คุณภาพชีวิตการทำงานและแนวทางส่งเสริมของพยาบาลในโรงพยาบาลเอกชน
คำสำคัญ:
พยาบาล, คุณภาพชีวิตการทำงาน, โรงพยาบาลเอกชนบทคัดย่อ
คุณภาพชีวิตการทำงานของพยาบาลมีความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพและประสิทธิผลต่อการทำงานในการให้บริการทางสุขภาพ การศึกษาเชิงพรรณนาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณภาพชีวิตการทำงาน และหาแนวทางในการส่งเสริมคุณภาพชีวิตการทำงานของพยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลเอกชน ประชากรเป้าหมายคือ พยาบาลในโรงพยาบาลราชเวช เชียงใหม่ จำนวนทั้งหมด 82 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาคือ แบบสอบถามคุณภาพชีวิตการทำงานของพยาบาลของ Saknounwongwan and Piyapunya (2017) ที่พัฒนาตามกรอบแนวคิดของ Walton (1974) มีทั้งหมด 8 ด้าน คือ ค่าตอบแทนที่ยุติธรรมและเหมาะสม สิ่งแวดล้อมและความปลอดภัยในการทำงาน การส่งเสริมและพัฒนาความรู้ความสามารถในงาน ความก้าวหน้าและมั่นคง การบูรณาการทางสังคมในองค์กรที่ทำงาน สิทธิส่วนบุคคลในการทำงาน ความสมดุลระหว่างชีวิตการทำงานและชีวิตส่วนตัว และการทำงานที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .96 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา
ผลการศึกษาพบว่า
- คุณภาพชีวิตการทำงานของพยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลเอกชนโดยรวมอยู่ในระดับมาก (μ = 3.61, σ = 0.52) มี 5 ด้านที่อยู่ระดับมากคือ ด้านการบูรณาการทางสังคม ด้านการพัฒนาศักยภาพของพนักงาน ด้านสิทธิของพนักงาน ด้านความก้าวหน้าและมั่นคง และด้านลักษณะงานมีส่วนเกี่ยวข้องและสัมพันธ์กับสังคม นอกจากนี้มี 3 ด้านที่อยู่ระดับปานกลาง คือ ด้านการได้รับค่าตอบแทนที่ยุติธรรมและเพียงพอ ด้านสภาพการทำงานที่มีความปลอดภัยและส่งเสริมสุขภาพ และด้านความสมดุลระหว่าง
- แนวทางในการส่งเสริมคุณภาพชีวิตการทำงานมีทั้งหมด 8 แนวทาง คือ จัดให้มีการสอบวัดประเมินความรู้เพื่อประเมินค่าตอบแทนที่ยุติธรรม เพิ่มสถานที่อำนวยความสะดวกในโรงพยาบาลส่งเสริมให้พยาบาลเข้าอบรมวิชาการ จัดกิจกรรมให้มีการสร้างนวัตกรรมในการทำงาน จัดกิจกรรมร่วมกันทั้งในและนอกหน่วยงาน จัดการอบรมเพื่อปรับทัศนคติส่งเสริมให้มีการเคารพสิทธิเสรีภาพส่วนบุคคลจัดให้พยาบาลสามารถเลือกช่วงเวลาในการทำงานได้ และจัดให้มีกิจกรรมให้ความรู้/ตรวจสุขภาพในชุมชน
ผลการศึกษานี้เป็นประโยชน์ต่อผู้บริหารโรงพยาบาล และผู้บริหารทางการพยาบาลในการนำข้อมูลที่ได้ไปเป็นข้อมูลพื้นฐานในการบริหารองค์กร เพื่อหาแนวทางพัฒนาคุณภาพชีวิตการทำงานของพยาบาลให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น
เอกสารอ้างอิง
Benjanukorn, W. (2018). Quality of Work Life of Professional Nurses in Hua Hin Hospital Hua Hin District, Prachup Khiri Khan Province. Chandrakasem Rajabhat University Journal of Graduate School, 17(2), 49-58. (In Thai)
Dargahi, H., Changizi, V., & Ja`zayeri, G.E. (2012). Radiology employees’ quality of work life. Acta Med Iran, 50 (4), 250-600.
