Suitable Flood Management for Urban Commercial Communities: A Case Study of Urban Communities in Ubon Ratchathani Province
Keywords:
Flood, Commercial district, Management, Urban CommunityAbstract
Ubon Ratchathani Province is located at the end of two tributaries, the Mun and Chi Rivera. Heavy water flows from high ground can cause flooding in riverside plains, especially in the provincial economic areas of Muang Ubon Ratchathani and Warin Chamrap Districts. These are important commercial community sites. This paper proposes suitable flood management for urban commercial communities through a case studies of Ubon Ratchathani Province urban communities. The aim is to determine the cause and severity of flooding problems and urban flooding in Muang Ubon Ratchathani and Warin Chamrap Districts in Ubon Ratchathani Province, as well as setting appropriate guidelines for fast and efficient urban flood management.
Results were that flooding in urban areas of Ubon Ratchathani Province were not caused by area rainfall but rather by five reasons: 1) topography; 2) Ubon Ratchathani city planning; 3) dam construction; 4) seasonal storms; and 5) action planning for flood events, remedies, and restoration. Studying flood maps and satellite images from the Geo-Informatics and Space Technology Development Agency (GISTDA) from 2011 to 2019 revealed a moderate level of flooding danger in Ubon Ratchathani Province (moderate flooding danger). These findings suggest that appropriate solutions should be found for the urban commercial community of Ubon Ratchathani Province to reduce loss of life and property. Eight main initiatives may be considered: 1) managing the Upper and Lower Mun River Basin Committees; 2) setting goals and directions and formulating an integrated work plan; 3) Boosting clarity about roles and missions of different organizations; 4) encouraging proactivity among relevant agencies in problem-solving; 5) focusing on advocacy and motivation issues; 6) strictly enforcing urban planning laws; 7) preparing flood disaster management information; and 8) building communities self-preparedness and strength in disaster management (community-based disaster risk management or CBDRM)
References
กรมชลประทาน. (มมป.). ฝายลำเซบก จังหวัดอุบลราชธานี. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อวันที่ 19 ธันวาคม 2563. เข้าถึงจาก http://tiwrm-s1.ega.or.th/DATA/REPORT/php/mun_scada/show_detail.php?code=TMN12&name=%E0%B8%AA%E0%B8%96%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B8%9D%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%A5%E0%B8%B3%E0%B9%80%E0%B8%8B%E0%B8%9A%E0%B8%81.
กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย. (ม.ป.ป.). หลักการจัดการพื้นที่ที่มีปัญหาน้ำท่วม 2P2R. [ออนไลน์] ค้นวันที่ 13 เมษายน 2563. เข้าถึงจาก http://www.disaster.go.th/th/index.php. สืบค้นเมื่อวันที่ 9 เมษายน 2563. เข้าถึงจาก http://www.environnet.in.th/.
กรมโยธาธิการและผังเมือง. (2558). การใช้ประโยชน์ที่ดินของจังหวัดอุบลราชธานีในปัจจุบัน ปี พ.ศ. 2558. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อวันที่ 12 เมษายน 2563. เข้าถึงจาก http://www.ubonprovincialplan.com.
กรมโยธาธิการและผังเมือง. (2558). การเปลี่ยนแปลงการใช้ประโยชน์ที่ดินของจังหวัดอุบลราชธานี. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม 2563. เข้าถึงจาก http://www.ubonprovincialplan.com.
กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม. (2555). ความรุนแรงและความเสียหายของน้ำท่วม. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อวันที่ 9 เมษายน 2563. เข้าถึงจาก https://www.deqp.go.th/.
ไกรชาติ ต้นตระการอาภา และคณะ (2555). สถานการณ์น้ำท่วมผลกระทบต่อสุขภาพ. วารสารสิ่งแวดล้อม. คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล. 16(1): 36-44.
ขนิษฐา เยาวนิชย์. (2541). “การกำหนดขอบเขตพื้นที่เสี่ยงอุทกภัยบริเวณลุ่มน้ำมูล – ชี ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย”. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิทยาศาสตร์ (วนศาสตร์) บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
งานประชาสัมพันธ์ สำนักงานชลประทานที่ 6 จังหวัดขอนแก่น. (2562). เขื่อนระบายน้ำมหาสารคาม(เขื่อนยาง). [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อวันที่ 19 ธันวาคม 2563. เข้าถึงจาก http://pr-rid6.blogspot.com/2018/09/blog-post_23.html.
เฉลิมเกียรติ คงวิเชียรวัฒน์. (2561). การบริหารจัดการอุทกภัยอย่างบูรณาการตามยุทธศาสตร์ชาติ ๒๐ ปี. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อวันที่ 13 เมษายน 2563. เข้าถึงจาก http://www.dsdw2016.dsdw.go.th/doc_pr/ndc_2560-2561/PDF/8365sc/%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%A1.pdf.
ชัยวัฒน์ ขยันการนาวี. (2556). ศึกษาบทเรียนจากเหตุการณ์น้ำท่วมและมาตรการแก้ไขปัญหาน้ำท่วม กรณีศึกษาจังหวัดลพบุรีและจังหวัดนครราชสีมา. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์: กรุงเทพฯ.
