การฟื้นฟูสมรรถภาพหลังผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม

ผู้แต่ง

  • ณัชชา ตระการจันทร์ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชธานี
  • พัศจีพร ยศพิทักษ์ แผนกกายภาพบำบัด โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์

คำสำคัญ:

การฟื้นฟูสภาพ, การผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม, โรคข้อเข่าเสื่อม

บทคัดย่อ

            โรคข้อเข่าเสื่อมเป็นปัญหาสุขภาพที่พบบ่อยในผู้สูงอายุ เป็นโรคเรื้อรังที่มีการสึกกร่อนของกระดูกอ่อนและเนื้อเยื่อรอบๆ ข้อ โรคนี้ทำให้เกิดอาการปวดข้อ ข้อฝืดแข็ง ข้อบวมและผิดรูป มีเสียงในข้อในขณะเคลื่อนไหว องศาการเคลื่อนไหวของข้อลดลง ความมั่นคงของข้อเสียไป กล้ามเนื้อรอบข้อลีบเล็กลง ในผู้ป่วยที่มีอาการปวดข้อเข่าขั้นรุนแรงจนมีผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตประจำวัน มีหัวเข่าโกงงอผิดรูปส่งผลให้เดินไม่สะดวก และข้อเข่าไม่มั่นคง จำเป็นต้องได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม หลังผ่าตัดผู้ป่วยมีความจำเป็นต้องได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพและการบริหารข้อเข่าอย่างถูกต้องจากทีมสุขภาพ ซึ่งการฟื้นฟูสมรรถภาพและการบริหารข้อเข่าหลังผ่าตัด แบ่งออกเป็น 3 ระยะ ประกอบด้วย ระยะแรกหลังผ่าตัด (หลังผ่าตัด 24 ชั่วโมงแรกจนถึงหลังผ่าตัด 6 สัปดาห์), ระยะกลาง (ระหว่างปลายสัปดาห์ที่ 6 – สัปดาห์ที่ 12), และระยะยาว (หลังผ่าตัด 3 เดือนเป็นต้นไป) ซึ่งการเพิ่มความสามารถในการทำหน้าที่ของร่างกายโดยการเหยียดและงอเข่า จะมีการฟื้นฟูสมรรถภาพได้ดีที่สุดในช่วง 6 สัปดาห์แรกหลังการผ่าตัด และการฟื้นฟูสมรรถภาพภายในระยะเวลา 24 ชั่วโมงหลังการผ่าตัดจะสามารถลดอาการปวด เพิ่มพิสัยการเคลื่อนไหวของข้อ และลดระยะเวลาการนอนโรงพยาบาลได้ การฟื้นฟูจะเน้นการออกกำลังกายเพื่อเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขา การเพิ่มความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อขา และการเพิ่มองศาการเคลื่อนไหวของข้อเข่าเทียม ป้องกันภาวะข้อเข่าติดแข็งและภาวะหลอดเลือดดำอุดตัน ซึ่งในปัจจุบัน มีการใช้เครื่องช่วยการเคลื่อนไหวข้อเข่าอย่างต่อเนื่อง (Continuous passive motion machine) เข้ามาช่วยเพิ่มองศาการเคลื่อนไหวของข้อเข่า และการกระตุ้นไฟฟ้าประสาทกล้ามเนื้อ (Neuromuscular electrical stimulation) เพื่อเพิ่มความแข็งแรงและประสิทธิภาพในการทำงานของกล้ามเนื้อเหยียดข้อเข่า ซึ่งจะช่วยให้ผู้ป่วยเดินได้เร็วและกลับไปใช้ชีวิตประจำวันได้เร็วขึ้น

Author Biographies

ณัชชา ตระการจันทร์, คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชธานี

อาจารย์

พัศจีพร ยศพิทักษ์, แผนกกายภาพบำบัด โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์

นักกายภาพบำบัดชำนาญการ

References

กิตติ โตเต็มโชคชัยการ, ไพจิตต์ อัศวธนบดี, ทัศนีย์ กิติอำนวยพงษ์. Rheumatology for the Non-Rheumatologist. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: บริษัทซิตี้ปริ้นจำกัด; 2551.

