การศึกษาการกลายพันธุ์ของยีน RET Proto-oncogene ของชุดครอบครัวคนไทยที่เป็นเนื้องอกมะเร็งของต่อมไร้ท่อหลายตำแหน่งชนิด 2A
DOI:
https://doi.org/10.14456/jdms.2023.28คำสำคัญ:
เนื้องอกมะเร็งของต่อมไร้ท่อหลายตำแหน่งชนิด2A, การกลายพันธุ์ RET, คนไทยบทคัดย่อ
ภูมิหลัง: เนื้องอกมะเร็งของต่อมไร้ท่อหลายตำแหน่งชนิด 2A เป็นโรคทางพันธุกรรมที่ถ่ายทอดด้วยเซลล์ต้นกำเนิดที่ชื่อว่า RET proto-oncogene โดยทำให้เกิดเนื้องอกที่อวัยวะของต่อมไร้ท่อหลายจุด แต่การพยากรณ์โรคนั้นจะขึ้นกับมะเร็งชนิด medullary ของไทรอยด์เป็นหลัก ฉะนั้น สมาชิกในครอบครัวที่มีความเสี่ยง ควรได้รับการตรวจทางห้องปฏิบัติการเพื่อหาการกลายพันธุ์ (gene mutation) และสามารถนำเข้าสู่กระบวนการรักษาแบบแม่นยำเฉพาะบุคคล (personalized precisionmedicine) ก่อนที่จะเกิดเนื้องอกมะเร็งของต่อมไทรอยด์ (thyroidcarcinoma) วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาการกลายพันธุ์ของ RET ในเนื้องอกมะเร็งของต่อมไร้ท่อหลายตำแหน่ง ชนิด 2A ที่มีอยู่สามครอบครัวที่มารักษาที่โรงพยาบาลราชวิถี วิธีการ: สมาชิกของครอบครัวทั้ง 3 ครอบครัวจำนวน 22 คน ได้เข้าร่วมการศึกษาโดยการออกแบบและสังเคราะห์ SYBR Green Probe, Primerที่จำเพาะ เพื่อทำการตรวจวิเคราะห์หา melting curve analysisสำหรับ gene mutation ตำแหน่ง codon 634 บน exon 11 ของRET proto-oncogene ด้วยเทคนิค real-time PCR จากคนไข้ที่มารักษาที่ราชวิถี จำนวน 3 ราย ผล: สมาชิกของครอบครัวทั้ง 3 ครอบครัวพบการกลายพันธุ์ที่ตำแหน่ง 634 ของ exon 11โดยพบว่ามีสมาชิกที่มีการกลายพันธุ์อยู่ 9 คนใน 22 คน ด้วยเทคนิค Real-time PCR สรุป: การพบการกลายพันธุ์ RETC634R มีความสำคัญต่อการวางแผนรักษาของผู้ป่วยที่เป็นเนื้องอกมะเร็งของต่อมไร้ท่อหลายตำแหน่ง ชนิด 2A เป็นอย่างมาก เพื่อเตรียมการก่อนการผ่าตัดต่อมไทรอยด์ เพื่อป้องกันการกลายเป็นมะเร็งไทรอยด์ชนิด medullary และการศึกษาการกลายพันธุ์จะมีประโยชน์ต่อครอบครัวที่ต้องมีการวางแผนการรักษาในอนาคตเป็นอย่างมากควรพิจารณาการตัดสินใจการรักษาของแพทย์แต่ละคนหรือความปรารถนาของผู้ป่วยหรือครอบครัวของผู้ป่วยตามการกลายพันธุ์ 634 codon ควรตรวจคัดกรอง pheochromocytoma และการจัดการตามด้วยการรักษาหากมีหลักฐานทางชีวเคมีและการตรวจคัดกรองมะเร็งต่อมไทรอยด์ชนิด medullary และโรคพาราไทรอยด์
เอกสารอ้างอิง
Machens A, Niccoli-Sire P, Hoegel J, Frank-Raue K,van Vroonhoven TJ, Roeher HD, et al. Early malignantprogression of hereditary medullary thyroid cancer. N Engl JMed 2003; 349(16):1517-25.
Raue F, Frank-Raue K. Genotype-phenotype correlation inmultiple endocrine neoplasia type 2. Clinics (Sao Paulo) 2012;67(Suppl 1):69-75.
