พฤติกรรมการฟัง ความชุกของโรคหูและการสูญเสียการได้ยินในเด็กชั้นประถมศึกษาตอนต้นในโรงเรียนที่มีการจัดการเรียนออนไลน์ (การศึกษานำร่องแบบไปข้างหน้า)

บทคัดย่อ

ภูมิหลัง: ในช่วงที่มีการระบาดของโควิด 19 โรงเรียน มีการปรับการเรียนการสอนผ่านระบบออนไลน์ คาดว่า ระยะเวลาการใช้และการฟังจากอุปกรณ์ส่วนบุคคลที่ใช้เพื่อการฟังจะมากขึ้น ความเสี่ยงในการเกิดการสูญเสียการได้ยินจากเสียงดังน่าจะเพิ่มขึ้น วัตถุประสงค์: 1. เพื่อศึกษาข้อมูลด้านสุขภาพการได้ยินและพฤติกรรมการฟังผ่านหูฟัง 2. เพื่อทราบความชุกของโรคหูและการสูญเสียการได้ยิน วิธีการ: เป็นการศึกษานำร่องแบบไปข้างหน้า ณ โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ ในช่วง เดือนมิถุนายน ถึงเดือนสิงหาคม 2566 เก็บข้อมูลด้านสุขภาพ ด้านการได้ยิน และพฤติกรรมการฟังของเด็กจากผู้ปกครองโดยใช้แบบสอบถาม ตรวจหูและตรวจการได้ยินในเด็ก ด้วยวิธี distortion product otoacoustic emissions: (DPOAEs) ผล: ข้อมูลจากผู้ปกครอง 228 ราย พบว่า ระยะเวลาที่เด็กฟังเสียงจากอุปกรณ์ต่าง ๆ วันที่มีเรียนออนไลน์นานกว่าวันที่ไม่มีเรียนออนไลน์ อย่างมีนัยสำคัญ (p-value < .0001) เด็กได้รับการตรวจหู 225 ราย เป็นเพศชาย ร้อยละ 49.78 เพศหญิง ร้อยละ 50.22 อายุ เฉลี่ย 7.46±0.87 ปี ตรวจหูพบขี้หูบังไม่เห็นเยื่อแก้วหู ร้อยละ 27.55 พบขี้หูไม่บังแก้วหูร้อยละ 13.33 และพบเยื่อแก้วหูทะลุ หินปูนในเยื่อแก้วหู ฟองอากาศหลังเยื่อ แก้วหู แก้วหูขุ่นหรือยุบตัว และสิ่งแปลกปลอมในช่องหู อย่างละ 1 ราย (รวม ร้อยละ 2.20; 95% CI: 0.7, 5.1) ผลตรวจ DPOAEs ในเด็กที่เห็นแก้วหูชัดเจนและมีแก้วหูปกติ 208 ราย มีผลปกติทั้งสองข้าง ร้อยละ 97.60 มีผลผิดปกติข้างใดข้างหนึ่ง ร้อยละ 1.92 และมีผลผิดปกติทั้งสองข้าง ร้อยละ 0.49 สรุป: เด็กมีการใช้อุปกรณ์ส่วนบุคคลที่ใช้เพื่อการฟังเพิ่มขึ้นในช่วงที่มีการแพร่ระบาดของโควิด 19 ผลตรวจหูครึ่งหนึ่งพบขี้หู ร้อยละ 40.88 ผลตรวจการได้ยินด้วยวิธี DPOAEs มีผลผิดปกติเพียงร้อยละ 2.4 แม้ว่าความชุกของโรคหูและการสูญเสียการได้ยินจะพบน้อย โครงการฟังอย่างปลอดภัยยังควรจะดำเนินการ เพื่อป้องกันไม่ให้หูชั้นในถูกทำลายอย่างถาวร