นงพิมล นิมิตรอานันท์. สถานการณ์ทางระบาดวิทยาและการประเมินความเสี่ยงโรคข้อเข่าเสื่อมในคนไทย. วารสารพยาบาลทหารบก. 2557;15:185-94.

สุวรรณี สร้อยสงค์ , อังคณา เรือนก้อน , ภัณฑิรชา เฟื่องทอง, สระทอง. ผ. การพยาบาลผู้สูงอายุโรคข้อเข่าเสื่อม. วารสารวิชาการแพทย์เขต 11. 2562;33(2):107-210.

Vincent KR, Conrad BP, Fregly BJ, Vincent HK. The pathophysiology of osteoarthritis: a mechanical perspective on the knee joint. PM R. 2012;4(5 Suppl):S3-9.

วิไลวรรณ ทองเจริญ. การพยาบาลกลุ่มอาการที่พบบ่อยในผู้สูงอายุ. ใน วิไลวรรณ ทองเจริญ , บรณาธิการ. ศาสตร์และศิลป์การพยาบาลผู้สูงอายุ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล; 2558.

กีรติ เจริญชลวานิช. ศัลยศาสตร์บูรณาสภาพข้อเข่าเสื่อม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ศิริราช; 2559.

สมาคมรูมาติสซั่มแห่งประเทศไทย พ.ศ. 2553. แนวทางเวชปฏิบัติการรักษาโรคข้อเข่าเสื่อม (Guideline for the Treatment of Osteoarthritis of Knee). พิมพ์ครั้งที่ 1 . กรุงเทพฯ; 2553.

วิไล คุปต์นิรัติศัยกุ . การฟื้นฟูผู้ป่วยหลังผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม. ใน: อดิศร ภัทราลูลย์และคณะ, บรรณาธิการ. แนวปฏิบัติบริการสาธารณสุขโรคข้อเข่าเสื่อม พศ 2554. กรุงเทพฯ: ราชวิทยาลัยแพทย์ ออรโธปิดิกส์แห่งประเทศไทย; 2554.

Labraca NS, Castro-Sanchez AM, Arrocha GAM, Arroyo-Morales M, del M, Joya MS et al. Benefits of starting rehabilitation within 24 hours of primary total knee arthroplasty: randomized clinical trial. Clinical Rehabilitation. 2011;25:557-66.

Avelloni A, Piazzi M, Raffini M, Faenza I, Blalock WL. Prohibitin 2: At a communications crossroads.UBMB Life 2015;67:239-54.

Herbold JA, Bonistall K, Blackburn M. Effectiveness of continuous passive motion in an inpatient rehabilitation hospital after total knee replacement: a matchedcohort study. PM R 2012;4:719-25.

กรดา ผึ่งผาย, วริษฐา กังธีรวัฒน์, ระพีพัฒน์ นาคบุญนำ. การใช้เครื่องช่วยการเคลื่อนไหวข้อเข่าอย่างต่อเนื่องในผู้ป่วยผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม. เวชบันทึกศิริราช 2562;12(2): 116-121.

พนิดา ไชยมิ่ง. ผลของการกระตุ้นไฟฟ้าประสาทกล้ามเนื้อ ต่อความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเหยียดข้อเข่า และประสิทธิภาพในการทำงานของผู้ป่วยผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม [วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต]. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2554.

Wu, B. The stages of osteoarthritis of the knee [Internet]. 2016 [cited 2020 July 8] Available from: https://www.medicalnewstoday.com/articles/310579

พัชรพล อุดมเกียรติ. การรักษาข้อเข่าเสื่อมโดยการผ่าตัด [อินเตอร์เน็ต]. 2554 [เข้าถึง เมื่อ 7 ก.ค. 2563]. เข้าถึงได้จาก: https://www.si.mahidol.ac.th/th/healthdetail.asp?aid=854

วรรณี สัตยวิวัฒน์. การพยาบาลออร์โธปีดิกส์. พิมพ์ครั้งที่ 6 . กรุงเทพฯ: เอ็นพีเพรส; 2551.

