ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความรู้สึกไม่แน่นอนในความเจ็บป่วยของผู้ดูแลเด็กที่มีอาการชัก
คำสำคัญ:
ปัจจัยที่เกี่ยวข้อง, ความรู้สึกไม่แน่นอนในความเจ็บป่วย, ผู้ดูแล, เด็กที่มีอาการชักบทคัดย่อ
ผู้ดูแลเด็กที่มีอาการชักอาจเผชิญกับความรู้สึกไม่แน่นอนในความเจ็บป่วยของเด็ก การวิจัยเชิงพรรณนาหาความสัมพันธ์นี้มีวัตถุประสงค์ เพื่ออธิบายความรู้สึกไม่แน่นอนในความเจ็บป่วยและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความรู้สึกไม่แน่นอนในความเจ็บป่วยของผู้ดูแลเด็กที่มีอาการชัก กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ดูแลเด็กที่มีอาการชักอายุ 1 เดือน ถึง 15 ปี ที่แผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่ ระหว่างเดือนกรกฎาคมถึงเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2562 จำนวน 85 ราย เครื่องมือวิจัยประกอบด้วย แบบประเมินความรู้สึกไม่แน่นอนในความเจ็บป่วย แบบสอบถามความรู้เกี่ยวกับอาการชัก แบบประเมินการสนับสนุนทางสังคม (ค่าความเชื่อมั่นของเครื่องมือเท่ากับ .87, .80, และ .81 ตามลำดับ) และแบบสอบถามความรุนแรงของโรค วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบสเปียร์แมน
ผลการศึกษาพบว่า
- ผู้ดูแลเด็กมีค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้สึกไม่แน่นอนในความเจ็บป่วยโดยรวมอยู่ในระดับ
ปานกลาง (=87.86, SD =12.32) ความรู้สึกไม่แน่นอนในแต่ละด้าน คือ ความคลุมเครือเกี่ยวกับสภาวะความเจ็บป่วย ( = 37.93, SD = 5.95) ความไม่ชัดเจนในคำอธิบายเกี่ยวกับสภาวะความเจ็บป่วย
( = 24.83, SD = 5.32) การขาดข้อมูลเกี่ยวกับความเจ็บป่วยและการรักษา ( = 15.06, SD =2.35) และการไม่สามารถทำนายการดำเนินโรคและการพยากรณ์ของโรค ( = 10.07, SD =2.80) มีค่าเฉลี่ยคะแนนอยู่ในระดับปานกลางเช่นเดียวกัน
- ความรู้เกี่ยวกับอาการชักของผู้ดูแลและการสนับสนุนทางสังคมมีความสัมพันธ์ทางลบในระดับต่ำกับความรู้สึกไม่แน่นอนด้านที่ 2 ความไม่ชัดเจนในคำอธิบายเกี่ยวกับสภาวะความเจ็บป่วย (r = - 0.21,
p < .05 และ r = - 0.29, p < .01 ตามลำดับ) และการสนับสนุนทางสังคมมีความสัมพันธ์ทางลบในระดับปานกลางกับความรู้สึกไม่แน่นอนในความเจ็บป่วยโดยรวมและความรู้สึกไม่แน่นอนด้านที่ 1
ความคลุมเครือเกี่ยวกับสภาวะความเจ็บป่วย (r = - 0.36, p < .01 และ r = - 0.38, p < .01 ตามลำดับ)
ผลการวิจัยนี้จะเป็นข้อมูลพื้นฐานที่พยาบาลควรประเมินและลดระดับความรู้สึกไม่แน่นอนใน
ความเจ็บป่วยของผู้ดูแลเด็กที่มีอาการชัก รวมทั้งพยาบาลควรให้ความรู้เกี่ยวกับอาการชักและ
การสนับสนุนทางสังคม เพื่อช่วยให้ผู้ดูแลมีความรู้สึกไม่แน่นอนเกี่ยวกับความเจ็บป่วยลดลง
เอกสารอ้างอิง
Chung, B., Wat, L. C., & Wong, V. (2006). Febrile seizures in southern Chinese children: Incidence and recurrence. Pediatric Neurology, 34(2), 121-126.
