ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะเปราะบางของผู้สูงอายุในชุมชน จังหวัดอุบลราชธานี

บทคัดย่อ

ผู้สูงอายุที่มีภาวะเปราะบางมีความเสี่ยงต่อการเสียชีวิต เจ็บป่วยรุนแรง และฟื้นตัวล่าช้า แต่หากตรวจพบได้ในช่วงแรกเริ่ม และได้รับการดูแลที่เหมาะสม ก็อาจช่วยป้องกันหรือชะลอภาวะเปราะบางได้ การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบบรรยายเชิงความสัมพันธ์ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกของภาวะเปราะบาง และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะเปราะบางของผู้สูงอายุในชุมชน กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้สูงอายุในชุมชน จังหวัดอุบลราชธานี จำนวน 148 คน สุ่มตัวอย่างแบบการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้ แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามภาวะเปราะบาง แบบประเมินความรอบรู้ด้านสุขภาพคนไทย วิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติพรรณนาและสถิติการถดถอยโลจิสติกแบบไบนารี (Binary Logistic Regression) ผลการวิจัย พบว่า กลุ่มตัวอย่างร้อยละ 46.60 มีภาวะเปราะบาง ร้อยละ 31.80 เริ่มมีเปราะบาง และร้อยละ 21.60 ไม่มีภาวะเปราะบาง ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะเปราะบางของผู้สูงอายุในชุมชน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ อายุ และ เพศ ดังนั้น กิจกรรมการป้องกันและลดภาวะเปราะบางในผู้สูงอายุซึ่งสามารถทำได้หลากหลายวิธีจึงควรนำมาใช้กับผู้สูงอายุทุกกลุ่ม เพื่อช่วยให้ผู้สูงอายุมีคุณภาพชีวิตที่ดีอย่างยั่งยืน สามารถพึ่งพาและช่วยเหลือตัวเองได้