Casanova S, Rosenberg-Bourgin M, Farkas D, Calmettes C,Feingold N, Heshmati HM, et al. Phaeochromocytoma inmultiple endocrine neoplasia type 2 A: survey of 100 cases.Clin Endocrinol (Oxf) 1993; 38(5):531-7.
Modigliani E, Vasen HM, Raue K, Dralle H, Frilling A, Gheri RG,et al. Pheochromocytoma in multiple endocrine neoplasiatype 2: European study. The Euromen Study Group. J InternMed 1995; 238(4):363-7.
American Thyroid Association Guidelines Task Force; Kloos RT,Eng C, Evans DB, Francis GL, Gagel RF, Gharib H, et al. Medullarythyroid cancer: management guidelines of the American ThyroidAssociation. Thyroid 2009; 19(6):565-612.
Wells SA Jr, Asa SL, Dralle H, Elisei R, Evans DB, Gagel RF,et al. Revised American Thyroid Association guidelines for themanagement of medullary thyroid carcinoma. Thyroid 2015;25(6):567-610.
Kraimps JL, Denizot A, Carnaille B, Henry JF, Proye C, Bacourt F,et al. Primary hyperparathyroidism in multiple endocrineneoplasia type IIa: retrospective French multicentric study.Groupe d’Etude des Tumeurs á Calcitonine (GETC, FrenchCalcitonin Tumors Study Group), French Association ofEndocrine Surgeons. World J Surg 1996; 20(7):808-12.
Raue F, Kraimps JL, Dralle H, Cougard P, Proye C, Frilling A,et al. Primary hyperparathyroidism in multiple endocrineneoplasia type 2A. J Intern Med 1995; 238(4):369-73.
Imai T, Uchino S, Okamoto T, Suzuki S, Kosugi S, Kikumori T,et al. High penetrance of pheochromocytoma in multipleendocrine neoplasia 2 caused by germ line RET codon 634mutation in Japanese patients. Eur J Endocrinol 2013; 168(5):683-7.
O’Riordain DS, O’Brien T, Grant CS, Weaver A, Gharib H,van Heerden JA. Surgical management of primaryhyperparathyroidism in multiple endocrine neoplasia types1 and 2. Surgery 1993; 114(6):1031-7.
Sánchez B, Robledo M, Biarnes J, Sáez ME, Volpini V, Benítez J,et al. High prevalence of the C634Y mutation in the RETproto-oncogene in MEN 2A families in Spain. J Med Genet 1999;36(1):68-70.
Tanaka A, Arita K, Lai-Cheong JE, Palisson F, Hide M, McGrath JA.New insight into mechanisms of pruritus from molecularstudies on familial primary localized cutaneous amyloidosis.Br J Dermatol 2009; 161(6):1217-24.
Verga U, Fugazzola L, Cambiaghi S, Pritelli C, Alessi E, Cortelazzi D,et al. Frequent association between MEN 2A and cutaneouslichen amyloidosis. Clin Endocrinol (Oxf) 2003; 59(2):156-61.
Gagel RF, Levy ML, Donovan DT, Alford BR, Wheeler T, Tschen JA.Multiple endocrine neoplasia type 2a associated with cutaneouslichen amyloidosis. Ann Intern Med 1989; 111(10): 802-6.
Verga U, Fugazzola L, Cambiaghi S, Pritelli C, Alessi E, Cortelazzi D,et al. Frequent association between MEN 2A and cutaneouslichen amyloidosis. Clin Endocrinol (Oxf) 2003; 59(2):156-61.
Imai T, Uchino S, Okamoto T, Suzuki S, Kosugi S, Kikumori T, et al.High penetrance of pheochromocytoma in multiple endocrineneoplasia 2 caused by germ line RET codon 634 mutation inJapanese patients. Eur J Endocrinol 2013; 168(5):683-7.
Jatoi I, Benson JR, Liau SS, Chen Y, Cisco RM, Norton JA, et al.The role of surgery in cancer prevention. Curr Probl Surg 2010;47(10):750-830.
Wells SA Jr. Advances in the management of MEN2: fromimproved surgical and medical treatment to novel kinaseinhibitors. Endocr Relat Cancer 2018; 25(2):T1-T13.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของกรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข
ข้อความและข้อคิดเห็นต่างๆ เป็นของผู้เขียนบทความ ไม่ใช่ความเห็นของกองบรรณาธิการหรือของวารสารกรมการแพทย์
