ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความร่วมมือในการใช้ยาวาร์ฟารินของผู้ป่วยที่มารับการรักษาที่โรงพยาบาลน้ำเกลี้ยง จังหวัดศรีสะเกษ

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความร่วมมือในการใช้ยาและวิเคราะห์ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความร่วมมือในการใช้ยาวาร์ฟารินของผู้ป่วยที่มารับการรักษาที่โรงพยาบาลน้ำเกลี้ยง จังหวัดศรีสะเกษ เป็นการวิจัยเชิงสำรวจเชิงพรรณนา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยที่ได้รับยาวาร์ฟารินทุกคนที่มารับบริการที่คลินิกวาร์ฟาริน โรงพยาบาลน้ำเกลี้ยง จำนวน 59 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลสำหรับการวิจัยเชิงปริมาณ ในการศึกษาวิจัยครั้งนี้ คือ แบบสอบถามชนิดสัมภาษณ์ (Interviewed questionnaire) วิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา  หาจำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าต่ำสุด และค่าสูงสุดและวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยต่างๆ กับความร่วมมือในการใช้ยาวาร์ฟารินของผู้ป่วยโดยใช้สถิติสหสัมพันธ์ของเพียร์สัน (Pearson’s correlation) รวบรวมข้อมูลตั้งแต่ พฤศจิกายน 2564  – กุมภาพันธ์  2565

ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่ได้รับแรงสนับสนุนทางสังคมในระดับมาก  มีระดับความรู้เกี่ยวกับการใช้ยาวาร์ฟาริน อยู่ในระดับปานกลาง และมีระดับความร่วมมือในการใช้ยาอยู่ในระดับดี เมื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความร่วมมือในการใช้ยาวาร์ฟารินของผู้ป่วย พบว่าการสนับสนุนทางสังคมและค่า INR มีความสัมพันธ์ทางลบกับความร่วมมือในการใช้ยา ( r=-.103 และ -.152 ตามลำดับ)** สำหรับความรู้เกี่ยวกับการใช้ยาวาร์ฟาริน อาชีพ และระยะเวลาที่ได้รับยาวาร์ฟาริน พบว่า มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความร่วมมือในการใช้ยาวาร์ฟาริน ( r= .165, .157 และ .121 ตามลำดับ)** และในส่วนของปัจจัยอื่นๆ ได้แก่ เพศ อายุ ระดับการศึกษา สถานภาพสมรส โรคที่เป็นร่วม รูปแบบการใช้ยาวาร์ฟาริน และการเกิดเลือดออกผิดปกติ พบว่าไม่มีความสัมพันธ์กับความร่วมมือในการใช้ยาวาร์ฟารินของผู้ป่วย  ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าแรงสนับสนุนทางสังคม จากครอบครัว ญาติและบุคลากรด้านสาธารณสุขเป็นส่วนสำคัญที่เกี่ยวข้องกับความร่วมมือและการรักษาผู้ป่วยที่ใช้ยาวาร์ฟาริน ควรมีการออกแบบและพัฒนาการออกบริการเยี่ยมบ้านแบบทีมสหวิชาชีพที่มีประสิทธิภาพ เพื่อส่งเสริมให้ผู้ป่วยมีความร่วมมือในการใช้ยาวาร์ฟารินในการรักษาโรค