การเปรียบเทียบการวัดอุณหภูมิร่างกายผู้ป่วยทางรักแร้แบบดิจิตอลกับการวัดอุณหภูมิ ทางหน้าผากแบบอินฟราเรดเซ็นเซอร์

บทคัดย่อ

การวิจัยแบบวิเคราะห์ภาคตัดขวาง มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบการวัดอุณหภูมิร่างกายผู้ป่วยทางรักแร้แบบดิจิตอลกับการวัดอุณหภูมิทางหน้าผากแบบอินฟราเรดเซ็นเซอร์กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยที่มาใช้บริการโรงพยาบาลคลองหอยโข่ง จังหวัดสงขลา จำนวน 210 คน ใช้เครืื่องวัดอุณหภูมิทางรักแร้แบบดิจิตอลกับเครื่องวัดอุณหภูมิทางหน้าผากอินฟราเรดเซ็นเซอร์และแบบบันทึกอุณหภูมิ เก็บข้อมูล ระหว่างวันที่ 1 กุมภาพันธ์ ถึง 31 มีนาคม 2560 แต่ละคนได้รับการวัดทางรักแร้ก่อน จากนั้นวัดทางหน้าผากทันที โดยใช้ค่าสถิติ paired t-test, Bland-Altman และ ROC curve พบว่า อุณหภูมิทางรักแร้ (T=37.58°ซ.) มีค่าเฉลี่ยสูงกว่าทางหน้าผาก (T=37.45°ซ.) มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ .05 (Mean difference = 0.13, 95% CI = 0.02, 0.24, p-value = 0.01; p< .05) 95% limits of agreement = 3.09 การทำนายค่าอุณหภูมิทางรักแร้ที่จุดตัด 39.05°ซ. คำนวณพื้นที่ใต้กราฟ ROC = 78.80%, Sensitivity= 50%, Specificity = 88.90%, Positive Predictive Value = 52.93%, negative predictive value = 48.34 มีความแม่นยำมากกว่าทางหน้าผากที่จุดตัด 38.75°ซ. คำนวณพื้นที่ใต้กราฟ ROC = 57.00% ค่า Sensitivity= 0, Specificity = 88.90%, Positive Predictive value = 0, Negative predictive value = 0.50% แสดงให้เห็นว่า อุณหภูมิทางรักแร้สูงกว่ามีความแตกต่างกัน ไม่สอดคล้องกัน และมีความแม่นยำมากกว่าอุณหภูมิทางหน้าผาก ดังนั้น การวัดอุณหภูมิทางหน้าผากแบบอินฟราเรดเซ็นเซอร์ไม่สามารถนำมาใช้แทนการวัดทางรักแร้
แบบดิจิตอลในทางคลินิกกับผู้ป่วยนอกได้