ความรู้ การรับรู้สมรรถนะแห่งตน และการสอนเรื่องเพศในเด็กปฐมวัย ของบิดามารดา
คำสำคัญ:
ความรู้, การรับรู้สมรรถนะแห่งตน, การสอนเรื่องเพศในเด็กปฐมวัยของบิดามารดาบทคัดย่อ
เด็กไทยกำลังเผชิญกับปัญหาเรื่องเพศ ซึ่งปัญหานี้อาจจะลดลงได้ หากเด็กได้รับความรู้ความเข้าใจเรื่องเพศที่เหมาะสมตั้งแต่ปฐมวัย แม้ว่าปัจจุบันเด็กสามารถเรียนรู้เรื่องเพศได้จากสื่อที่หลากหลาย แต่ยังต้องการคำแนะนำและการสอนเรื่องเพศ ซึ่งบิดามารดาเป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการสอนเรื่องเพศให้แก่เด็ก การวิจัยเชิงพรรณนาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ การรับรู้สมรรถนะแห่งตน กับการสอนเรื่องเพศในเด็กปฐมวัยของบิดามารดา กลุ่มตัวอย่างคือบิดามารดาของเด็กปฐมวัยในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย จำนวน 303 ราย สุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ คำนวณตามสัดส่วนและเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง เครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามความรู้เรื่องเพศ แบบสอบถามการรับรู้สมรรถนะแห่งตน และแบบสอบถามการสอนเรื่องเพศของบิดามารดา วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เชิงอันดับของสเปียร์แมน
ผลการวิจัย พบว่า บิดามารดามีคะแนนเฉลี่ยความรู้และคะแนนเฉลี่ยการสอนเรื่องเพศอยู่ในระดับปานกลาง คะแนนเฉลี่ยการรับรู้สมรรถนะแห่งตนอยู่ในระดับมาก ความรู้และการรับรู้สมรรถนะแห่งตนมีความสัมพันธ์ทางบวกกับการสอนเรื่องเพศ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .34, p < .01 และ r = .73, p < .01 ตามลำดับ)
ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าบิดามารดาควรได้รับการส่งเสริมความรู้ การรับรู้สมรรถนะแห่งตน และการสอนมีเรื่องเพศในเด็กปฐมวัย เพื่อให้เด็กมีความรู้ ความเข้าใจเรื่องเพศอย่างถูกต้อง
เอกสารอ้างอิง
กรุงเทพ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด บางกอกบล็อก.
ชลนิทรา แสงบุราณ (2551). รูปแบบการเลี้ยงดูและการสื่อสารเรื่องเพศระหว่างมารดาและบุตรสาวต่อพฤติกรรมทางเพศของวัยรุ่นตอนต้นหญิง เขตกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหิดล.
ประกาย จิโรจน์กุล. (2556). การวิจัยทางการพยาบาล: แนวคิด หลักการ และวิธีปฏิบัติ. นนทบุรี :
โครงการสวัสดิการวิชาการ สถาบันพระบรมชนก.
มลิจันทร์ เกียรติสังวร. (2543). ปัจจัยที่มีผลต่อการให้ความรู้เรื่องเพศศึกษาของมารดาแก่บุตรสาววัยรุ่น อำเภอ
เสนา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา (วิทยานิพนธ์ วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต (สาธารณสุขศาสตร์)
สาขาอนามัยครอบครัว). บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหิดล.
ศุภาศิริ การิกาญจน์. (2541). บทบาทพ่อแม่ในการสอนเพศศึกษาแก่ลูกสาววัยรุ่นในเขตกรุงเทพมหานคร
(วิทยานิพนธ์ปริญญาสังคมศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหิดล.
เสถียร เชื้อลี และนงเยาว์ ณรงค์แสง. (2550). ความรู้ ทัศนคติ และรูปแบบการสอนเรื่องเพศศึกษาในครอบครัว
กรณีศึกษาจังหวัดอุบลราชธานี. รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์. สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 7.อุบลราชธานี: กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข.
สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ กระทรวงสาธารณสุข. (2560). สถิติการคลอดของแม่วัยรุ่นประเทศไทย ปี พ.ศ.
2558: Statistics on Adolescent Births, Thailand 2015. นนทบุรี: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานการอนามัยเจริญพันธุ์ กรมอนามัย. (2557). สถิติการคลอดของแม่วัยรุ่นประเทศไทย ปี พ.ศ. 2556:
Statistics on Adolescent Births, Thailand 2013. นนทบุรี: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก ในพระบรมราชูปถัมภ์.
สำนักอนามัยการเจริญพันธุ์ กรมอนามัย. (2558). คู่มือการเรียนการสอนเรื่องเพศศึกษาและทักษะชีวิตใน
นักเรียนแบบบูรณาการ. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อและสิ่งพิมพ์แก้วเจ้าจอม.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2552). สรุปสำหรับผู้บริหารการสำรวจอนามัยและสวัสดิการ พ.ศ. 2552.
กรุงเทพมหานคร. สำนักสถิติพยากรณ์ สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
อรพรรณ ทิมรอด. (2546). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับบทบาทของบิดาในการให้ความรู้เรื่องเพศศึกษา
แก่บุตรชายวัยรุ่น (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต (อนามัยครอบครัว). บัณฑิตวิทยาลัย,
มหาวิทยาลัยมหิดล.
อรไท พิพิธพัฒน์ไพสิฐ และ จินตนา ไชยวิโน. (2551). การสื่อสารเรื่องเพศศึกษาในเยาวชน ตำบลเชียงกลาง
จังหวัดน่าน. นนทบุรี: สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข.
Bandura, Albert. (1997). Self – efficacy: The exercise of control. New York: W.H. Freeman.
Balter, A.S., Rhijn, T. V., & Davies, W. J. (2016). The development of sexuality in childhood in early
learning settings: An exploration of Ontario Early Childhood Educators’ perceptions. The Canadian Journal of Human Sexuality, 25(1), 30-40. Retrieved from https://doi.org/10.3138/cjhs.251-A3
Chantrapanichkul, P. & Chawanpaiboon, S. (2013). Adverse pregnancy outcomes in cases
involving extremely young maternal age. International Journal of Gynecology &
Obstetrics, 120(2), 160-164. Retrieved from https://doi.org/10.1016/j.ijgo.2012.08.024
Duvall, E. M., & Miller, B. C. (1985). Marriage and family development (6th ed.). New York:
Harper & Row.
United Nations Population Fund. (2012). Impact of demographic change in Thailand.
Retrieved from https://esa.un.org/unpd/wpp
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลสาร
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
