ผลของโปรแกรมฝึกอบรมผู้ปกครองเพื่อการเฝ้าระวังและส่งเสริมพัฒนาการด้านการใช้ภาษาของเด็กปฐมวัยในอำเภอวาริชภูมิ จังหวัดสกลนคร
คำสำคัญ:
ทักษะการเฝ้าระวัง, การส่งเสริมพัฒนาการ, เด็กปฐมวัย, ผู้ปกครองบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่ม วัดผลก่อนและหลังการทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมฝึกอบรมผู้ปกครองเพื่อการเฝ้าระวังและส่งเสริมพัฒนาการด้านการใช้ภาษาของเด็กปฐมวัยในอำเภอวาริชภูมิ จังหวัดสกลนคร กลุ่มตัวอย่างคือผู้ปกครองที่รับผิดชอบดูแลเด็กอายุ 0-5 ปี อาศัยอยู่ในเขตอำเภอวาริชภูมิ จังหวัดสกลนคร จำนวน 68 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง และกลุ่มเปรียบเทียบ กลุ่มละ 34 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองคือโปรแกรมฝึกอบรมผู้ปกครองที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น ระยะเวลา 4 สัปดาห์ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่ามัธยฐาน ค่าต่ำสุด ค่าสูงสูด สถิติ Wilcoxon signed rank test, Paired t-test, Mann Whitney U test และ Independent t-test
ผลการวิจัยพบว่า ภายหลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีความรู้ในการเฝ้าระวังและส่งเสริมพัฒนาการเด็กปฐมวัยด้านการใช้ภาษา (z=-4.895, p-value<0.001) ทักษะในการเฝ้าระวังและส่งเสริมพัฒนาการเด็กปฐมวัยด้านการใช้ภาษา (t=-9.776, p-value<0.001) การรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการเฝ้าระวังและส่งเสริมพัฒนาการเด็กปฐมวัยด้านการใช้ภาษา (t=-8.170, p-value<0.001) แรงสนับสนุนทางสังคมในการเฝ้าระวังและส่งเสริมพัฒนาการเด็กปฐมวัยด้านการใช้ภาษา (t=-0.202, p-value<0.001) และความตระหนักรู้ในการเฝ้าระวังและส่งเสริมพัฒนาการเด็กปฐมวัยด้านการใช้ภาษา (t=-2.651, p-value<0.001) สูงกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ดังนั้นหน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรส่งเสริมการจัดอบรมที่เน้นการเพิ่มทักษะในการเฝ้าระวังและส่งเสริมพัฒนาการเด็กปฐมวัยด้านการใช้ภาษาแก่ผู้ปกครองอย่างต่อเนื่อง
เอกสารอ้างอิง
World Health Organization. Nurturing Care for Early Childhood Development: A framework for helping children survive and thrive to transform health and human potential [Internet]. Geneva: WHO; 2020 [cited 2024 Sep 5]. Available from: https://www.who.int/publications/i/item/9789241514064
พิชาญ ณ พัทลุง, สุทธินี ณ พัทลุง. ดนตรีมีส่วนพัฒนาทักษะการเคลื่อนไหวในเด็กปฐมวัยอย่างไร. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์. 2566; 8(1):675-83.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. รายงานสถานการณ์พัฒนาการเด็กปฐมวัยในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา; 2563.
เบ็ญจมาศ สลิลปราโมทย์. คุณภาพชีวิตของผู้ดูแลเด็กปฐมวัยที่มีพัฒนาการล่าช้า. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ. 2565; 15(3):114-27.
กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. รายงานผลการประเมินพัฒนาการเด็กปฐมวัยในประเทศไทย 2566. นนทบุรี: กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข; 2566.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดสกลนคร. รายงานสถานการณ์พัฒนาการเด็กปฐมวัยในจังหวัดสกลนคร. สกลนคร: สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดสกลนคร; 2566.
ณิชกุล พิชาชาญ, กิตติพงษ์ สอนล้อม, ศิริภัททรา จุฑามณี. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพัฒนาการเด็กปฐมวัย: การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ. วารสารโรงพยาบาลสิงห์บุรี. 2566; 31(3):128-42.
ประดับ ศรีหมื่นไวย, ชัชฎา ประจุดทะเก, อัญชลี ภูมิจันทึก. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพัฒนาการของเด็ก เขตสุขภาพที่ 9 พ.ศ. 2564. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9. 2567; 18(2):635-50.
เอกชัย ลีลาวงศ์กิจ. ปัญหาและแนวทางแก้ไขการเลี้ยงดูเด็กปฐมวัย. วารสารสุขภาพชุมชน. 2563; 36(4):410-25.
