ผลการสนับสนุนของพยาบาลต่อการดูแลทารกเกิดก่อนกำหนดของมารดาในหอผู้ป่วยหนักทารกแรกเกิด

บทคัดย่อ

ทารกเกิดก่อนกำหนดต้องถูกแยกจากมารดาหลังคลอด เพื่อเข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วยหนักทารกแรกเกิด การแยกจากทำให้มารดาไม่ได้ดูแลทารก ส่งผลต่อความผูกพันระหว่างมารดาทารก การศึกษาวิจัยแบบกึ่งทดลองครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบการดูแลทารกเกิดก่อนกำหนดของมารดาระหว่างกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการสนับสนุนของพยาบาลกับกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ กลุ่มตัวอย่าง เป็นมารดาของทารกเกิดก่อนกำหนดอายุครรภ์ระหว่าง 31-36 สัปดาห์ ที่รับการรักษาในหอผู้ป่วยหนักทารกแรกเกิด โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง จำนวน 34 ราย โดยแบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 17 ราย กลุ่มตัวอย่างทั้งสองกลุ่มมีลักษณะคล้ายคลึงกันในด้านอายุ ระดับการศึกษา ลักษณะการคลอด อายุครรภ์ของทารก และอุปกรณ์การแพทย์ที่ทารกได้รับเพื่อการรักษา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ โปรแกรมการสนับสนุนของพยาบาลเพื่อให้มารดาดูแลทารกเกิดก่อนกำหนดในหอผู้ป่วยหนักทารกแรกเกิดที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นตามแนวคิดของเฮ้าส์ (House, 1981) และเครื่องมือในการรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถามการดูแลทารกเกิดก่อนกำหนดในหอผู้ป่วยหนักทารกแรกเกิด มีค่าดัชนีความตรงตามเนื้อหาที่ได้เท่ากับ 1.0 และทดสอบค่าความเชื่อมั่นของเครื่องมือ (reliability) เท่ากับ 0.83 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา สถิติทดสอบไคสแควร์ สถิติทดสอบแมนวิทนีย์ยู และสถิติทดสอบวิลคอกซัน ผลการวิจัยพบว่า 1. หลังการทดลองมารดาที่ได้รับการสนับสนุนของพยาบาลมีคะแนนเฉลี่ยการดูแลทารกในหอผู้ป่วยหนักทารกแรกเกิดมากกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .001) 2. หลังการทดลองมารดาที่ได้รับการสนับสนุนของพยาบาลมีคะแนนเฉลี่ยการดูแลทารกในหอผู้ป่วยหนักทารกแรกเกิดมากกว่ามารดาที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .001) ผลการวิจัยครั้งนี้เป็นแนวทางสำหรับพยาบาลในการสนับสนุนให้มารดาดูแลทารกเกิดก่อนกำหนดในหอผู้ป่วยหนักทารกแรกเกิด เพื่อการดูแลทารกเกิดก่อนกำหนดที่ถูกต้องและเหมาะสม เมื่อกลับไปอยู่ที่บ้านต่อไป