เขียนและวารสาร
ห้ามใช้หรือแก้ไขบทความโดยไม่ได้รับอนุญาต
ข้อความที่ปรากฏในบทความเป็นความคิดเห็นของผู้เขียนเท่านั้น
ผู้เขียนเป็นผู้รับผิดชอบต่อเนื้อหาและความถูกต้องของบทความของตนอย่างเต็มที่
การนำบทความไปเผยแพร่ซ้ำในรูปแบบสาธารณะอื่นใด ต้องได้รับอนุญาตจากวารสาร
เอกสารอ้างอิง
Boateng JS, Matthews KH, Stevens HN, Eccleston GM. Wound healing dressings and drug delivery systems: a review. J Pharm Sci. 2008;97(8):2892-923.
Junker JP, Kamel RA, Caterson EJ, Eriksson E. Clinical Impact Upon Wound Healing and Inflammation in Moist, Wet, and Dry Environments. Adv Wound Care (New Rochelle). 2013;2(7):348-56.
Jennifer Gloeckner Powers LMM, Tania J Phillips. Dressings for chronic wounds. Dermatol Ther. 2013;26(3):197-206.
Broussard KC, Powers JG. Wound dressings: selecting the most appropriate type. Am J Clin Dermatol. 2013;14(6):449-59.
Wang J, Tavakoli J, Tang Y. Bacterial cellulose production, properties and applications with different culture methods - A review. Carbohydr Polym. 2019;219:63-76.
Shah N, Ul-Islam M, Khattak WA, Park JK. Overview of bacterial cellulose composites: a multipurpose advanced material. Carbohydr Polym. 2013;98(2):1585-98.
Portela R, Leal CR, Almeida PL, Sobral RG. Bacterial cellulose: a versatile biopolymer for wound dressing applications. Microb Biotechnol. 2019;12(4):586-610.
Krupa Shankar D, Chakravarthi M, Shilpakar R. Carbon dioxide laser guidelines. J Cutan Aesthet Surg. 2009;2(2):72-80.
Cristina Garbuio D, Mara Zamarioli C, Chantal Magalhães da Silva N, Oliveira-Kumakura ARDS, Carvalho EC. Assessment tools for the healing of wounds: an integrative review. Rev Eletr Enf. 2018;20.
