The factors relating and predicting to accidental preventive behaviors among the elderly in Ubon Ratchatani province

Main Article Content

มนพัทธ์ อารัมภ์วิโรจน์

Abstract

 


          The study is a descriptive design. The purposes of this research were to investigate the relationship and identify the knowledge of accident and accidental prevention, perceived health status and acceptance of physical change due to aged, family support, receiving of medical services as predictors of the elderlies accidental preventive behaviors. There were totally 290 elderly volunteers enrolled into the study from Multi-Stage Random Sampling technique. The sample size was calculated via Lemeshow equation. Data were collected by interviewing questionnaire and analyzed by descriptive analysis, T-test, One way ANOVA, Pearson’s correlation, and Stepwise Multiple Regression Analysis. The study results showed that 1. The knowledge of accident and accidental prevention was at a high level 85.2%, the accidental preventive behaviors, family support, receiving of medical services were at a high level (= 2.596, S.D. = 0.651) ( = 2.833, S.D.=0.461) and ( = 2.731, S.D.=0.607) respectively, and the perceived health status and acceptance of physical change due to aged was at a moderate level (= 1.998, S.D. = 0.478). 2. There was differences in the elderlies accidental preventive behaviors as classified by type of daily activities with a statistical significance of 0.05. Moreover, there were no differences among the other variables. 3. The knowledge of accident and accidental prevention, perceived health status and acceptance of physical change due to aged, family support, receiving of medical services were significantly relevant to accidental preventive behaviors with positive values (r = .411, .204, .387 and .291 respectively) 4. The knowledge of accident and accidental prevention, perceived health status and acceptance of physical change due to aged, family support, receiving of medical services were significant linear correlation capable of predicting the elderlies accidental preventive behaviors at the percentage of 40.2 (R2 = .402) with a statistical significance of 0.05. Conclusively, the study results can be applied for a health promotion design in the accidental preventive behaviors among the elderly.

Article Details

How to Cite
อารัมภ์วิโรจน์ ม. (2019). The factors relating and predicting to accidental preventive behaviors among the elderly in Ubon Ratchatani province. Journal of Ratchathani Innovative Health Sciences, 2(2), 44–59. Retrieved from https://he02.tci-thaijo.org/index.php/JRIHS/article/view/213204
Section
Research Article

References

กรมการปกครอง. (2560). กระทรวงมหาดไทย. ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐาน การทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2560. สืบค้นจาก http://www.dopa.go.th.

กรมสุขภาพจิต. (2560). “วัยชรา” เสี่ยงหกล้มสูง BDMS จัดระบบดูแลลดภาวะวิกฤต. สืบค้นจาก https://www.dmh.go.th.

กระทรวงสาธารณสุขไทย. (2560). ผู้สูงอายุไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานสาธารณสุข.

ฐิติมา คุ้มสืบสาย. (2550). พฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุในผู้สูงอายุในตำบลห้วยพูลอําเภอ นครชัยศรี จังหวัดนครปฐม. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาจิตวิทยา ชุมชน,มหาวิทยาลัยศิลปากร).

ณภาภัช พุทธรักษา. (2560). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุของคนพิการทางการเคลื่อนไหวในอำเภอบ้านค่าย จังหวัดระยอง. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 25(1), 61-73.

ธนวรรษน์ สำกำปัง. (2557). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเกิดอุบัติเหตุในผู้สูงอายุ จังหวัดขอนแก่น. สำนักงานป้องกันควบคุมโรค, 18(1), 61-69.

นิทรา กิจธีระวุฒิวงษ์. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิผลต่อพฤติกรรมสุขภาพของผู้สูงอายุที่อาศัยในชุมชน. 11(1), 71. สืบค้นจาก www.tci-thaijo.orgtci-thaijo.org

พรทิพย์ มาลาธรรม. (2552). ความสัมพันธ์ระหว่างแรงสนับสนุนจากครอบครัวและแรงสนับสนุนจากเพื่อนกับความพึงพอใจในชีวิตของผู้สูงอายุในชนบท จังหวัดฉะเชิงเทรา. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาพยาบาลศาสตร์,มหาวิทยาลัยมหิดล).

มนพัทธ์ อารัมภ์วิโรจน์. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างระดับความรู้ของผู้ป่วยเกี่ยวกับภาวะเสี่ยง และความรุนแรงของโรคกระดูกพรุน กับพฤติกรรมป้องกันภาวะกระดูกพรุนในกลุ่มเสี่ยงพื้นที่ 5 จังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. จุฬาลงกรณ์เวชสาร, 58(5), 497-510.

วีรศักดิ์ เมืองไพศาล. (2557). การจัดการภาวะฉุกเฉินสำหรับผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: สมาคมพฤฒาวิทยาและเวชศาสตร์ผู้สูงอายุไทย.

สมจิตร หนุเจริญกุล. (2552). การพยาบาลทางอายุรศาสตร์ เล่ม 3 (ฉบับปรับปรุงแก้ไข ครั้งที่ 4) (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: ภาควิชาพยาบาลศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาล รามาธิบดี มหาวิทยาลัย มหิดล.

สุเทพ ธรรมะตระกูล. (2552). การวิจัยและพัฒนาการส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ ในจังหวัดเพชรบูรณ์. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาชุมชน, มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์).

Hosmer, Davidw; Stanley Lemeshow. (2006). Applied Logistic Regression (2 nd ed). New York: Chichester,Wiley.