การพัฒนาแนวปฏิบัติการพยาบาลในการดูแลผู้ป่วยโรคจิตเภทที่มีภาวะฆ่าตัวตายโรงพยาบาลสวนสราญรมย์

Main Article Content

สมสุข โถวเจริญ
วันดี สุทธรังษี
ถนอมศรี อินทนนท์

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อพัฒนาแนวปฏิบัติการพยาบาลในการดูแลผู้ป่วยโรคจิตเภทที่มีภาวะฆ่าตัวตายโรงพยาบาลสวนสราญรมย์

วิธีการศึกษา:  แนวปฏิบัติการพยาบาลถูกพัฒนามาจากการทบทวนวรรณกรรม และ ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาด้วยวิธีการแบบเดลฟาย โดยผู้ทรงคุณวุฒิที่มีประสบการณ์ในการสอนหรือการปฏิบัติการพยาบาลด้านการดูแลผู้ป่วยโรคจิตเภทที่มีภาวะฆ่าตัวตาย จำนวน 17 คน วิเคราะห์ความสอดคล้องของความคิดเห็นด้วย ค่ามัธยฐาน ค่าฐานนิยม และค่าการกระจายควอไทล์ ซึ่งผู้วิจัยใช้ค่ามัธยฐานมากกว่า 3.50 ค่าฐานนิยมที่ระดับมากถึงมากที่สุด (4.00 - 5.00) และค่าการกระจายควอไทล์น้อยกว่า 1.50 เป็นเกณฑ์ในการยอมรับข้อความของแนวปฏิบัติ

ผลการศึกษา: ได้แนวปฏิบัติการพยาบาลในการดูแลผู้ป่วยโรคจิตเภทที่มีภาวะฆ่าตัวตาย ประกอบด้วย 4 ประเด็น คือ (1) คำนิยาม และ โครงสร้างของแนวปฏิบัติ (2) การประเมินปัญหาผู้ป่วยระยะเริ่มแรก ระยะกลาง และระยะก่อนกลับบ้าน (3) กิจกรรมการพยาบาลระยะเริ่มแรก ระยะกลาง และระยะก่อนกลับบ้าน และ (4) ผลลัพธ์ในการดูแลผู้ป่วยโรคจิตเภทที่ มีภาวะฆ่าตัวตายระยะเริ่มแรก ระยะกลาง และระยะก่อนกลับบ้าน

สรุป: แนวปฏิบัติการพยาบาลในการดูแลผู้ป่วยโรคจิตเภทที่มีภาวะฆ่าตัวตายนี้ควรนำไปทดลองใช้ในหน่วยงานของโรงพยาบาลสวนสราญรมย์ เพื่อนำมาปรับปรุงแก้ไขให้แนวปฏิบัติฯ มีความสมบูรณ์ยิ่งขึ้น และสามารถนำไปใช้ในการดูแลผู้ป่วยโรคจิตเภทที่มีภาวะฆ่าตัวตายให้มีประสิทธิภาพและมีคุณภาพ  

 

Objective: To develop the clinical nursing practice guideline (CNPG) in caring  for schizophrenia with suicide patients at Saunsaranrom Hospital.

Methods: This CNPG was developed from literature reviews. The content validity was examined by 17 experts experienced in teaching or in caring for schizophrenia with suicide  patients, using a 3-round  Delphi technique. The consensus of contents was analyzed  by median, mode and  quartile deviation. The researcher considered  a  median of more than 3.50, a mode ranging from very often to most of the time (4.00-5.00), and a quartile deviation of less than 1.50 as criteria for qualification of the CNPG.

Results: Revealed 4 components of CNPG: (1) definition and structure of CNPG, (2) assessment of patients’ problems including initial, interim and pre-discharge  phases, (3) nursing intervention covering all 3 phases, and (4) outcome of caring in those three phases.

Conclusion: This study provided CNPG that should be tested for feasibility before using it  as  a  tool  for  quality  improvement  in  caring for schizophrenia with suicide patients.   

Article Details

บท
บทความวิจัย
Author Biographies

สมสุข โถวเจริญ, โรงพยาบาลสวนสราญรมย์ จังหวัดสุราษฏร์ธานี

พยาบาลวิชาชีพชำนาญการ โรงพยาบาลสวนสราญรมย์ จังหวัดสุราษฏร์ธานี

วันดี สุทธรังษี, คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์

รองศาสตราจารย์ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์

ถนอมศรี อินทนนท์, คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์

รองศาสตราจารย์ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์