สุขภาวะทางจิตวิญญาณของญาติผู้ป่วยวิกฤต
คำสำคัญ:
สุขภาวะทางจิตวิญญาณ, ญาติผู้ป่วยวิกฤตบทคัดย่อ
การเจ็บป่วยวิกฤตเป็นภาวะที่คุกคามต่อชีวิต ส่งผลต่อผู้ป่วยวิกฤตและญาติ ทั้งด้านร่างกาย จิตใจ สังคม และจิตวิญญาณ หากญาติมีสุขภาวะทางจิตวิญญาณที่ดีจะช่วยให้ญาติมีส่วนร่วมในการดูแลผู้ป่วยช่วยให้ผู้ป่วยมีการฟื้นหายจากการเจ็บป่วยหรือจากไปอย่างสงบและสมศักดิ์ศรี การวิจัยเชิงพรรณนานี้
มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสุขภาวะทางจิตวิญญาณของญาติผู้ป่วยวิกฤตที่เข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วยวิกฤต โรงพยาบาลลำพูน ระหว่างเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2557 ถึงเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 จำนวน 283 รายเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง โดยใช้แบบประเมินสุขภาวะทางจิตวิญญาณ ซึ่งผู้วิจัยดัดแปลงจากเครื่องมือประเมินสุขภาวะทางจิตวิญญาณและประสบการณ์ในชีวิต (Spiritual Health And Life-Orientation Measure [SHALOM]) ของฟิชเชอร์ (Fisher, 2010) เครื่องมือผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 5 คน และตรวจสอบความเชื่อมั่นของเครื่องมือก่อนนำไปใช้วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า
กลุ่มตัวอย่างมีการรับรู้หรือการให้ความสำคัญในสิ่งที่มีความหมายและเป้าหมายในชีวิตโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.63, S.D. = .47) มีประสบการณ์การปฏิบัติในสิ่งที่มีความหมายและเป้าหมาย
ในชีวิตโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง ( = 2.62, S.D. = .62) มีสุขภาวะทางจิตวิญญาณในระดับที่เป็นทุกข์ (mean scores = 2.01) และมีความต้องการความช่วยเหลือจากทีมสุขภาพในการคงไว้ซึ่งสุขภาวะทาง
จิตวิญญาณอยู่ในระดับมาก ( = 3.83, S.D. = .73)
ผลการวิจัยแสดงว่าสุขภาวะทางจิตวิญญาณคือความสอดคล้องกันระหว่างการรับรู้หรือการให้ความสำคัญในสิ่งที่มีความหมายและเป้าหมายในชีวิต กับการปฏิบัติในสิ่งที่มีความหมายและเป้าหมายในชีวิต โดยมีการเชื่อมโยงองค์ประกอบภายใน 4 มิติ ได้แก่ มิติด้านตนเอง มิติด้านบุคคลอื่น มิติด้านสิ่งแวดล้อม และมิติด้านสิ่งศรัทธาเบื้องบน การวิจัยครั้งต่อไปควรศึกษาปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับสุขภาวะทางจิตวิญญาณ และวิธีการปฏิบัติทางการพยาบาลสำหรับส่งเสริมสุขภาวะทางจิตวิญญาณของญาติผู้ป่วยวิกฤต
เอกสารอ้างอิง
ฉวีวรรณ ธงชัย. (2555). การปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูงในผู้ป่วยวิกฤต. ในสมจิต หนุเจริญกุล และ
อรสา พันธ์ภักดี (บรรณาธิการ), การปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูง: บูรณาการสู่การปฏิบัติ (หน้า 227-228)กรุงเทพฯ: สภาการพยาบาล กระทรวงสาธารณสุข.
ทัศนีย์ ทองประทีป. (2552). จิตวิญญาณ: มิติหนึ่งของการพยาบาล. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญส่ง พัจนสุนทร. (2555). What do we need for the ICU of tomorrow.ในดุสิต สถาวร, สหดลปุญญถาวร, และครรชิต ปิยะเวชวิรัตน์ (บรรณาธิการ), From basics to bedsides (หน้า 3-13). กรุงเทพฯ: สมาคมเวชบำบัดวิกฤตแห่งประเทศไทย.
ปฐมวดี สิงห์ดง, และชนกพร จิตปัญญา. (2555). ประสบการณ์ของสมาชิกครอบครัวในหอผู้ป่วยวิกฤต: การวิจัยเชิงคุณภาพ. วารสารพยาบาลรามาธิบดี, 18(3), 404-417.
พรเลิศ ฉัตรแก้ว. (2556). End-of-life care in ICU: The most difficult time for us (Update critical care). เชียงใหม่: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พรเลิศ ฉัตรแก้ว. (2557). น้อมใจ ยอมรับ. ในสุทัศน์ รุ่งเรืองหิรัญญา และไชยรัตน์ เพิ่มพิกุล (บรรณาธิการ), รู้ไว้ก่อนไป ICU ความจริง 12 ประการที่ต้องรู้ (หน้า 146 – 165). กรุงเทพฯ:
ธรรมสาร.
สถิติโรงพยาบาลลำพูน. (2554-2556). สถิติผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วยวิกฤต.ลำพูน: โรงพยาบาลลำพูน.
สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ กระทรวงสาธารณสุข. (2553). ข้อมูลทรัพยากร ปี 2553: จำนวนเตียงผู้ป่วยหนัก ICU จำแนกตามสังกัด รายเขตพื้นที่เครือข่ายบริการ จังหวัด ปี 2553. Retrieved from http://hrm.moph.go.th/res53/res-rep2553.html
สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ กระทรวงสาธารณสุข. (2554). ข้อมูลทรัพยากร ปี 2554: จำนวนเตียงผู้ป่วยหนัก ICU จำแนกตามสังกัด รายเขตพื้นที่เครือข่ายบริการ จังหวัด ปี 2554. Retrieved from http://thcc.or.th/download/gishealth/report-gis54.pdf
สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ กระทรวงสาธารณสุข. (2555). ข้อมูลทรัพยากร ปี 2555: จำนวนเตียงผู้ป่วยหนัก ICU จำแนกตามสังกัด รายเขตพื้นที่เครือข่ายบริการ จังหวัด ปี 2555. Retrieved from http://bps.ops.moph.go.th/ Healthinformation/hos55/hos.html
ไหมมูน๊ะ คลังข้อง .(2552). สุขภาวะทางจิตวิญญาณของผู้ดูแลผู้ป่วยมุสลิมที่ป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย(วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนามนุษย์และสังคม). บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
Craven, R. F., &Hirnle, C. J. (2003). Spiritual health. In R. F. Craven (Ed.), Fundamental of nursing: Human health and function (4th ed., pp. 1380-1402). Philadelphia: Lippincott.
Fisher, J. W. (1998). Spiritual health: Its nature and place in the school curriculum (Unpublished doctoral dissertation). University of Melbourne, Australia.
Fisher, J. W. (2010). Development and application of a spiritual well-being questionnaire called SHALOM. Religions, 1(1), 105-121. doi:10.3390/rel1010105
Fisher, J. W. (2012). Staff’s and family members’ spiritual well-being in relation to help for residents with dementia. Journal of Nursing Education and Practice, 2(4), 77-85. doi:10. 5430/jnep. v2n4p77
Fisher, J. W., &Brumley, D. (2008). Nurses’ and carers’ spiritual wellbeing in the Workplace. Australian Journal of Advanced Nursing, 25(4), 49-57. Retrieved from http://bhsdigital repository. bhs.org.au/bhsjspui/bitstream/11054/115/1/AJAN101.pdf
Herring, A. A., Ginde, A., Fahimi, J., Alter, H. J., Maselli, J. H., Espinola, J. A., . . . Camargo, C. A. (2013). Increasing critical care admissions from U.S. emergency departments, 2001-2009. Critical Care Medicine, 41(5), 1197-1204. doi:10.1097/CCM.0b013e31827c086f
Hov, R., Hedelin, B., & Athlin, E. (2007). Good nursing care to ICU patients on the edge of life. Intensive and Critical Care Nursing, 23(6), 331-341. doi:10.1016/j.iccn.2007.03.006
Jones, C. (2012). Surviving the intensive care: Residual physical, cognitive, and emotional dysfunction. Thoracic Surgery Clinics, 22(4), 509-516. doi:10.1016/j.thorsurg.2012.07.003
Kirchhoff, K. T., & Faas, A. I. (2007). Family support at end of life. American Association of Critical Care Nurse Advance Critical Care, 18(4), 426-435. doi:10.1097/01.AACN.0000298635.45653.
c8
Komachi, M., & Kamibeppu, K. (2015). Acute stress symptoms in families of patients admitted to the intensive care unit during the first 24 hours following admission in japan. Open Journal of Nursing, 5(4), 325-335. doi:10.4236/ojn.2015.54035
Li, D., Puntillo, K., & Miaskowski, C. (2008). A review of objective pain measures for use with critical care adult patients unable to self-report. The Journal of Pain, 9(1), 2-10. Retrieved from http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1526590007008553
Matthews, E. E. (2011). Sleep disturbances and fatigue in critically ill patients. American Association of Critical Care Nurse Advance Critical Care, 22(3), 204-224. doi:10.1097/N CI.0b013e31822052cb
National Interfaith Coalition on Aging. (1975). Spiritual well-being. Athens, GA: NICA.
Sandri, M., Berchialla, P., Baldi, I., Gregori, D., & De Blasi, R. A. (2014). Dynamic Bayesian Networks to predict sequences of organ failures in patients admitted to ICU. Journal of Biomedical Informatics, 48, 106-113. doi:10.1016/j.jbi.2013.12.008
Urden, L. D., Stacy, K. M., & Lough, M. E. (2002). Thelan’s critical care nursing: Diagnosis and management (4th ed.). St. Louis: Mosby.
Weiland, S. A. (2010). Integrating spirituality into critical care an APN perspective using Roy’s adaptation model. Critical Care Nursing Quarterly, 33(3), 282-291. doi:10.1097/CNQ.0b0 13e3181ecd56d.
World Health Organization. (1986). The Ottawa charter for health promotion. First International Conference on Health Promotion, Ottawa, 21 November 1986. Retrieved from http://www .who. int/hpr/archive/does/ottawa.html
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis (3nd ed.). New York: Harper and Row.
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลสาร
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
