ผลของการเตรียมความพร้อมแบบมีแบบแผนในการดูแลผู้ป่วยที่ได้รับยาระงับความรู้สึกแบบทั่วไป ต่อความวิตกกังวลขณะเผชิญของผู้ป่วย โรงพยาบาลศรีสังวรสุโขทัย จังหวัดสุโขทัย

บทคัดย่อ

ความวิตกกังวลขณะเผชิญ เป็นภาวะทางอารมณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่มีเหตุการณ์มากระตุ้น ส่งผลให้กระบวนความคิด และการรับรู้ของบุคคลเปลี่ยนแปลงไป โดยเฉพาะการผ่าตัด ซึ่งผู้ป่วยส่วนใหญ่               จะประเมินว่าเป็นภาวะวิกฤติในชีวิตและเป็นสถานการณ์ที่ก่อให้เกิดความวิตกกังวล วิสัญญีพยาบาลมีบทบาทในการเตรียมความพร้อมโดยการให้ข้อมูลและความรู้ที่เกี่ยวข้องกับการผ่าตัดและการให้ยาระงับความรู้สึก เพื่อลดความวิตกกังวลแก่ผู้ป่วย และช่วยให้ผู้ป่วยสามารถตัดสินใจเลือกวิธีเผชิญกับสถานการณ์ต่างๆ ได้     การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบระดับความวิตกกังวลขณะเผชิญของผู้ป่วย ก่อนและหลังการได้รับการเตรียมความพร้อมแบบมีแบบแผนการดูแลผู้ป่วยที่ได้รับยาระงับความรู้สึกแบบทั่วไป กับการเตรียมความพร้อมแบบเดิม กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้ป่วยที่มารับการผ่าตัดและได้รับยาระงับความรู้สึกแบบทั่วไป จำนวน 64 คน แบ่งเป็นกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลองกลุ่มละ 32 คน โดย 1) กลุ่มควบคุมได้รับการเตรียมความพร้อมก่อนได้รับยาระงับความรู้สึกแบบทั่วไปตามมาตรฐานวิสัญญีตามปกติ 2) กลุ่มทดลองได้รับการเตรียมความพร้อมโดยใช้แบบแผนการดูแลผู้ป่วยที่ได้รับยาระงับความรู้สึกแบบทั่วไปที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น ทั้ง 2 กลุ่มจะได้รับการประเมินความวิตกกังวลด้วยแบบวัดความวิตกกังวลขณะเผชิญ (State-Trait Anxiety Inventory [STAI] form Y-1) ก่อนและหลังการให้ข้อมูลในการเตรียมความพร้อมก่อนการผ่าตัด

            ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยความวิตกกังวลขณะเผชิญก่อนและหลังการได้รับการเตรียมความพร้อมแบบมีแบบแผนในการดูแลผู้ป่วยที่ได้รับยาระงับความรู้สึกแบบทั่วไปเท่ากับ 43.12 ± 5.29 และ 37.03 ± 4.91 คะแนนตามลำดับ กลุ่มควบคุมมีค่าคะแนนเฉลี่ยความวิตกกังวลขณะเผชิญก่อนและหลังได้รับการเตรียมความพร้อมก่อนได้รับยาระงับความรู้สึกแบบทั่วไปตามมาตรฐานวิสัญญีตามปกติเท่ากับ 44.93 ± 4.46 และ 48.15 ± 2.81 คะแนนตามลำดับ ก่อนการทดลองผู้ป่วยทั้งกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลองมีคะแนนความวิตกกังวลขณะเผชิญไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ p = 0.810 หลังจากได้รับการเตรียมความพร้อมก่อนการได้รับยาระงับความรู้สึกแบบทั่วไป ผู้ป่วยทั้งสองกลุ่มมีคะแนนความวิตกกังวลขณะเผชิญลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ p = 0.002 และ p< 0.001 ตามลำดับ เมื่อเปรียบเทียบความวิตกกังวลขณะเผชิญ หลังการได้รับการเตรียมความพร้อมทั้งสองแบบ พบว่ากลุ่มผู้ป่วยที่ได้รับการเตรียมความพร้อมแบบมีแบบแผน มีความวิตกกังวลน้อยกว่ากลุ่มที่ไม่ได้รับอย่างมีระดับนัยสำคัญทางสถิติ p = 0.048 สรุปผลการวิจัย การเตรียมความพร้อมแบบมีแบบแผนในการดูแลผู้ป่วยที่ได้รับยาระงับความรู้สึกแบบทั่วไปช่วยลดความวิตกกังวลขณะเผชิญได้มากกว่าการเตรียมความพร้อมแบบเดิม