การใช้สถานการณ์จำลองกับหุ่นผู้ป่วยเสมือนจริงในการสอนกฎหมายและจริยธรรมทางการพยาบาล

ผู้แต่ง

  • คัทลียา ศิริภัทรากูร แสนหลวง อาจารย์ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
  • นพวรรณ รัตนดำรงอักษร พยาบาลวิชาชีพ หน่วยการเรียนรู้ทางการพยาบาล คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
  • อุดมรัตน์ สงวนศิริธรรม รองศาสตราจารย์, ข้าราชการบำนาญ, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

คำสำคัญ:

สถานการณ์จำลอง, หุ่นผู้ป่วยเสมือนจริง, กฎหมายและจริยธรรมทางการพยาบาล

บทคัดย่อ

การใช้สถานการณ์จำลองในการสอนด้วยหุ่นผู้ป่วยเสมือนจริงเป็นเทคโนโลยีทางการศึกษาทางเลือกหนึ่งที่ทันสมัยสำหรับอาจารย์พยาบาลซึ่งง่ายต่อการเชื่อมโยงและบูรณาการความรู้ทางการพยาบาลให้มีความเป็นองค์รวมที่โดดเด่นชัดเจน   ช่วยให้นักศึกษามีความกระตือรือร้นในการเรียนเพิ่มขึ้น เข้าใจเนื้อหาสาระที่เป็นนามธรรมได้ง่ายและจดจำได้นานขึ้น  รวมทั้งสะดวกต่อการนำไปประยุกต์ใช้ในสถานการณ์ต่างๆของการพยาบาลได้อย่างเหมาะสม

จากการสอนกฎหมายและจริยธรรมทางการพยาบาล ด้วยกรณีศึกษาเรื่อง การช่วยเหลือผู้ป่วยที่ช็อกจากการแพ้ยาเพนนิซิลิน แบบสถานการณ์จำลองกับหุ่นผู้ป่วยเสมือนจริงพบว่า นักศึกษามีความพึงพอใจต่อการสอนด้วยวิธีดังกล่าว ในระดับมาก ( Mean=2.67, SD.=1.06) ผลการศึกษานี้ยืนยันได้ว่าควรมีการขยายพัฒนาและบูรณาการการใช้สถานการณ์จำลองกับหุ่นผู้ป่วยเสมือนจริงสำหรับการศึกษาทางการพยาบาล

เอกสารอ้างอิง

Berndt, J. et al. (2015). Collaborative classroom simulation CCS): Innovative pedagogy using
simulation in nursing education. Nursing Education Perspectives, 36(6), 401-402.
Carson, P. (2016). Simulation use within the classroom: Recommendations from the literature,
Clinical Simulation in Nursing, 12 (10), 429-437.
Cooper, J.B. & Taqueoti, V.R. (2008). A brief history of the development of mannequin simulators for
clinical education and training, Postgrad Med Journal, 84(997), 563-570.
Drain, K.L., & Volchock, G.W. (2001). Preventing and managing drug-induced anaphylaxis, Drug
Safety, 24(11). 843-853.
Fromer, L. (2016). Prevention of anaphylaxis: The role of the Epinephrine auto-injector, The
American Journal of Medicine, 129 (12), 1244-1250.
Kable, A.K., Jones, T.L., & Searl, K.R. (2013). Student evaluation of simulation in undergraduate
nursing programs in Australia using quality indicators. Nursing& Health sciences, 2013 (15). 235-243.
Limsuwan, T. & Demoly, P. (2010). Acute symptoms of drug hypersensitivity: Urticaria, angioedema,
anaphylaxis, anaphylactic shock, The Medical Clinics of North America, 94(4), 691-710.
Rode, J. L, Callihan, M.L., & Barnes, B.L. (2016). Assessing the value of large-group simulation in
the classroom. Clinical Simulation in Nursing, 12(7), 251-259.
Turner, S. & Cole, L.G. (2017). Using high-fidelity simulation scenarios in the classroom to engage
learners. Creative Nursing, 23(1), 35-41.
Yuan, H.B., Williams, B.A. & Man, C.Y. (2014). Nursing students’ clinical judgment in high-fidelity
simulation based learning: A quasi-experimental study, Journal of Nursing Education and
Practice, 4(5), 7-15.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-06-24

รูปแบบการอ้างอิง

แสนหลวง ค. ศ., รัตนดำรงอักษร น., & สงวนศิริธรรม อ. (2019). การใช้สถานการณ์จำลองกับหุ่นผู้ป่วยเสมือนจริงในการสอนกฎหมายและจริยธรรมทางการพยาบาล. พยาบาลสาร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 46(2), 237–245. สืบค้น จาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/cmunursing/article/view/197343

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