การพัฒนาสื่อมัลติมิเดียเรื่องการบริหารยาในเด็กสำหรับนักศึกษาพยาบาล
คำสำคัญ:
สื่อมัลติมิเดีย, การบริหารยาเด็ก, นักศึกษาพยาบาลบทคัดย่อ
สื่อมัลติมีเดียเป็นเทคโนโลยีทางการศึกษาที่ช่วยสนับสนุนให้นักศึกษาเรียนรู้ด้วยตนเอง การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาสื่อมัลติมิเดียเรื่องการบริหารยาในเด็กสำหรับนักศึกษาพยาบาลและประเมินประสิทธิภาพของสื่อมัลติมิเดียเรื่องการบริหารยาในเด็กสำหรับนักศึกษาพยาบาล กลุ่มตัวอย่างในการศึกษาครั้งนี้เลือกแบบเจาะจง คือ นักศึกษาพยาบาลหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต ชั้นปีที่ 4 คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ จำนวน 47 คน แบ่งเป็นกลุ่มผู้ให้ข้อมูลความต้องการในการพัฒนาสื่อมัลติมีเดีย จำนวน 12 คน และกลุ่มที่ประเมินประสิทธิภาพของสื่อมัลติมีเดีย จำนวน 35 คน
เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แผนการพัฒนาสื่อมัลติมิเดียเรื่องการบริหารยาในเด็ก แบบบันทึกข้อมูลทั่วไปของนักศึกษา แบบวัดความรู้เกี่ยวกับการบริหารยาในเด็ก แบบสอบถามความคิดเห็นต่อสื่อมัลติมีเดีย และแนวคำถามการสนทนากลุ่มเกี่ยวกับความต้องการสื่อมัลตีมีเดีย วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา เปรียบเทียบผลคะแนนก่อนและหลังเรียนบทเรียนสื่อประสมโดยใช้สถิติทดสอบที และวิเคราะห์ประสิทธิภาพบทเรียนสื่อมัลติมิเดียด้วยหลัก E1/ E2 เท่ากับ 80 / 80
ผลการศึกษาพบว่า
ประสิทธิภาพของสื่อมัลติมิเดียเรื่องการบริหารยาในเด็กที่พัฒนาขึ้นมีประสิทธิภาพ
89.15 / 81.33 สูงกว่าเกณฑ์80 /80 ที่กำหนดไว้ และผลคะแนนความรู้หลังเรียนในสื่อมัลติมิเดียเรื่องการบริหารยาในเด็กมากกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 12.09, p < .001) และนักศึกษาพยาบาล
มีความพึงพอใจโดยรวมต่อสื่อมัลติมิเดียเรื่องการบริหารยาในเด็กส่วนใหญ่อยู่ในระดับมากและมากที่สุด (ร้อยละ 46.7 และ 50.0 ตามลำดับ)
ผลการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าสื่อมัลติมิเดียเรื่องการบริหารยาในเด็กสามารถใช้เป็นสื่อให้นักศึกษาได้นำไปเรียนรู้ด้วยตนเองเพิ่มเติมจากการเรียนในห้องเรียน ทำให้นักศึกษามีความรู้เพิ่มขึ้นและสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการปฏิบัติพยาบาลในการให้ยาเด็กได้
เอกสารอ้างอิง
Burns, N., & Grove, S. K. (2009). The practice of nursing research: Appraisal, synthesis, and generation
of evidence (6th ed.). St. Louis: Saunders Elsevier.
Faculty of Nursing, Chiang Mai University. (2016). Bachelor of Nursing Science Program (Normal course). Chiang Mai: Faculty of Nursing, Chiang Mai University (In Thai).
Hockenberry, M. J., & Wilson, D. (2007). Wong’s nursing care of infants and children (8thed.).
St. Louis, Missouri : Mosby Elsevier.
Lamchang, Suthisa, & Kiatwattanacharoen, Somchit. (2014). Effect of self-learning by using multimedia on knowledge and self-conference in nursing practice for children with acute respiratory tract infection among nursing students. Journal of Public Health Nursing, 29(2), 29-42. (In Thai).
Lamchang, Suthisa, & Leoviriyakit, Nunta. (2006). Effects of computer assisted instruction program on knowledge and practice regarding sick infant and child feeding among nursing students. Nursing Journal, 33 (4): 13-25.
Lamchang, Suthisa, & Niyomakar, Srimana. (2006). The construction of computer assisted instruction program in daily child care. Proceeding STAT Conference (2006), 165-176. (In Thai).
Lee, T., & Lin, F. (2013). The effectiveness of an e-learning program on pediatric medication safety for
undergraduate students: A pretest-post-test intervention study. Nurse Education Today, 33,
378-383.
McDowell, S. E., Ferner, H. S., & Ferner, R. E. (2009). The pathophysiology of medication errors: How and where they arise. British Journal of Clinical Pharmacology, 67, 6,pp 605-613. DOI 10.1111/j.1365-2125.2009.03416.x.
National Education 1999 Amendment (No. 2) BE 2545 and (No. 3) BE 2553, Retrieved from https://person.mwit.ac.th/01-Statutes/NationalEducation.pdf (In Thai).
Ozkan, S., Kocaman, G., & Ozturk, C. (2011). Frequency of pediatric medication administration errors and contributing factor. Journal of Nursing Care Quality, 26,2, 136-142.
Pediatric nursing. (2016). Pediatric Nursing Practice 2. Chiang Mai: Faculty of Nursing, Chiang Mai University (In Thai).
Perry, A. G., Potter, P. A, & Elkin, M. K. (2012). Nursing interventions & clinical skills (5thed.). St. Louis, Missouri: Elsevier Mosby.
Potts, N. L., & Mandleco, B. L. (2002). Pediatric nursing: Caring for children and their families. Australia: Delmar.
Rolfe, V. E. & Gray, D. (2011). Are Multimedia Resources Effective in Life Science Education?
A Meta-Analysis. Bioscience Education, 18, Retrived from http:// www.bioscience.heacademy.ac.th/journal/vol 18/beej-18-3.pdf.
Songkram, Nutthakorn (2010). Multimedia for Learning: Design & Development. Bangkok: V. Print.
(In Thai).
Suklerttrakul, Thitima, Lamchang, Suthisa, & Leoviriyakit, Nunta. (2006). Effects of computer assisted instruction program on knowledge of drug administration to children among nursing students, Nursing Journal, 33 (3) (Supplement), 1-12 (In Thai).
Sukon Sinthapanan. (2018). Innovative teaching and learning of modern teachers To develop the skills of learners in the 21st century. Bangkok: 9119 Technical Printing (In Thai).
Sowan, A. K. (2014). Multimedia applications in nursing curriculum: The process of producing streaming videos for medication administration skills. International Journal of Medical Informatics.
529-535.
Vaismoradi, M., Jordan, S., Turunen, H., & Bondas, T. (2014). Nursing students’ perspectives of the cause of medication errors. Nurse Education Today, 34, 434-440.
Yi Lin, F., Wen Wu, W., Ru Lin, H., & Ying Lee, T. (2014). The learning experiences of student nurses in pediatric medication management: A qualitative study. Nurse Education Today, 34,
744-748.
Ying Lee, T., & Yi Lin, F. (2013). The effectiveness of an e-learning program on pediatric medication safety for undergraduate students: A pretest–post-test intervention study. Nurse Education Today, 33, 378–383
Wolf , Z. R., Hicks, R., & Serembus, J. F. (2006). Characteristics of medication errors made students
during the administration phase: A descriptive study. Journal of Professional Nursing,
22 (1), 39-51.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลสาร
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
