ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการปฏิบัติตามหลักฐานเชิงประจักษ์ของพยาบาลกุมารเวชศาสตร์ในเขตภาคเหนือ

Abstract

          การปฏิบัติตามหลักฐานเชิงประจักษ์ก่อให้เกิดประสิทธิผลที่ดีในการปฏิบัติการพยาบาลกุมารเวชศาสตร์ มีประโยชน์ต่อผู้ป่วยเด็ก บิดามารดา พยาบาล รวมไปถึงองค์กรพยาบาล อันจะนำไปสู่การปฏิบัติการพยาบาลที่มีประสิทธิภาพ มีความคุ้มค่าคุ้มทุน และเกิดความพึงพอใจในทุกฝ่าย การวิจัยเชิงพรรณนาแบบหาความสัมพันธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการปฏิบัติตามหลักฐานเชิงประจักษ์ และปัจจัยที่สัมพันธ์กับการปฏิบัติตามหลักฐานเชิงประจักษ์ของพยาบาลกุมารเวชศาสตร์ในเขตภาคเหนือ กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาเป็นพยาบาลจำนวน 283 ราย ซึ่งปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยกุมารเวชกรรมในโรงพยาบาลเขตภาคเหนือที่ได้จากการสุ่มแบบแบ่งชั้นจำนวน 11 แหง่ ระหว่างเดือนเมษายน ถึง เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2555 เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลประกอบด้วย 1) แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล 2) แบบสอบถามการปฏิบัติตามหลักฐานเชิงประจักษ์ และ 3) แบบสอบถามปัจจัยที่สัมพันธ์กับการปฏิบัติการพยาบาลตามหลักฐานเชิงประจักษ์ ซึ่งแบบสอบถามการปฏิบัติตามหลักฐานเชิงประจักษ์และแบบสอบถามปัจจัยที่สัมพันธ์กับการปฏิบัติการพยาบาลตามหลักฐานเชิงประจักษ์ ได้ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาจากผู้เชี่ยวชาญทางด้านภาษา และมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .94 และ .92 ตามลำดับวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา และสถิติสหสัมพันธ์แบบสเปียร์แมน

        ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีการปฏิบัติตามหลักฐานเชิงประจักษ์อยู่ในระดับน้อย โดยปัจจัยด้านทักษะในการค้นหาและทบทวนหลักฐานเชิงประจักษ์ ด้านฐานความรู้ในการปฏิบัติ และด้านสิ่งส่งเสริมและสนับสนุนในการเปลี่ยนแปลงการปฏิบัติ มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการปฏิบัติตามหลักฐานเชิงประจักษ์ของกลุ่มตัวอย่างในระดับต่ำ(r = .299, .243 และ .179 ตามลำดับ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .001, .001, .05 ตามลำดับส่วนปัจจัยด้านอุปสรรคต่อการค้นหาและทบทวนหลักฐานเชิงประจักษ์มีความสัมพันธ์เชิงลบกับการปฏิบัติตามหลักฐานเชิงประจักษ์ของกลุ่มตัวอย่างในระดับต่ำ (r = -.175) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05 และปัจจัยด้านอุปสรรคต่อการเปลี่ยนแปลงการปฏิบัติบนฐานของหลักฐานเชิงประจักษ์ไม่มีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติตามหลักฐานเชิงประจักษ์ของกลุ่มตัวอย่าง

          ผลการวิจัยครั้งนี้ มีข้อเสนอแนะว่า พยาบาลกุมารเวชศาสตร์ในเขตภาคเหนือควรได้รับการส่งเสริมให้ปฏิบัติตามหลักฐานเชิงประจักษ์มากกว่านี้ โดยควรปรับปรุงแก้ไขปัจจัยที่สัมพันธ์กับการปฏิบัติตามหลักฐานเชิงประจักษ์