ผลของโปรแกรมการปรับความคิดและพฤติกรรมแบบหลายช่องทางต่อการลดภาวะซึมเศร้า

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการปรับความคิดและพฤติกรรมแบบหลายช่องทางเพื่อลดภาวะซึมเศร้าของผู้ที่เป็นโรคซึมเศร้า ที่มารับบริการในแผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลศรีสัชนาลัย จังหวัดสุโขทัย การคัดกรองผู้ป่วยซึมเศร้าจากการใช้แบบวัด 9 คำถาม กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ที่มีภาวะซึมเศร้าอยู่ในระดับเล็กน้อยถึงปานกลางใช้ค่าคะแนน 7-18 คะแนน อายุ 18 ปี ขึ้นไป จำนวน 36 คน สุ่มอย่างง่ายโดยการจับฉลากเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมกลุ่มละ 18 คน กลุ่มทดลองจะได้รับโปรแกรมการปรับความคิดและพฤติกรรมแบบหลายช่องทางซึ่งเป็นการบำบัดรายบุคคลและมีจำนวนการบำบัดรวม 9 ครั้ง โดยจะนัดผู้ป่วยมาพบที่แผนกผู้ป่วยนอก ในครั้งที่ 1, 2, 3, 6 ส่วนครั้งที่ 4 และครั้งที่ 5 เป็นการบำบัดทางโทรศัพท์ ในครั้งที่ 7, 8, 9 เป็นการบำบัดที่บ้านและการประเมินภาวะซึมเศร้า ส่วนกลุ่มควบคุมจะได้รับการดูแลตามบริการปกติของโรงพยาบาล กลุ่มทดลองจะได้รับการประเมินภาวะซึมเศร้าทันทีหลังการสิ้นสุดโปรแกรมการปรับความคิดและพฤติกรรม (ใช้เวลาทั้งสิ้น 6 สัปดาห์) ส่วนในกลุ่มควบคุมจะได้รับการประเมินภาวะซึมเศร้า 6 สัปดาห์หลังจากถูกสุ่มเข้ามาเป็นกลุ่มควบคุม และในระยะติดตามผล 2 สัปดาห์หลังจากนั้น

ผลการศึกษาพบว่า 1) คะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้าของกลุ่มทดลองในระยะหลังการทดลองและระยะติดตามผลต่ำกว่าในระยะก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 2) คะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้าของกลุ่มควบคุมในระยะหลังการทดลองและระยะติดตามผลต่ำกว่าระยะก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 แต่ไม่พบความแตกต่างระหว่างระยะหลังการทดลองและระยะติดตามผล 3) คะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้าของกลุ่มทดลองระยะติดตามผลต่ำกว่ากลุ่มความคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 แต่ในระยะหลังการทดลองไม่พบความแตกต่างระหว่างสองกลุ่ม

Abstract

The purpose of this quasi-experimental research was to study effect of Multi-Channel Cognitive Behavior Therapy program for decreasing depression among depressed patients who received care in outpatient department, Srisatchanalai Hospital. 9-Question Depressive Disorder Diagnostic Test (9Q) were used for screening subject. Subjects were 36 depressed patients who have mild to moderate depression (score 7-18) aged 18 or more, randomly assigned to experimental and control group (18 patients each). Experimental group received 9 sessions of cognitive behavior therapy; session 1, 2, 3, 6 took place in clinic, session 4, 5 by telephone, session 7, 8, 9 treatment in home. In control group, they were taken care for depression by usual care of Srisatchanalai Hospital. Evaluation with depression scale after 6 week for post-test and 2 week after that for follow-up was done. The result revealed that 1) means score of depression among experimental group when compare between post-test and follow-up was lower than pre-test and in follow-up was lower than post-test 2) means score of depression in control group when compare between post-test and follow-up was lower than pre-test but difference between follow-up and post-test was not found 3) means score of depression of experimental group were significantly lower than control group in follow-up but not in post-test.