ทวีศักดิ์ หนูเอียด และคณะ. (2558). แนวทางการแก้ไขปัญหาน้ำท่วมในเขตพื้นที่เทศบาลเมืองควนลัง อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 6. หน้า 672-679. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อวันที่ 9 เมษายน 2563. เข้าถึงจาก http://www.hu.ac.th/conference/conference2015/proceedings.
ไทยรัฐออนไลน์. (2562). เขื่อนราษีไศล. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อวันที่ 19 ธันวาคม 2563. เข้าถึงจาก https://www.thairath.co.th/tags.
ประชาชาติธุรกิจออนไลน์. (2562). วิกฤตน้ำท่วมอีสานเสียหาย8พันล้าน กระทบพื้นที่ศก.-เกษตร2ล้านไร่-4จังหวัดยังอ่วม. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อวันที่ 13 เมษายน 2563. เข้าถึงจาก https://www.prachachat.net/local-economy/news-371872.
เล็ก จินดาสงวน. (2545). วิกฤตการณ์น้ำท่วมและภัยแล้งในประเทศไทย. วารสารชมรมนักอุทกวิทยาไทย. 7(6): 127 – 158.
วัชรี วีระพันธ์. (2533). อุกทกภัย. ในเอกสารประกอบการบรรยายเชิงวิชาการเรื่องภัยธรรมชาติในประเทศไทย วันที่ 12-14 พฤศจิกายน 2533,(หน้า 30-42). กรุงเทพมหานคร: สมาคมภูมิศาสตร์แห่งประเทศไทย.
วิชา นิยม. (2535). อุทกวิทยาป่าไม้. กรุงเทพฯ: ภาควิชาอนุรักษวิทยา คณะวนศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อวันที่ 15 ตุลาคม 2562. เข้าถึงจาก https://kukr.lib.ku.ac.th/db/index.php?/BKN_FOR/search_detail/result/196686.
ศูนย์อุตุนิยมวิทยาภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง. (2562). ปริมาณน้ำฝนรายปีของจังหวัดอุบลราชธานี. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อวันที่ 19 ธันวาคม 2563. เข้าถึงจาก http://www.ubonmet.tmd.go.th/.
สถาบันสารสนเทศทรัพยากรน้ำและการเกษตร. (2553). สาเหตุน้ำท่วมของจังหวัดอุบลราชธานี. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม 2563. เข้าถึงจาก https://www.hii.or.th/.
สาธิต วงศ์อนันต์นนท์. (2554). วิกฤตน้ำท่วมประเทศไทย 2554กับผลกระทบทางสังคม. บทความวิชาการสำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. 2(2): 1-20 [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อวันที่ 9 เมษายน 2563. เข้าถึงจาก http://library.senate.go.th/document/Ext3130/3130446_0004.PDF.
สำนักงานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยจังหวัดอุบลราชธานี. (2562). แบบรายงานสรุปความเสียหายจากสถานการณ์อุทกภัยประจำปี 2562 จังหวัดอุบลราชธานี.
สำนักประชาสัมพันธ์เขต 2 กรมประชาสัมพันธ์. (2562). ฝายลำเซบาย จังหวัดอำนาจเจริญ. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อวันที่ 19 ธันวาคม 2563. เข้าถึงจากhttps://ewt.prd.go.th/ewt/region2/ewt_news.php?nid=208067&filename=intro.
สุพิชฌาย์ ธนารุณ. (2553). “การประยุกต์ใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ในการกำหนดพื้นที่เสี่ยงอุทกภัยจังหวัดอ่างทอง”. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
อำนวย วงษ์พานิช. (2549). การศึกษาผลกระทบทางสังคม อันเนื่องมาจากโครงการก่อสร้างท่อส่งก๊าซธรรมชาติที่มีผลต่อประชาชนตามแนววางท่อส่งก๊าซธรรมชาติ: กรณีศึกษาในพื้นที่ อำเภอพานทอง และอำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี. การค้นคว้าแบบอิสระ สาขาวิชาการบริหารทั่วไป วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา. สัมภาษณ์.
เอกราช บุญเริง และคณะ. (2562). ศึกษาการปรับตัวต่ออุทกภัยของชุมชนคูสว่าง ตำบลหนองกินเพล อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารการบริหารปกครอง. 8(2): 335-358. สืบค้นเมื่อวันที่ 9 เมษายน 2563 จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/gjournal-ksu/article/view/233708.
Barrows, H.K. (1948). Floods, Their Hydrology and Control. New York: McGraw – Hill.
BBC News. (2562). ภูมิศาสตร์ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อวันที่ 13 กันยายน 2562. เข้าถึงจาก https://www.bbc.com/thai/thailand-49671644.
Huda A. Qari, Ibrahim Jomoah and Stefano Mambretti. (2014). Flood management in highly developed areas: problems and proposed solutions. Journal of American Science 2014, 10(3), 6-15.
Hunt, R.E. (1984). Geotechnical Engineering Investigation Manual. New York: Mcgraw-Hill.