ประสิทธิผลของการพัฒนามาตรฐานการพยาบาลผู้ติดยา และสารเสพติดผู้ป่วยหนัก

บทคัดย่อ

ภูมิหลัง: มาตรฐานการพยาบาลเป็นเครื่องมือสำคัญในการประกันคุณภาพบริการทางการพยาบาล การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา

วัตถุประสงค์: เพื่อพัฒนาและศึกษาประสิทธิผลของมาตรฐานการพยาบาลผู้ติดยาและสารเสพติดผู้ป่วยหนักแบ่งการศึกษาเป็น 3 ขั้นตอน คือ 1) ขั้นปัจจัยนำเข้า เป็นการสำรวจสังเคราะห์สภาพปัญหาความต้องการทางการพยาบาล 2) ขั้นกระบวนการ เป็นการพัฒนามาตรฐานการพยาบาลผู้ติดยาและสารเสพติดผู้ป่วยหนัก โดยใช้แนวคิดของเมสัน และ 3) ขั้นผลลัพธ์ เป็นการศึกษาผลการใช้มาตรฐานฯ ด้วยการวิจัยกึ่งทดลอง

วิธีการ: กลุ่มตัวอย่าง คือ 1) ผู้บริหารทางการพยาบาลและพยาบาลวิชาชีพหัวหน้าหอผู้ป่วย 20 คน 2) มาตรฐานการพยาบาลผู้ติดยาและสารเสพติดผู้ป่วยหนัก โดยทีมวิจัย และ 3) พยาบาลวิชาชีพและผู้ป่วยเสพติด จำนวน 12 และ 20 คน เครื่องมือวิจัย ประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง แบบสอบถามความคิดเห็นต่อมาตรฐานการพยาบาลผู้ติดยาและสารเสพติดผู้ป่วยหนัก แบบประเมินความพึงพอใจของพยาบาลวิชาชีพต่อการใช้มาตรฐาน และแบบประเมินความรู้ความเข้าใจ และทักษะในการดูแลตนเองของผู้ป่วยเสพติด ที่ผ่านการตรวจสอบคุณภาพแล้ว วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา สถิติเชิงพรรณนา และ Wilcoxon matched–pairs signedrank

ผล: การศึกษาพบว่า 1) ได้มาตรฐานการพยาบาลผู้ติดยาและสารเสพติดผู้ป่วยหนักจำนวน 7 มาตรฐาน ส่วนประสิทธิผลของมาตรฐานการพยาบาลฯ พบว่า 2) พยาบาลมีความพึงพอใจต่อการใช้มาตรฐาน อยู่ในระดับมากที่สุด และ 3) หลังได้รับการพยาบาลตามมาตรฐาน ผู้ป่วยมีคะแนนเฉลี่ยความรู้ความเข้าใจและทักษะในการดูแลตนเองสูงกว่าก่อนการได้รับมาตรฐานฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

สรุป: มาตรฐานการพยาบาลนี้มีประสิทธิภาพและสามารถนำไปใช้ได้จริง