ความรู้และพฤติกรรมการส่งเสริมพัฒนาการด้านภาษาของผู้ดูแล และพัฒนาการด้านภาษาของเด็กอายุ 2-5 ปี ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก เขตเทศบาลแห่งหนึ่ง จังหวัดอุดรธานี
คำสำคัญ:
ความรู้, พฤติกรรม, เด็กวัยก่อนเรียน, พัฒนาการด้านภาษา, ผู้ดูแลบทคัดย่อ
การวิจัยเชิงบรรยายนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความรู้และพฤติกรรมการส่งเสริมพัฒนาการด้านภาษาของผู้ดูแล และพัฒนาการด้านภาษาของเด็กอายุ 2–5 ปี ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก เขตเทศบาลแห่งหนึ่ง จังหวัดอุดรธานี กลุ่มตัวอย่างเป็นคู่ของผู้ดูแลเด็กและเด็กอายุ 2–5 ปี จำนวน 183 คู่ เลือกกลุ่มตัวอย่างด้วย วิธีการสุ่มแบบชั้นภูมิแบ่งระดับจากเด็กที่รับบริการในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก 2 แห่ง เลือกกลุ่มตัวอย่างโดยการสุ่มแบบง่ายจากการจับฉลากจนครบตามจำนวน เครื่องมือที่ใช้แบ่งเป็น 4 ส่วน คือ 1) แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป 2) แบบประเมินความรู้เกี่ยวกับการส่งเสริมพัฒนาการด้านภาษาของผู้ดูแล 3) แบบสอบถามเกี่ยวกับพฤติกรรมการส่งเสริมพัฒนาการด้านภาษาของผู้ดูแล และ 4) แบบประเมินพัฒนาการตามช่วงวัยตามคู่มือเฝ้าระวังและส่งเสริมพัฒนาการเด็กวัยปฐมวัย (DSPM) ของกระทรวงสาธารณสุข แบบประเมินความรู้และแบบสอบถามพฤติกรรมการส่งเสริมพัฒนาการด้านภาษามีความตรงของเนื้อหา ได้ค่า IOC = 0.66-1.00 และค่าความเชื่อมั่นโดยใช้สูตรของคูเดอร์ริชาร์ดสัน (KR-20) เท่ากับ 0.97 และแบบสอบถามพฤติกรรมการส่งเสริมพัฒนาการ ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาคเท่ากับ 0.78 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า 1) ความรู้ในการส่งเสริมพัฒนาการด้านภาษาของผู้ดูแลเด็กอายุ 2–5 ปี โดยรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก (=19.14, SD=1.26) และระดับความรู้ส่วนใหญ่ของผู้ดูแลอยู่ในระดับมาก (96.17%) 2) พฤติกรรมการส่งเสริมพัฒนาการด้านภาษาของผู้ดูแลเด็กอายุ 2-5 ปี โดยรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับดีมาก (
=3.22, SD=0.78) และระดับพฤติกรรมผู้ดูแลส่วนใหญ่อยู่ในระดับดีมาก (55.74%) 3) พัฒนาการด้านภาษาของเด็กอายุ 2–5 ปี ในด้านการเข้าใจภาษา (RL) แบ่งตามช่วงอายุ 2–5 ปี อายุ 2–3 ปี และอายุ 3 ปี 1 เดือน–5 ปี ส่วนใหญ่มีพัฒนาการสมวัย (95.54%, 100% และ 91.08% ตามลำดับ) พัฒนาการด้านการใช้ภาษา (EL) แบ่งตามช่วงอายุ 2–5 ปี และอายุ 3 ปี 1 เดือน–5 ปี ส่วนใหญ่มีพัฒนาการสมวัยเช่นกัน (75.03% และ 92.36%) ส่วนเด็กอายุ 2 ปี–3 ปี มีพัฒนาการด้านการใช้ภาษา (EL) สมวัยเพียง 57.69%
References
ชุติมา จันทรมณี, ชูพักตร์ สุทธิสา, อินทิรา ซาฮีร์. การเสริมสร้างศักยภาพเด็กและเยาวชนโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนในพื้นที่กึ่งเมืองกึ่งชนบท : กรณีศึกษาบ้านด้ามพร้า ตำบลบลขามใหญ่ อำเภอเมืองจังหวัดอุบลราชธานี. วารสารศิลปศาสตร์มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี 2555;8(1):218-36.
พิชญ์ยุทธ์ สุนทรถิรพงศ์. พัฒนาการทางภาษาและการพูด [ออนไลน์]. มปป. [เข้าถึงเมื่อ 2562 ธันวาคม 15]. เข้าถึงได้จาก: http://rajanukul.go.th/new/_admin/download/20-5923-1482492733.pdf
เมตตา ลิมปวราลัย, ลัดดาวัลย์ กลิ่นลำดวน, วราพรรณ มหาศรานนท์. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพัฒนาการด้านการใช้ภาษาสมวัยของเด็กปฐมวัยในจังหวัดสุโขทัย. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ 2562; 13(4):78-90.
