การต่อรองและการสยบยอมต่อความไม่เท่าเทียมทางเพศในด้านชีวิตคู่ ของกลุ่มคู่รักเพศเดียวกัน

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบาย การต่อรองและการสยบยอมต่อความไม่เท่าเทียมทางเพศในด้านชีวิตคู่ของกลุ่มคู่รักเพศเดียวกัน โดยใช้วิธีศึกษาด้วยการทบทวนวรรณกรรม ร่วมกับส่วนหนึ่งของข้อมูลสังเคราะห์จากการศึกษาคู่ชีวิตกลุ่มชายรักชายพื้นที่กรุงเทพมหานคร ผ่านประสบการณ์ของผู้เขียน และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยทฤษฎีเควียร์ ในแนวคิด Gender Performativity    ผลการศึกษา พบว่า 1) องค์ความรู้ทางเพศมีพัฒนาการตั้งต้นจากการจำแนกแยกเพศแบบสารัตถะนิยมด้วยระบบทวิลักษณ์ตามเพศสรีระของวาทกรรมในฐานคิดแบบวิทยาศาสตร์ ทำให้เพศสรีระถูกผูกโยงกับเพศภาวะแบบตายตัวทั้งความเป็นชายและความเป็นหญิงร่วมกับบรรทัดฐานรักต่างเพศ ได้ส่งผ่านกระบวนการขัดเกลาและสถาบันทางสังคมซึ่งได้ผลักให้ความเป็นอื่นอย่างเพศวิถีเป็นสิ่งผิดปกติและเบี่ยงเบน เพศวิถีจึงพยายามออกจากการกดทับด้วยการสร้างอัตลักษณ์ที่หลากหลายหรือลื่นไหลไปสู่จุดที่ไม่นิยามเพศ ร่วมกับกลุ่มสตรีนิยมที่ได้วิพากษ์ท้าทายชุดความรู้เดิมเพื่อสร้างความเท่าเทียมทั้งชายหญิงและเพศหลากหลาย เป็นจุดเปลี่ยนผ่านสำคัญที่นำไปสู่การเกิดขึ้นของเควียร์ในฐานะภาพแทนของการเคลื่อนไหวเชิงอุดมการณ์และการต่อรองซึ่งสิทธิเสรีภาพของเพศวิถีทั้งเชิงปัจเจกและชีวิตคู่ 2) ชีวิตคู่ในกลุ่มคู่รักเพศเดียวกันของชายรักชายเกิดขึ้นหลังการสร้างอัตลักษณ์และวิถีทางเพศของชายที่นิยามว่าเกย์ โดยถูกปรามาสว่าเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่มั่นคงยั่งยืน สามารถลื่นไหลเปลี่ยนแปลงตามแต่ความปรารถนาทางเพศ ซึ่งผู้เขียนพบว่า กลุ่มคู่ชายรักชายต้องการความมั่นคงโดยเข้าสู่การประกอบสร้างชีวิตคู่ด้วยแบบบรรทัดฐานรักต่างเพศ มีการนิยามสถานะบทบาทของการเป็นสามีภรรยา ผู้นำและผู้ตาม มีการต่อรองในความสัมพันธ์ผ่านการสร้างเศรษฐานะและสมรสตามประเพณีในแบบแผนครอบครัวอุดมคติ เพื่อการยอมรับจากครอบครัวและสังคมให้สามารถดำรงชีวิตคู่ได้ นำไปสู่ความต้องการทางสิทธิทั้งการ   จดทะเบียนสมรสและการมีบุตรบุญธรรม 3) การประกอบสร้างและความพยายามช่วงชิงแบบแผนชีวิตคู่โดยสวมทับบรรทัดฐานรักต่างเพศของกลุ่มชายรักชาย รวมทั้งความปรารถนาในสิทธิเพื่อความมั่นคงในชีวิตคู่นี้ มีฉากหน้าที่ดูเสมือนเป็นการต่อรองแต่ผู้เขียนเห็นว่าล้วนแต่เป็นการสยบยอมต่ออำนาจเชิงโครงสร้างทั้งสิ้นหรือในอีกทางหนึ่งการสยบยอมนี้อาจเป็นส่วนหนึ่งของการต่อรองเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่จะทำให้ชีวิตคู่มั่นคงและรื้อมายาคติเชิงลบที่มีต่อคู่ชีวิตชายรักชายด้วยการสวมทับวิถีชีวิตคู่ตามอุดมคติสังคม อย่างไรก็ตาม บุคคลทุกเพศควรมีอำนาจในการเลือกสรรตัดสินใจในสิทธิชีวิตคู่ของตนเอง ทั้งเพศวิถีที่ปรารถนาหรือไม่ปรารถนาการมีชีวิตคู่แบบรักต่างเพศก็ตามย่อมควรต้องได้รับสิทธินี้อย่างเท่าเทียมกัน