ความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุมุสลิม
คำสำคัญ:
ความรอบรู้ด้านสุขภาพ, พฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพ, ผู้สูงอายุมุสลิมบทคัดย่อ
พฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุส่งผลให้เกิดสุขภาวะ การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความรอบรู้ด้านสุขภาพ พฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพ และความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุมุสลิม กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุมุสลิมจำนวน 197 ราย ที่อาศัยอยู่ในอำเภอเมือง จังหวัดปัตตานี คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างโดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสัมภาษณ์ความฉลาดทางด้านสุขภาพ และแบบสัมภาษณ์พฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และสถิติ Spearman’s rank correlation coefficient
ผลการศึกษาพบว่า
- ความรอบรู้ด้านสุขภาพของผู้สูงอายุมุสลิมส่วนใหญ่อยู่ในระดับพื้นฐาน (ร้อยละ 98.98)
- พฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุมุสลิมอยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่าด้านการเจริญทางด้านจิตวิญญาณ ด้านการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ด้านจัดการความเครียด และด้านโภชนาการอยู่ในระดับดี ด้านความรับผิดชอบต่อสุขภาพอยู่ในระดับปานกลาง และด้านกิจกรรมทางกายอยู่ในระดับพอใช้
- ความรอบรู้ด้านสุขภาพมีความสัมพันธ์ทางบวกกับพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพในระดับสูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .56, p < .05)
ผลการวิจัยครั้งนี้สามารถนำไปเป็นข้อมูลสำหรับบุคลากรทีมสุขภาพในการวางแผนเพื่อปรับพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุมุสลิมโดยการส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพ โดยเฉพาะระดับปฏิสัมพันธ์ และระดับวิจารณญาณ
เอกสารอ้างอิง
Abu, A. (2006). Self-care behavior of the Muslim elderly at Tambon Kamiyar Amphoe Muang, Changwat Pattani. Retrieved from http://k4ds.psu.ac.th/k4ds_search/pdf/projects /1537.pdf (in Thai)
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis. Current Directions in Psychological Science, 1(3), 98-101.
Chesser, A. K., Keene W. N., Smothers, K., & Rogers, N. (2016). Health literacy and older adults: A systematic review. Gerontology and Geriatric Medicine, 2(1), 1-13.
Department of Medical Sciences (2014). Screening/Assessment manual for the elderly. Nonthaburi: Office of the Veterans Organization. (in Thai)
Ginggeaw, S., Prasertsri, N. (2016). The relationship between health literacy and health behaviors among older adults who have multi-morbidity. Nursing Journal of the Ministry of Public Health, 25(3), 43-54. (in Thai)
Jitsopakul, N. (2015). Factors related to health promoting behaviors older persons in Bung San Village. Okarak District, Nakhon Nayok Province. Journal Pratumthani University, 6(3), 171-178. (in Thai)
Kadudom, P., Kaewdaeng, K., & Namwong, T. (2009). Health behavior of the elderly in the East. Journal of Nursing Prapuklaw, 18(1), 26-38. (in Thai)
Kahn, R. L., Goldfarb, A. I., Pollack, M., & Peck, A. (1960). Brief objective measures for the determination of mental status in the aged. American Journal of Psychiatry, 117(4), 326-328.
Khongjarean, P. K., & Nakaphong, N. (2019). Health intelligence and health promoting behaviors and disease prevention of the elderly in Muang District, Phayao Province. Journal of Social Academic, 12(2), 239-247. (in Thai)
Kongla, M., & Kongla, J. (2015, June). Promotion behaviors of the elderly in the Tambon Thani health promoting hospital Amphoe Sritha Udon Thani Ghangwat. National Conference and Presentation of national research Creativity and Development to advance to the ASEAN community. Nakhon Ratchasima College, Nakhon Ratchasima Province.
National Statistical. (2015). Population survey older adults in Thailand. Retrieved from http: //service. nso.go.th/nso/nso_center/project/search_center/23project-th.htm (in Thai)
Nilnate, W., Hengpraprom, S., & Hanvoravongchai, P. (2016). Level of health literacy in Thai elders, Bangkok Thailand. Journal Health Research, 30(5), 315-320. (in Thai)
Nutbeam, D. (1998). Health promotion glossary. Health Promotion International, 13(4), 349-364.
Nutbeam, D. (2008). The evolving concept of health literacy. Social Science & Medicine, 67(12), 2072-2078.
Pattani Govenor. (2015). Population statistics in Pattani. Retrieved from http://pattanidopa. go.th/content/cate/2 (in Thai)
Pender, N. J. (1996). Health promotion in nursing practice (2nd ed.). Connecticut: Appleton & Lange.
Polit, D. F., & Beck, C. T. (2008). Nursing research: Generating and assessing evidence for nursing practice. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins.
Poolkason, N. (2001). The factors affecting health promoting behaviors among the elderly in Kamphaeng Phet Province (Master’s thesis). Mahidol University. (in Thai)
Skulpunyawat, S., (2014). Health promotion behaviors of Muslim elders in case of Okarak District Nakhon Nayok Province. Journal of the Royal Thai Army Nurses, 15(3), 353-360. (in Thai)
Treemongkuntip, S., & Sarakul, A. (2005). Nutrition cultural of Thai Muslims: Health perspectives. Retrieved from http://www.repository.rmutt.ac.th/xmlui /handle/ 123456789/144 (in Thai)
United Nations. (2015). World population prospects the 2015 revision. Retrieved from https://esa.un.org/unpd/wpp/publications/files/key_findings_wpp_2015.pdf
Vaivanjit, S., Makeng, M., & Chintara, N. (2015). The effects of Muslim ways of life on health promotion activity. Retrieved from http://padatabase.net/uploads/files/01/ doc/486_NCPA2015_p126-145.pdf (in Thai)
Wonglamthong, S., (1998). Personal factor perceived benefits of health promoting behaviors and health promoting behaviors of the elderly (Master’s thesis). Chiang Mai University. (in Thai)
World Health Organization. (1998). Health promotion glossary health education and health promotion unit (HEP). Retrieved from http://www.who.int/whr/1998/en/whr98_en. pdf
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลสาร
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
