ผลของโปรแกรมการเรียนรู้ผ่านเว็บต่อความรู้ในการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดาและการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดาอย่างเดียวในมารดาวัยรุ่น
คำสำคัญ:
การเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดา, มารดาวัยรุ่น, โปรแกรมการเรียนรู้ผ่านเว็บ, ความรู้ในการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดาบทคัดย่อ
อัตราการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดาอย่างเดียวในมารดาวัยรุ่นยังต่ำกว่าเป้าหมายที่องค์การอนามัยโลกองค์การทุนเพื่อเด็กแห่งสหประชาชาติ และประเทศไทยได้กำหนดไว้ ปัจจัยสำคัญอย่างหนึ่งต่อการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดาของมารดาวัยรุ่น คือ ความรู้ในการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดา การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการเรียนรู้ผ่านเว็บต่อความรู้ในการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดาและอัตราการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดาอย่างเดียวที่ 6 สัปดาห์หลังคลอดของมารดาวัยรุ่น กลุ่มตัวอย่างเป็นสตรีตั้งครรภ์ครั้งแรกอายุน้อยกว่า 20 ปี จำนวน 44 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมกลุ่มละ 22 คน เครื่องมือในการวิจัยประกอบด้วย โปรแกรมการเรียนรู้ผ่านเว็บ แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามความรู้ในการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดา และแบบติดตามการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดาอย่างเดียว เครื่องมือวิจัยได้ผ่านการตรวจสอบคุณภาพโดยผู้ทรงคุณวุฒิก่อนนำไปใช้ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา สถิตทดสอบที และสถิติไคสแควร์
ผลการวิจัยพบว่า
- ภายหลังการใช้โปรแกรมการเรียนรู้ผ่านเว็บ กลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้ในการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดาสูงกว่าก่อนการได้รับโปรแกรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <.001)
- ภายหลังการใช้โปรแกรมการเรียนรู้ผ่านเว็บ กลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยผลต่างของคะแนนความรู้ในการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดาสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <.001)
- ภายหลังการใช้โปรแกรมการเรียนรู้ผ่านเว็บ กลุ่มทดลองมีอัตราการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดาอย่างเดียวที่ 6 สัปดาห์หลังคลอดสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p =.004)
ผลการวิจัยครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า โปรแกรมการเรียนรู้ผ่านเว็บเป็นเครื่องมือที่สามารถเพิ่มความรู้ในการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดา และเพิ่มอัตราการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดาในมารดาวัยรุ่นได้ ดังนั้นพยาบาลควรนำโปรแกรมการเรียนรู้ผ่านเว็บไปใช้ในการให้ความรู้และส่งเสริมการเลี้ยงบุตรด้วยนมมารดาในมารดาวัยรุ่น
เอกสารอ้างอิง
Ahmed, A. H., Roumani, A. M., Szucs, K., Zhang, L., & King, D. (2016). The effect of interactive web-based monitoring on breastfeeding exclusivity, intensity, and duration in healthy, term infants after hospital discharge. Journal of Obstetric, Gynecologic & Neonatal Nursing, 45(2), 143-154.
Branch, M. R. (2010). Instructional Design: The ADDIE Approach. New York: Springer science.
Bureau of Reproductive Health. (2019). Statistics on adolescent births, Thailand 2018. Department of Health. Ministry of Public Health. (in Thai) Retrieved from http://203.157.71.115/knowledge/mapping/paper/view?id=533
Chantra, P., Yuangsoi, P., & Teeraputon. (2017). Web-based instruction with project-based promotion for teamwork. Academic Services Journal, Prince of Songkla University, 28(1), 109-117. (in Thai)
Giglia, R & Binns, C. (2014). The effectiveness of the internet in improving breastfeeding outcomes: A systematic review. Journal of Human Lactation. Retrieved from https://doi.org/10.1177/0890334414527165.
Grassley, J. S., & Sauls, D. J. (2012). Evaluation of the supportive needs of adolescents during childbirth intrapartum nursing intervention on adolescents' childbirth satisfaction and breastfeeding Rates. Journal of Obstetric, Gynecologic & Neonatal Nursing, 41(1), 33-44.
Kanhadilok, S. & McGrath, M. J. (2015) An integrative review of factors influencing breastfeeding in adolescent mothers. The Journal of Perinatal Education, 24(2):119-27.
Lertsakornsiri, M. (2019). Breastfeeding promotion in adolescent mothers: Roles of nurses and families. Journal of Nursing and Education, 12(1), 1-13. (in Thai)
National Statistic Office. (2020) Thailand MICS multiple indicator cluster survey 2018-2019. Retrieved from https://www.unicef.org/thailand/th/reports/สำรวจสถานการณ์เด็กและสตรีในประเทศไทย-พศ-2562. (in Thai)
Ngoenthong, P., Kantaraksa, K., & Chaloumsuk, N. (2015). Education provision on breastfeeding among adolescent mothers: A systematic review. Nursing Journal, 42(Sup): 57-68. (in Thai)
Nuampa, S., & Tilokskulchai F. (2017). An integrative review of breastfeeding among adolescent mothers: An ecological model approach. Journal of Nursing Science, 35(4), 21-32.
Phaiboonbunpot, N., & Anusornteerakul, S. (2015). Effect of breastfeeding promotion program on knowledge, attitude, and breastfeeding skills among postpartum mothers, Journal of Nursing Science & Health, 38(1), 42-52. (in Thai)
Phetyoo, J., Kantaruksa, K., & Sansiriphun, N. (2020). Effect of web-based instruction program on breastfeeding self-efficacy among pregnant women. Nursing Journal, 47(2), 156-168. (in Thai)
Puapompong, P., Raungrongmorakot, K., Manolerdtewan, W., Ketsuwan, S., & Wongin, S. (2014). Teenage pregnancy and exclusive breastfeeding rates. Journal of The Medical Association of Thailand, 97(9), 893-898. (in Thai)
Purnamasari, D., & Mufdlilah, M. (2018). Factors associated with failure of exclusive breastfeeding practice. Journal of Health Technology Assessment in Midwifery, 1(1), 17-22. doi.org/10.31101/jhtam.443
Ruan, Y., Zhang, O., Li, J., Wan, R., Bai, J., Wang, W., … & Liu, Z. (2019). Factors associated with exclusive breast-feeding: A cross-sectional survey in Kaiyuan, Yunnan, Southwest China. PLoS ONE. 14(10): e0223251. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0223251
Sangwarn, M., & Naromrum, K. (2020). Factors influencing on the duration of breastfeeding in Ramathibodi Hospital personnel. Ramathibodi Medical Journal, 43(3),15-26. (in Thai)
Waithayangkun, P. (2005). Adolescent developing. Bangkok: TonAor Printing. (in Thai)
World Health Organization. (2016). Exclusive breastfeeding. Geneva: Switzerland.
Wadyim, N., Wangchom, S., & Mano, A. (2017). Teaching and learning management in nursing using electronic learning. Journal of Boromarajonani College of Nursing, Bangkok, 33(3), 146-157. (in Thai)
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลสาร
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว