ประสิทธิผลของโปรแกรมการให้ความรู้โรคลมชักโดยใช้สื่อวีดีทัศน์ภาพการ์ตูนเคลื่อนไหวสำหรับผู้ดูแลเด็กโรคลมชัก

ผู้แต่ง

  • วรรษา แซ่อุ่ย พย.ม. สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี

คำสำคัญ:

เด็กโรคลมชัก, ผู้ดูแล, โปรแกรมการให้ความรู้, สื่อวีดีทัศน์

บทคัดย่อ

ภูมิหลัง: โรคลมชักเป็นโรคระบบประสาทที่พบบ่อยและเป็นปัญหาทางสาธารณสุขที่สำคัญของประเทศไทย ซึ่งผู้ป่วยเด็กโรคลมชักจำเป็นต้องได้รับการดูแลที่เหมาะสม  การดูแลที่เหมาะสมสามารถป้องกันและควบคุมอาการชักได้  ดังนั้นพยาบาลเด็กจำเป็นต้องส่งเสริมความรู้ที่ถูกต้องและความเข้าใจเกี่ยวกับวิธีการดูแลผู้ป่วยเด็กโรคลมชัก เพื่อให้ผู้ดูแลผู้ป่วยเด็กโรคลมชักสามารถให้การดูแลที่เหมาะสมสำหรับเด็กโรคลมชักตามแผนการรักษา วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการให้ความรู้โดยใช้การ์ตูนแอนิเมชั่นวิดีโอสำหรับผู้ดูแลเด็กที่เป็นโรคลมชักต่อความรู้เรื่องโรคลมชักของผู้ดูแลเด็กโรคลมชัก วิธีการการวิจัยเป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (quasi-experimental research) แบบกลุ่มเดียววัดก่อน-หลัง (one group pretest posttest design)  กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ดูแลเด็ก 36 คนที่เพิ่งได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคลมชักที่ได้รับยากันชัก อายุ 1-12 ปี สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ one - way repeated measure ANOVA ผลลัพธ์: หลังการทดลอง คะแนนความรู้โรคลมชักในผู้ดูแลมีคะแนนสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.001) การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าโปรแกรมการให้ความรู้โดยใช้วิดีโอการ์ตูนแอนิเมชั่นสามารถเสริมสร้างความรู้โรคลมชักได้ สรุป: โปรแกรมการให้ความรู้โดยใช้สื่อวิดีทัศน์แอนิเมชั่น เป็นเครื่องมือที่สามารถส่งเสริมความรู้โรคลมชักในผู้ดูแลเด็กโรคลมชัก ดังนั้นพยาบาลควรใช้โปรแกรมการให้ความรู้โดยใช้การ์ตูนแอนิเมชั่นวิดีโอ เพื่อส่งเสริมความรู้ของผู้ดูแล นำไปสู่การดูแลเด็กที่เป็นโรคลมชักอย่างเหมาะสม

เอกสารอ้างอิง

Shinnar S, Pellock JM. Update on the epidemiology and prognosis of pediatric epilepsy. Journal Child Neurol. 2002; 17 (Suppl.1): S4-17.

Camfield CS, Camfield PR, Gordon K, Wirrell E, Dooley JM. Incidence of epilepsy in childhood and adolescence : a population -based study in Nova Scotia from 1977 to 1985. Epilepsia.1996; 37(1): 19-23.

Asawavichienjinda T, Sitthi-Amorn C, Tanyanont W . Prevalence of epilepsy in rural Thailand: a population-based study. Journal Med Assoc Thai. 2002; 85(10): 1066-73.

Pongwatcharaporn, K. Factors predicting poor response to first antiepileptic drug in pediatric epilepsy. Medical journal of Srisaket Surin BurIram Hospitals 2020; 35(2):491-500.

Tawanrat S. Effect of Epilepsy on Children: Prevention and Treatment. Thai Journal of Nursing Council. 2018; 33(4): 5-18.

Chutimaporn K, Chuanruedee K, Wantana M, Anannit W. Factors Related to Medication Adherence among Children with Epilepsy. Ramathibodi Nursing Journal. January-April 2017; 23(1):44-59.

Ruedeeporn P, Chalida T. The effects of educative supportive program using VCD and handbook on caregivers’ caring behaviors for school age epilepsy. Journal of Nursing Science & Health. 2017; 40(2):11-21.

Thatcher JD. Computer animation and improved student comprehension of basic science concepts. The Journal of American Osteopathic Association. 2006; 106(1): 9-14.

Anannit W. Textbook of Epilepsy in Children. Holistic Publishing Co., Ltd; 2011.

Bandura A. Annals of child development.Six theories of child development Greenwich, Social cognitive theory.In R. Vasta (Ed.), CT: JAI Press 1989; 6:1-60.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

29-06-2022

รูปแบบการอ้างอิง

1.
แซ่อุ่ย ว. ประสิทธิผลของโปรแกรมการให้ความรู้โรคลมชักโดยใช้สื่อวีดีทัศน์ภาพการ์ตูนเคลื่อนไหวสำหรับผู้ดูแลเด็กโรคลมชัก . J DMS [อินเทอร์เน็ต]. 29 มิถุนายน 2022 [อ้างถึง 11 ธันวาคม 2025];47(2):53-60. available at: https://he02.tci-thaijo.org/index.php/JDMS/article/view/250598

ฉบับ

ประเภทบทความ

นิพนธ์ต้นฉบับ