กระทรวงสาธารณสุข. คู่มือเฝ้าระวังและส่งเสริมพัฒนาการเด็กปฐมวัย. นนทบุรี: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก; 2561.
กุสุมาลี โพธิปัสสา. สภาวการณ์ส่งเสริมพัฒนาการเด็กก่อนวัยเรียนของศูนย์พัฒนาเด็ก ตำบลโนนสูง–น้ำคำ อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี. วารสาร โรงพยาบาลสกลนคร 2562;22(2):25-37.
ต้องตา ขันธวิธี, จิราวรรณ แท่นวัฒนกุล. ปัจจัยที่มีโอกาสทำให้เกิดพัฒนาการด้านการใช้ภาษาไม่สมวัยในเด็กอายุ 9 เดือน ในเขตจังหวัดขอนแก่น. วารสารพยาบาลศาสตร์และสุขภาพ 2561;41(3):87-97.
Hoff E. Language Development. 5th ed. Boston, MA: Cengage Learning; 2013.
Daniel WW, Cross CL. Biostatistics: A Foundation of Analysis in the Health Sciences. 10th ed. Hoboken, NJ: Wiley; 2013.
วิเชียร เกตุสิงห์. หลักการสร้างและวิเคราะห์เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช; 2530.
สมัย ศิริทองถาวร. การพัฒนาคู่มือเฝ้าระวังและส่งเสริมพัฒนาการเด็กปฐมวัย. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย 2561;63(1):3-12.
ประกาย จิโรจน์กุล, บรรณาธิการ. การวิจัยทางการพยาบาล: แนวคิด หลักการและวิธีปฏิบัติ.พิมพ์ครั้งที่ 3. นนทบุรี: โครงการสวัสดิการวิชาการ สถาบันพระบรมราชชนก; 2556.
ดวงพร โตทัพ. การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการพัฒนาเด็กปฐมวัยของศูนย์พัฒนาเด็กเล็กองค์การบริหารส่วนตำบลสระพัฒนา อำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย วิทยาลัยทองสุข; 2556.
ทิพย์ภารัตน์ ไชยชนะแสง, อติญา โพธิ์ศรี, ธัญลักษณ์ ตั้งธรรมพิทักษ์. การมีส่วนร่วมของครอบครัวในการกระตุ้นและส่งเสริมพัฒนาการเด็กที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก. วารสารพยาบาลศาสตร์และสุขภาพ 2561; 41(1):95-104.
อัจฉรา วงศ์ชัยอุดมโชค, ปนัฐษรณ์ จารุชัยนิวัฒน์. บทบาทของผู้ปกครองในการใช้เทคโนโลยีและสื่อปฏิสัมพันธ์กับเด็กวัยอนุบาล โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา กรุงเทพมหานคร เขตคลองเตย.วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา 2561;13(1):245-59.
Bandura A. Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review 1997;84(2):191-215. doi: https://doi.org/10.1037/0033-295X.84.2.191
ชนม์ธิดา ยาแก้ว, รวี ศิริปริชยากร, จิราภรณ์ ยกอินทร์, อารีย์ พรหมเล็ก, อัญชิษฐา ปิยะจิตติ.พฤติกรรมการมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการส่งเสริมการเรียนรู้ของเด็กปฐมวัย ของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก เขตพื้นที่ภาคตะวันออก.วารสารศาสตร์การศึกษาและการพัฒนามนุษย์ 2561;2(2):1-14.
บำเพ็ญ พงศ์เพชรดิถ, บุษบา อรรถาวีร์. ปัจจัยที่ส่งผลต่อพัฒนาการเด็กปฐมวัยไทย: ศูนย์อนามัยที่ 5.วารสารเกื้อการุณย์ 2563;27(1):59-70.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2021 วารสารศูนย์อนามัยที่ 9 : วารสารส่งเสริมสุขภาพและอนามัยสิ่งแวดล้อม
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความหรือข้อคิดเห็นใด ๆ ที่ประกฎในวารสารศูนย์อนามัยที่ 9 เป็นความคิดเห็นของผู้เขียน บรรณาธิการ คณะผู้จัดทำ และศูนย์อนามัยที่ 9 นครราชสีมา (เจ้าของ) ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย ผู้เขียนต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง
ผลการพิจารณาของกองบรรณาธิการและผู้ทรงคุณวุฒิถือเป็นที่สิ้นสุด คณะบรรณาธิการวารสารฯ ขอสงวนสิทธิ์ในการตรวจแก้ไขข้อความให้ถูกต้องตามหลักภาษาและมีความเหมาะสม
กองบรรณาธิการวารสารฯ ขอสงวนสิทธิ์มิให้นำเนื้อหาใด ๆ ของบทความ หรือข้อคิดเห็นใด ๆ ของผลการประเมินบทความในวารสารฯ ไปเผยแพร่ก่อนได้รับอนุญาตจากกองบรรณาธิการ อย่างเป็นลายลักษณ์อักษร และผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศูนย์อนามัยที่ 9