Fasla, N. P. (2017). A study on quality of work life among priv ate hospital nurses with special reference to Mannarkkad municipality, Palakkad District. International Journal of Research- Granthaalayah, 5(4), 128-134
Fathimath, S. (2012). Quality of work life and job performance among nurses in the tertiary care hospital, Maldives. (Unpublishd master’s thesis). Chiang Mai University, Thailand . (In Thai)
Hayes, B., Douglas, C., & Bonner, A. (2015). Work environment, job satisfaction, stress and burnout among hemodialysis nurses. Journal of nursing management, 23 (5), 588-598.
Hemanathan, R., (2017). quality of work life among nurses in a tertiary care hospital. JOJ nurse health care, 5(4), 001-008.
Knoaduan, P. (2012). Relationship between the quality of work l ife and organizational engagement among the staff of the Airports of Thailand Public Company Limi ted Head Office (Don Mueang). RMUTTO journal, 8 (1), 207-215. (In Thai)
Lan, Y., Akkadechnunt, T., &Chontawan, R. (2016). Organization al Culture and Quality of Work Life Among Nurses in Tertiary Hospitals, Yunnan Province, The People’s Republic of China. Nursing Journal, 43 (2), 116-128. (In Thai)
Maslow, A. (1970). Human needs theory: Maslow’s hierarchy of hu man needs. In R.F. Craven & C.J. Hirnle (Eds.), Fundamental of Nursing: Human Health and Function. (3rd ed.) Philadelphia: Lippincott.
Nantsupawat, A., Kunaviktikul, R., Turale, S., & Poghosyan, L. (2015). Nurse burnout, nurse-reported quality of care, and patient outcome in Thai Hospital. Journal of Nursing Scholarship, 48 (1), 83-90. (In Thai)
Opastiragul, W., Chanprasit, C., &Kaewthummanukul, T. (2015). Health Status Related to Risk at Work among Professional Nurses, Out Patient and Emergency Nursing Section, Maharaj Nakorn Chiang Mai Hospital. Nursing Journal, 42 (2), 49-61. (In Thai)
Pethang, S. (2015). Factors predicing quality of life among nur ses in primary care unit. Journal of Health Science, 28 (1), 40-52. (In Thai)
Petsuwan, A., Suwanphong, N., Khowteerakun, N., & Busuya, C. (2012). Quality of work life among nurses in a private hospitals. Kuakarun journal of nursing, 19 (2), 103-117. (In Thai)
Pongnapatsakul, A. (2013). Quality of work life of professional nurses in 30-bed community hospital under Sakon Nakon provincial health office. (Unpublishd master’s thesis). Burapha University, Thailand. (In Thai)
Saknounwongwan, W. &Piyapunya, N. (2017). Quality of work life of nurses in private hospital in Bangkok. Southeast Bangkok journal, 77(2), 77-90. (In Thai)
Sayeedul, A., Kazi, S., Taha, H., Tanvir, B., & Kingsley, A. (2019). Analysing the prevailing status of nurses at private hospitals in Bangladesh: A study on quality o f work life. Clinical Sciences Research and Reports, 2 (1), 1-5.
Sukratamornku, J. (2016). Quality of Work Life of Personnel in Bangkhla Hospital, Chachoengsao Province. Journal of Phrapokklao Nursing College, 27(1), 67-77. (In Thai)
Sukratamornku, J. (2017). Quality of Work Life of Personnel in Bangkhla Hospital, Chachoengsao Province. Journal of Phrapokklao Nursing College, 27(1), 67-77. (In Thai)
Wanlaeh, W. (2015). Personal Quality of work life in Hatyai Hospital, Hat Yai District, Songkhla Province . (Unpublishd master’s thesis). Hatyai University, Thailand. (In Thai)
Walton, R.E. (1974). Improving the quality of working life. Harvard Business Review, 15 (1), 11-21.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลสาร
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
