The Effects of a Motivation Enhancing Program on the Perception of Cervical Cancer at Dongbang Health Promoting Hospital, Muang District, Ubon Ratchathani Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objective of this quasi-experimental research was to study the effects of a motivation enhancing program on the perception of cervical cancer among women aged between 30-60 inclusively, who were patients in the Dongbang health promoting hospital, Muang district, Ubon Ratchathani province, based on the protection motivation theory by Rogers. The program consisted of a 4 step live and a duration of 8 weeks. The sample consisted of 60 women, selected by purposely sampling subjects from 2 villages. The sample was divided into 2 groups: 1) the control group of 30 women from one village who received the regular teaching program and 2) the experimental group of 30 women who received the experimental motivation teaching program. The research instruments were: 1) the experimental motivation program, which included participating in a small discussion group, media material, model demonstration and the sharing experiences of woman leaders and 2) a questionnaire on the perception of cervical cancer. Data was analyzed using frequency, percentage, paired t-test and independent t-test
The results revealed a higher means of perception in the experimental group than that of the control group. Measured both before and after participating in the motivation-enhancing program, with a statistical significance (p<.05). The family health care team is a social advocacy network that provides support and promotes activities of the family care team which has led to increased screening for cervical cancer.
In conclusion, the motivation-enhancing program was effective in improving the perceived prevention of cervical cancer. This program should be used to promote cervical cancer screening.
Article Details
ความคิดเห็นและข้อเสนอแนะใดๆ ที่นำเสนอในบทความเป็นของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว โดยบรรณาธิการ กองบรรณาธิการ และคณะกรรมการวารสารราชธานีนวัตกรรมทางวิทยาศาสตร์สุขภาพไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องแต่อย่างใด มหาวิทยาลัยราชธานี บรรณาธิการ และกองบรรณาธิการจะไม่รับผิดชอบต่อข้อผิดพลาดหรือผลที่เกิดขึ้น จากการใช้ข้อมูลที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้
References
วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 3(1): 31-45.
จตุพล ศรีสมบูรณ์. (2551). คู่มือสูติสาสตร์และนรีเวชวิทยา. เชียงใหม่: พี.บี.ฟอเรน.
จันทนี แต้ไพสิฐพงษ์. (2556). ผลของโปรแกรมการให้ความรู้ต่อระดับความรู้ และทัศนคติในสตรีที่มีผลการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกปกติ, วารสารสภาการพยาบาล, 28(2): 75 - 87.
ปิยวัฒน์ เลาวหุตานนท์. (2556). แนวทางปฏิบัติการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูก. กรุงเทพฯ: โฆสิตการพิมพ์.
มงคล เบญจาภิบาล. (2553). มะเร็งปากมดลูกภัยที่ป้องกันได้. สืบค้นเมื่อวันที่ 28 มีนาคม 2557, จากฐานข้อมูล http://www.si.mahidol.ac.th/sidoctor/e-pl/articledetail.
โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลดงบัง. (2560). สรุปผลการดำเนินงาน ปี 2560. อุบลราชธานี : โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลดงบัง.
สถาบันมะเร็งแห่งชาติ กรมการแพทย์. (2561). นโยบายการดำเนินงานตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูก. กรุงเทพฯ: สถาบันมะเร็งแห่งชาติ.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดอุบลราชธานี. (2560). สรุปผลการดำเนินงาน ปี 2560. อุบลราชธานี: สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดอุบลราชธานี.
Maddux, J. E., & Rogers, R. W. (1983). Protection Motivation Theory and Self-Efficacy: A Revised Theory of Fear Appeals and Attitude Change. Journal of
Experimental Social Psychology, 19, 469-479.
O’Donnell, M. P. (Ed.). (2002). Health Promotion in the Workplace (3rd ed.). Albany,
NY: Delmar.
World Health Organization. (2012). Report of a WHO Consultation on Cervical Cancer Screening in Developing Countries. Geneva: World Health Organization. Retrieved Jan 10, 2015 from https://www.who.int/cancer/media/en/cancer_cervical_37321.pdf