ความชุกของการติดเชื้อแบคทีเรียดื้อยาปฏิชีวนะกลุ่ม Carbapenem ในผู้ป่วยที่เข้ารับ การรักษาในโรงพยาบาลระดับตติยภูมิ จังหวัดชายแดนภาคใต้ของประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาเชิงพรรณนาชนิดย้อนหลังครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกของการติดเชื้อแบคทีเรียดื้อยาปฏิชีวนะกลุ่ม Carbapenem ในผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลระดับตติยภูมิ ประเมินการติดเชื้อ จากการตรวจทางห้องปฏิบัติโดยการเพาะเชื้อ การแยกชนิดเชื้อแบคทีเรีย การทดสอบความไวของสารต้านจุลชีพ เก็บรวบรวมข้อมูลตั้งแต่ปี พ.ศ. 2557 ถึง 2561 วิเคราะห์และนำเสนอความชุกของการติดเชื้อด้วยสถิติเชิงพรรณนา ผลการศึกษาพบว่าความชุกของการติดเชื้อเท่ากับร้อยละ 1.6, 1.5, 2.4, 4.3 และ 5.4 ตามลำดับ เชื้อแบคทีเรียที่พบ คือ Klebsiella pneumonia (2.1, 2.7, 5.5 , 10.0 และ 12.3%) Escherchia coli (1.3, 0.7, 1.0, 1.5 และ 2.6%) และเชื้อแบคทีเรียชนิดอื่น (1.3, 1.2, 0.4 ,0.9 และ 1.0%) สิ่งส่งตรวจที่พบการติดเชื้อ คือ ปัสสาวะ (17.50%), หนอง (16.60%), เสมหะ (13.97%), เลือด (7.20%) และของเหลวในร่างกาย (27.83%) พบมากในแผนกหอผู้ป่วยหนัก (1.9, 2.7, 6.1, 7.5 และ 7.5%) อายุรกรรม (2.0 ,1.5 ,2.8, 5.6 และ 5.9%) ศัลยกรรม (2.5, 2.1, 2.9, 4.5 และ 4.9%) และหอผู้ป่วยเด็ก (1.1, 0.6 ,1.3, 2.5 และ 2.8%) การตรวจทางยีนที่ควบคุมการสร้างเอนไซม์ Carbapenemase พบว่า มีเอนไซม์ NDM-1 (50.65%) เอนไซม์ NDM-1 ร่วมกับ OXA (19.48%) เอนไซม์ OXA (23.37%) เอนไซม์ IMP (2.59%) และเอนไซม์อื่นๆ (3.89%) ดังนั้น บุคลลากรทางการแพทย์และผู้ที่เกี่ยวข้องควรมีมาตรการในการควบคุมการติดเชื้อดื้อยาอย่างเข้มงวดโดยเฉพาะในแผนกหอผู้ป่วยหนัก เพื่อการป้องกันและการควบคุมการแพร่กระจายของเชื้อดื้อยา ต่อไป
Article Details
เอกสารอ้างอิง
2. Phumart P, Phodhat T, Thamlikitkul V, Riewpaiboont A, Prakongsai P, Limwattananon S. Health and Economic Impacts of Antimicrobial Resistant Infections in Thailand: A Preliminary Study. Journal of Health Systems Research. 2012; 6(3): 352-360. (In Thai).
3. World Health Organization. The evolving threat of antimicrobial resistance: Options for action 2012. Geneva: WHO.
4. Infectious Diseases Society of America. Combating Antimicrobial Resistance: Policy Recommendations to Save Lives. Clinical Infectious Diseases. 2011; 52(5): S397–S428.
5. Report G. Antimicrobial Resistance. [Internet] 1998 [Cited September 10, 2019]. Available from: http://
www.nap.edu/catalog/6121.
6. Apisarnthanarak A, Danchaivijitr S, Khawcharoenporn T, et al. Effectiveness of education and antibioticcontrol
program in a tertiary care hospital in Thailand. Clin Infect Dis. 2006; 42(6): 768-775. (In Thai).
7. Allcock S, Young E, Holmes M, et al. (2017). Antimicrobial resistance in human populations: Challenges and
opportunities. Global Health, Epidemiology and Genomics 2017; 2: 1-7.
8. Chitpirom P. Jamnak T. Detection of Klebsiella pneumoniae carbapenemase producing Enterobacteracae.
Advanced Science 2016; 16(2): 105-118. (In Thai).
9. Sadsee P. The Prevalence of Carbapenem Resistant Enterobacteriaceae at Somdejphra-choataksinmaharaj
Hospital, Tak. Journal of Bamrasnaradura Infectious Diseases Institute. 2019; 13(2): 78-86. (In Thai).
10. National Antimicrobial Resistance Surveiliance Center, Thailand. Situation of microbactrial resistance to antimicrobials in the reginal health of fiscal year 2018 (12 months) [Internet] 2019 [Cited September
10, 2019]. Available from http://narst.dmsc.moph.go.th.
11. Piwpong C. Incidence of Carbapenemresistant Enterobacteriaceae in Suratthani Hospital. Region 11 Medical Journal. 2016; 30(2): 1-12 (In Thai).
12. Arsheewa W. Carbapenem-Resistant Enterobacteriaceae Prevalence of Carbapenemase Enzyme in Clinical Isolates of Carbapenem-Resistant Enterobacteriaceae from Prapokklao Hospital in 2012 - 2013. The Journal of Prapok-klao Hospital Clinical Medical Education Center. 2559; 33(4): 315–325. (In Thai).
13. Manankul S, Kertsin A. Comparison of Standard Carba NP and Modified CarbaNP for detection of carpapenemase-producing Enterobacteriaceae. Region 11 Medical Journal. 2016; 30(3): 145-157 (In Thai)