เลิศศิลป เอี่ยมพงษ์. งานพัฒนาคุณภาพนวัตกรรม “ไอแอม” เพิ่มองศาข้อเข่าหลังผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม. วชิรสารการพยาบาล. 2560;19(2):45-51.

Musumeci G, Mobasheri A, Trovato FM, Szychlinska MA, Imbesi R, Castrogiovanni P. Post-operative rehabilitation and nutrition in osteoarthritis. F1000Research 2016;3:1-16.

นลินทิพย์ ตำนานทอง. การฟื้นฟูสภาพหลังการผ่าตัดเปลี่ยนข้อเทียม. ใน: สุรศักดิ์ นิลกานุวงศ์, สุรวุฒิ ปริชานนท์, บรรณาธิการ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: เอส.พี.เอ็น.การพิมพ์; 2548.

ขวัญสุวีย์ อภิจันทรเมธากุล, สุวรรณี สร้อยสงค์, บุศริน เอี่ยวสีหยก. การพยาบาลผู้ป่วยโรคข้อเข่าเสื่อมที่ได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่า. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี 2561; 29 (1):223-238.

อารี ตนาวลี. เรื่องที่ต้องรู้หลังผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม. ฉะเชิงเทรา: 99 กรุ๊ป เทรดดิ้ง เซ็นเตอร์; 2553.

rehabilitation Guidelines for Unilateral total knee arthroplasty (TKA) (online) . แหล่งที่มา :https://www.thompsonhealth.com/Portals/0/_RehabilitationServices/PT%20Mgmt%20of%20Knee/TKAGuidelines.pdf ค้นวันที่ 30 เมษายน 2563.

Total Knee Arthroplasty Protocol Copyright © 2012 The Brigham and Women's Hospital, Inc., Department of Rehabilitation Services. (online) . แหล่งที่มาhttps://www.brighamandwomens.org/assets/bwh/patients-and-families/rehabilitation-services/pdfs/knee-tkr-protocol-bwh.pdf ค้นวันที่ 30 เมษายน 2563.

สดากาญจน์ เอี่ยมจันทร์ประทีป, วิภา แซ่เซี้ย, เนตรนภา คู่พันธวี. ผลของการจัดการความปวดแบบประคบเย็นร่วมกับโปรแกรมการออกกำลังกายต่อการฟื้นฟูสภาพผู้ป่วยหลังผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม. วารสารสภาการพยาบาล 2555; 27(3): 77-90.

ทาริกา บุญประกอบ. ปัจจัยคัดสรรค์ที่มีความสำพันธ์กับการฟื้นตัวหลังได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียมในผู้สูงอายุ [วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต]. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2559.

ยุพดี ฟู่สกุล. เครื่องช่วยเดิน. วชิรเวชสารและวารสารเวชศาสตร์เขตเมือง 2560; 61(2): 139-153.

อัญญาณี สาสวน, ธนิดา ผาติเสนะ. ผลของโปรแกรมการเสริมสร้างพลังอานาจที่มีต่อการฟื้นฟูสภาพของผู้ป่วยหลังได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม. การประชุมวิชาการและเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ “สร้างสรรค์และพัฒนา เพื่อก้าวหน้าสู่ประชาคมอาเซียน”. 2558:110-9.

รัศมี เกตุธานี, วันเพ็ญ วรามิตร, อนุชา ไทยวงษ์, กัญญาพัชร เบ้าทอง. ผลของโปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะแห่งตนร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคมต่อความสามารถในการงอข้อเข่าในผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม. วารสารโรงพยาบาลมหาสารคาม. 2561;15:133-43

มนทกานต์ ยอดราช, ทัศนา ชูวรรธนะปกรณ์. ผลของโปรแกรมการให้ข้อมูลเตรียมความพร้อมร่วมกับการออกกำลังกายด้วยยางยืดต่อความรู้และความสามารถในการทำหน้าที่ของร่างกายของผู้สูงอายุหลังผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข. 2014;23(3):63-75.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2020-08-04