Flury, T., Aebi, C., & Donati, F. (2001). Febrile seizures and parental anxiety: does information help?. Swiss Med Wkly, 131(37-38), 556-560.
Friedman, M. J., & Sharieff, G. Q. (2006). Seizures in children. Pediatric Clinics of North America, 53 (2), 257-277.
House, J. S. (1981). Work stress and social support. MA: Addison-Wesley.
Huang, M-C., Huang, C-C., & Thomas, K. (2006). Febrile convulsions: Development and validation of questionnaire to measure parental knowledge, attitude, concerns and practices. Journal of the Formosan Medical Association, 105 (1), 38-46.
Kanemura, H., Sano, F., MiZorogi, S., Tando, T., Sugita, K., & Aihara, M. (2013). Parental thoughts and actions regarding their child’s first febrile seizure. Pediatrics International, 55(3), 315-319.
Kapun, K., Kanthawang, S., & Jintrawet, U. (2007). Participation in child care among caregivers ofchildren in pediatric intensive care unit and related factors. Nursing Journal, 37 (3), 62-75. (In Thai)
Kayserili, E., Unalp, A., Apa, H., Asilsoy, S., Hizarcioglu, M., Gulez, P., & Agin, H. (2008). Parental knowledge and practices regarding febrile convulsions in Turkish children. Turkish Journal of Medical Sciences, 38(4), 343-350.
Kerr, C., Nixon, A., & Angalakuditi, M. (2011). The impact of epilepsy on children and adult patients’lives: Development of a conceptual model from qualitative literature. Seizure, 20(10), 764-774.
Lamchang, S., Sriboonyawattana, N., Nuglor, T., & Lamchang, P. (2015). Factors related to parental practices for n children with febrile convulsion. Nursing Journal, 42 (Supplement November), 161-177. (In Thai)
McNelis, A. M., Buelow, J., Myers, J., & Johnson E. A. (2007). Concerns and needs of children with epilepsy and their parents. Clinical Nurse Specialist, 21(4), 195-202.
Mishel, M.H. (1983). Parents, perception of uncertainty concerning their hospitalized child. Nursing Research, 32 (6), 324-330.
Mishel, M.H. (1988). Uncertainty in illness. Image: the Journal of Nursing Scholarship, 20 (4), 225-232.
Mishel, M.H. (2014). Theories of uncertainty in illness. In Smith, M. J., & Liehr, P. R. (Eds.), Mid-dle rangetheory for nursing (pp. 53-86). New York: Springer Publishing company.
Mu, P.F. (2005). Paternal reactions to a child with epilepsy: uncertainty, coping strategies, and depression. Journal of Advanced Nursing, 49(4), 367-376.
Murry, J. (1993). Coping with the uncertainty of uncontrolled e pilepsy. Seizure, 2 (3), 167-78.
Polit, D. F. (2010). Statistics and data analysis for nursing research (2nd ed.). Boston: Pearson.
Ministry of Public Health, Strategy and Planning Division is the center of the administration. (2019). Public Health Statistics. A.D. 2017. Retrieved from http://bps.moph.go.th/. (In Thai)
Suwanosoth, S. (2004). Uncertainty, social support, and coping strategies among parents of children with cancer (Ph.D. dissertation, Chiangmai University). (In Thai)
Unwong, K. (Ed.). (2016). Clinical practice guidelines for epilepsy. Bangkok: Thana.
Wattana, S., Jintrawet, U., & Lamchang, S. (2018). Factors related to family management in familieshaving children with congenital heart disease (Master's thesis, Chiangmai University). (In Thai)
Webster, M. (2019). The cycle of uncertainty: Parents’ experiences of childhood epilepsy. Sociology of Health & Illness, 41 (2), 205-218. doi:10.1111/1467-9566.12815.
World Health Organization. (2019). Epilepsy: Key fact. Retrieved from https://www.who.int/en/news-room/fact-sheets/detail/epilepsy.
Yagil, D., & Skura-Elimeleh, Y. (2012). The impact of child and mother's characteristics on the adjustment of children with epilepsy. Vulnerable Children and Youth Studies, 7 (2), 174-185.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลสาร
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
