ผลของการออกกำลังกายแบบรำไทยประยุกต์ต่อสมรรถภาพทางกาย ความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันและความผาสุกในชีวิตของผู้สูงอายุ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบกลุ่มเดียววัดก่อนและหลังการทดลอง เพื่อศึกษาผลของการออกกำลังกายแบบรำไทยประยุกต์ต่อสมรรถภาพทางกาย ความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันและความผาสุกในชีวิตของผู้สูงอายุ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้สูงอายุในเขตอำเภอพระพุทธบาท จำนวน 24 คน ได้รับการเข้าร่วมโปรแกรมการออกกำลังกายแบบรำไทยประยุกต์ ระยะเวลา 6 สัปดาห์ๆ ละ 3 ครั้งๆ ละ 30 นาที การเก็บรวบรวมไทยข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามและการทดสอบสมรรถภาพทางกายเกี่ยวกับความแข็งแรงของกล้มเนื้อ แบบประเมินความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน และแบบวัดความผาสุกในชีวิต ซึ่งเก็บข้อมูลในระยะก่อนการทดลองและภายหลังการทดลอง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ สถิติเชิงพรรณนา การวิเคราะห์ด้วยสถิติ Wilcoxon singed-rank test

ผลการวิจัย พบว่า

1. ผู้สูงอายุที่เข้าร่วมโปรแกรมการออกกำลังกายแบบรำไทยประยุกต์มีสมรรถภาพทางกายและความผาสุกในชีวิตในระยะหลังการทดลอง สูงกว่าระยะก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01

2. ผู้สูงอายุที่เข้าร่วมโปรแกรมการออกกำลังกายแบบรำไทยประยุกต์มีความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันในระยะหลังการทดลองสูงกว่าระยะก่อนการทดลองอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01