ตวงพร มั่งมี, ชุติมา เพิ่งใหญ่, วรัญญา ชุมประเสริฐ, ชัญญานุช เครือหลี. ผลของโปรแกรมการส่งเสริมพัฒนาการเด็กก่อนวัยเรียนร่วมกับการสนับสนุนทางสังคมต่อความรู้ พฤติกรรม และทักษะการส่งเสริมพัฒนาการของผู้ดูแลเด็กในตำบลชัยบุรี อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้. 2567; 11(3): 1-11.
อรุณศรี กัณวเศรษฐ, พวงทิพย์ ชัยพิบาลสฤษดิ์, สุภาวดี เครือโชติกุล. ผลของโปรแกรมการมีส่วนร่วมส่งเสริมพัฒนาการด้านภาษาต่อความรู้และการรับรู้ความสามารถของผู้ดูแลเด็กวัยปฐมวัย. วชิรสารการพยาบาล. 2561; 20(1): 40-53.
อรทัย วงศ์พิกุล. ผลของโปรแกรมการประยุกต์แรงสนับสนุนทางสังคมของผู้ปกครองร่วมกับ TEDA4 สำหรับเด็ก 0-5 ปีที่มีพัฒนาการล่าช้าโดยโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ ศูนย์อนามัยที่ 9 นครราชสีมา. วารสารวิทยาศาสตร์สุขภาพ วิทยาลัยนครราชสีมา. 2566; 2(2): 23-38.
Bandura A. Self-efficacy: The exercise of control. New York: Freeman; 1997.
House JS. Work Stress and Social Support. Reading, MA: Addison-Wesley; 1981.
กระทรวงสาธารณสุข. คู่มือเฝ้าระวังและส่งเสริมพัฒนาการเด็กปฐมวัย (DSPM). พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก ในพระบรมราชูปถัมภ์; 2566.
สำนักงานสาธารณสุขอำเภอวาริชภูมิ. ทะเบียนข้อมูลเด็กอายุ 0-5 ปี อำเภอวาริชภูมิ จังหวัดสกลนคร ปี 2567. สกลนคร: สำนักงานสาธารณสุขอำเภอวาริชภูมิ; 2567.
Polit DF, Beck CT. Nursing Research: Principles and methods. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 2004.
มารุต ภู่พะเนียด, ศรีสุรางค์ เคหะนาค, จันทภา จวนกระจ่าง. ผลของโปรแกรมส่งเสริมพัฒนาการเด็กสำหรับผู้ปกครองต่อความรู้และทักษะการประเมินพัฒนาการเด็กปฐมวัยของผู้ปกครอง. วารสารมหาวิทยาลัยคริสเตียน. 2567; 30(2):77-91.
สมหญิง สังข์ขาว, ศันสนีย์ เมฆรุ่งเรืองวงศ์. ผลของโปรแกรมสร้างเสริมการรับรู้สมรรถนะแห่งตนต่อการรับรู้สมรรถนะตนเอง ความคาดหวังในผลลัพธ์ และพฤติกรรมการส่งเสริมพัฒนาการเด็กวัยก่อนเรียนของผู้ดูแลที่มีพฤติกรรมการส่งเสริมพัฒนาการเด็กขาดประสิทธิภาพ อำเภอเมืองสุโขทัย จังหวัดสุโขทัย. วารสารแพทย์นาวี. 2565; 49(1):95-117.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารศูนย์อนามัยที่ 9 : วารสารส่งเสริมสุขภาพและอนามัยสิ่งแวดล้อม
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความหรือข้อคิดเห็นใด ๆ ที่ประกฎในวารสารศูนย์อนามัยที่ 9 เป็นความคิดเห็นของผู้เขียน บรรณาธิการ คณะผู้จัดทำ และศูนย์อนามัยที่ 9 นครราชสีมา (เจ้าของ) ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย ผู้เขียนต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง
ผลการพิจารณาของกองบรรณาธิการและผู้ทรงคุณวุฒิถือเป็นที่สิ้นสุด คณะบรรณาธิการวารสารฯ ขอสงวนสิทธิ์ในการตรวจแก้ไขข้อความให้ถูกต้องตามหลักภาษาและมีความเหมาะสม
กองบรรณาธิการวารสารฯ ขอสงวนสิทธิ์มิให้นำเนื้อหาใด ๆ ของบทความ หรือข้อคิดเห็นใด ๆ ของผลการประเมินบทความในวารสารฯ ไปเผยแพร่ก่อนได้รับอนุญาตจากกองบรรณาธิการ อย่างเป็นลายลักษณ์อักษร และผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศูนย์อนามัยที่ 9
