การใช้กรอบแนวคิดทฤษฎีแรงจูงใจเพื่อป้องกันโรค ในการป้องกันการติดเชื้อโควิด-19 ในสตรีตั้งครรภ์: บทบาทพยาบาลผดุงครรภ์

บทคัดย่อ

อัตราการติดเชื้อโควิด-19 ยังมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นในประชากรทั่วโลก การกลายพันธุ์ของไวรัสและความรุนแรงของเชื้อยังไม่เป็นที่แน่ชัด สตรีตั้งครรภ์มีโอกาสติดเชื้อโควิด-19 มากกว่าผู้ที่ไม่ได้ตั้งครรภ์เนื่องจากผลของการเปลี่ยนแปลงด้านสรีรวิทยาและภูมิคุ้มกันร่างกาย การติดเชื้อมักทำให้เกิดอาการไข้ ไอ หายใจลำบาก ปวดกล้ามเนื้อ และปอดอักเสบ ทารกในครรภ์อาจเกิดกลุ่มอาการตอบสนองต่อการอักเสบ แท้ง คลอดก่อนกำหนด เจริญเติบโตช้าในครรภ์ น้ำหนักน้อย พิการแต่กำเนิด และเสียชีวิตในครรภ์ สตรีตั้งครรภ์ที่หายจากโรคโควิด-19 อาจมีอาการหลงเหลือในระยะยาวอีกหลายสัปดาห์หรือหลายปี แม้การติดเชื้อนั้นจะไม่รุนแรง

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายบทบาทของพยาบาลผดุงครรภ์ในการป้องกันการติดเชื้อโควิด-19 ในสตรีตั้งครรภ์ โดยใช้กรอบแนวคิดทฤษฎีแรงจูงใจเพื่อป้องกันโรค กรอบแนวคิดมี 3 องค์ประกอบ ได้แก่ แหล่งข้อมูล กระบวนการทางสติปัญญา และการปรับตัวเพื่อเผชิญต่ออันตราย ด้านแหล่งข้อมูลประกอบด้วยปัจจัยทางสิ่งแวดล้อมและตัวบุคคล กระบวนการทางสติปัญญาทำให้บุคคลรับรู้ต่อการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม และการปรับตัวเพื่อเผชิญต่ออันตรายเป็นการแสดงพฤติกรรมป้องกันโรคของแต่ละบุคคล พยาบาลผดุงครรภ์มีบทบาทสำคัญในการให้ข้อมูลที่ทันสมัยและถูกต้อง เกี่ยวกับความรุนแรงของโรคและผลกระทบต่อมารดาและทารก และให้การสนับสนุนด้านทรัพยากรในการป้องกันการติดเชื้อโควิด-19 การปฏิบัติการพยาบาลผดุงครรภ์จำเป็นต้องมีหลักฐานเชิงประจักษ์เป็นแนวทาง ทฤษฎีแรงจูงใจเพื่อป้องกันโรคสามารถนำมาใช้เป็นกรอบแนวคิดเพื่อกระตุ้นให้ตรีตั้งครรภ์มีพฤติกรรมป้องกันการติดเชื้อโควิด-19 ทั้งในโรงพยาบาลและในชุมชน

คำสำคัญ:  การป้องกันโรคติดเชื้อ  การติดเชื้อโควิด-19  ทฤษฎีแรงจูงใจเพื่อป้องกันโรค  บทบาทพยาบาลผดุงครรภ์  สตรีตั้งครรภ์