ความรอบรู้ด้านสุขภาพจิตและความผาสุกทางใจในผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง

บทคัดย่อ

ผู้สูงอายุพึ่งพิงที่มีความรอบรู้ด้านสุขภาพจิตที่ดีจะสามารถจัดการกับปัญหาทางสุขภาพจิตของตน และเสริมสร้างความผาสุกทางใจได้ การศึกษาเชิงพรรณนาหาความสัมพันธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและหาความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพจิต และความผาสุกทางใจของผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในชุมชนจังหวัดพะเยา กลุ่มตัวอย่างคือผู้สูงอายุพึ่งพิงภายในพื้นที่รับผิดชอบของโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพในเขตอำเภอเมือง จังหวัดพะเยา จำนวน 88 ราย เก็บข้อมูลระหว่างเดือนมิถุนายนถึงเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2564 เครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูลประกอบด้วย แบบสอบถามความรอบรู้ด้านสุขภาพจิตในผู้สูงอายุ และแบบสอบถามความผาสุกทางใจในผู้สูงอายุที่ผ่านการตรวจสอบคุณภาพความตรงและความเชื่อมั่นแล้ว สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือสถิติเชิงพรรณนาและสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน
ผลการศึกษาพบว่าความรอบรู้ด้านสุขภาพจิตและความผาสุกทางใจอยู่ในระดับปานกลาง และความรอบรู้ด้านสุขภาพจิตมีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับปานกลางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับความผาสุกทางใจ (r = .457, p < .001)
ผลการศึกษาครั้งนี้สามารถนำไปใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับบุคลากรสุขภาพในการวางแผนการส่งเสริมความผาสุกทางใจในผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง