การพัฒนารูปแบบการให้บริการของคลินิกโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูงบรรทัดฐานใหม่ เพื่อส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพในการป้องกันและควบคุมการแพร่กระจาย เชื้อไวรัสโคโรนา 2019
คำสำคัญ:
เบาหวานและความดันโลหิตสูง, บรรทัดฐานใหม่ , ความรอบรู้ด้านสุขภาพ , เชื้อไวรัสโคโรนา 2019, การป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายเชื้อบทคัดย่อ
การวิจัยและพัฒนานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์สถานการณ์ความรอบรู้ด้านสุขภาพในการป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด-19) และพัฒนารูปแบบการให้บริการของคลินิกโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูงบรรทัดฐานใหม่ที่ส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพในการป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายเชื้อโควิด-19 การวิจัยมี 2 ระยะ คือ ระยะที่ 1 การวิเคราะห์สถานการณ์ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยเบาหวานและความดันโลหิตสูง 2,201 คน และบุคลากรสุขภาพ 20 คน ระยะที่ 2 การพัฒนารูปแบบการให้บริการคลินิกโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูงบรรทัดฐานใหม่ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ทรงคุณวุฒิ 11 คน เครื่องมือวิจัย คือ แบบสอบถามความรอบรู้ด้านสุขภาพ และแบบสัมภาษณ์ชนิดกึ่งโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีความรอบรู้ด้านสุขภาพในการควบคุมและป้องกันการแพร่กระจายเชื้อ
โควิด-19 ในระดับปานกลาง (mean = 29.98, SD = 10.28) โควิด-19 ส่งผลกระทบทางบวก ได้แก่ การควบคุมโรคดีขึ้น ครอบครัวและชุมชนมีบทบาทในการดูแลผู้ป่วยเพิ่มขึ้น ด้านลบ ได้แก่ การเข้าถึงบริการลดลง การดูแลตนเองที่ไม่เหมาะสม มีอาการหลังติดเชื้อ และปัญหาด้านจิตใจ รูปแบบการให้บริการแบบบรรทัดฐานใหม่มีองค์ประกอบสำคัญคือ การออกแบบบริการ ทีมสุขภาพ การเข้าถึงการรักษาและอุปกรณ์ป้องกัน และสารสนเทศสุขภาพ ผู้ป่วยที่มีความรอบรู้ด้านสุขภาพในระดับน้อยถึงปานกลางจะได้รับการฝึกอบรมและการใช้วิธีการส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพ การติดตามต่อเนื่อง และการมีส่วนร่วมของครอบครัว ผู้ป่วยที่มีความรอบรู้ด้านสุขภาพในระดับมากจะได้รับการสนับสนุนข้อมูลสารสนเทศ และการติดตามต่อเนื่อง
รูปแบบบริการบรรทัดฐานใหม่ครอบคลุมการทำงานในทุกระยะของการระบาดของโควิด-19 หรือโรคอุบัติใหม่อื่นที่จะช่วยให้ผู้ป่วยเบาหวานและความดันโลหิตสูงสามารถป้องกันตนเองให้ปลอดภัยจากการติดเชื้อได้
เอกสารอ้างอิง
Aekplakorn, W., Puckcharern, H., Thaikla, K., & Satheannoppakao, W. (2014). The 5th Thai national health examination survey. Nonthaburi: Health System Research Institute. (in Thai)
Bloom, B. S., Madaus, G. F., & Hastings, J. T. (1971). Handbook on formative and summative evaluation of student learning. New York: McGraw-Hill.
Daniel, W. (1999). Biostatistics: A foundations for analysis in the health sciences (7th ed.). New York: John Wiley & Sons.
Department of Disease Control, Ministry of Public Health. (2022). COVID-19 situation in Thailand. Retrieved from https://ddc.moph.go.th/covid19-dashboard/
Finbråten, H. S., Guttersrud, Ø., Nordström, G., Pettersen, K. S., Trollvik, A., & Wilde-Larsson, B. (2020). Explaining variance in health literacy among people with type 2 diabetes: The association between health literacy and health behaviour and empowerment. BMC Public Health, 20(1), 161. doi: 10.1186/s12889-020-8274-z
Goggins, K. M., Wallston, K. A., Nwosu, S., Schildcrout, J. S., Castel, L., Kripalani, S., & Vanderbilt Inpatient Cohort Study (VICS). (2014). Health literacy, numeracy, and other characteristics associated with hospitalized patients' preferences for involvement in decision making. Journal of Health Communication, 19 (Suppl 2), 29–43. doi: 10.1080/10810730.2014.938841
Intarakamhang, U., Kammungkul, J., & Boocha, P. (2022). General health literacy scale for Thais and comparison between age groups. Heliyon, 8(5), e09462. doi: 10.1016/j.heliyon.2022.e09462
Liu, L., Qian, X., Chen, Z., & He, T. (2020). Health literacy and its effect on chronic disease prevention: Evidence from China’s data. BMC Public Health, 20, 690. doi: 10.1186/s12889-020-08804-4
Nutbeam, D. (2000). Health literacy as a public health goal: A challenge for contemporary health education and communication strategies into the 21st century. Health Promotion International, 15(3), 259-267. doi: 10.1093/heapro/15.3.259
Nutbeam, D. (2008). The evolving concept of health literacy. Social Science & Medicine, 67(12), 2072-2078. doi: 10.1016/j.socscimed.2008.09.050
Nutbeam, D. (2009). Defining and measuring health literacy: What can we learn from literacy studies? International Journal of Public Health, 54(5), 303-305. doi: 10.1007/s00038-009-0050-x
Okan, O., Bollweg, T. M., Berens, E. M., Hurrelmann, K., Bauer, U., & Schaeffer, D. (2020). Coronavirus-related health literacy: A cross-sectional study in adults during the COVID-19 infodemic in Germany. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(15), 5503. doi: 10.3390/ijerph17155503
Rheault, H., Coyer, F., Jones, L., & Bonner, A. (2019). Correction to: Health literacy in indigenous people with chronic disease living in remote Australia. BMC Health Service Research, 19(566). doi: 10.1186/s12913-019-4411-8
Richardson, S., Hirsch, J. S., Narasimhan, M., Crawford, J. M., McGinn, T., Davidson, K. W., … Zanos, T. P. (2020). Presenting characteristics, comorbidities, and outcomes among 5700 patients hospitalized with COVID-19 in the New York City area. The Journal of the American Medical Association, 323(20), 2052-2059. doi: 10.1001/jama.2020.6775
Siraprapasiri, P., & Lapbenjakul, S. (2020). Handbook of integrated, people-centered health services in new normal diabetic & hypertensive clinic for healthcare workers. Bangkok: The Printing Office of the War Veterans Organization of Thailand. (in Thai)
Tin, S. T. W., Vivili, P., Na'ati, E., Bertrand, S., & Kubuabola, I. (2020). Insights in public health: Covid-19 special column: The crisis of non-communicable diseases in the Pacific and the coronavirus disease 2019 pandemic. Hawaii Journal of Health & Social Welfare, 79(5), 147-148.
Woratanarat, T., Woratanarat, P., Wongdontri, O., & Chenphanitsub, M. (2015). A systematic review of situations and managment mechanisms of health literacy. Retrieved from https://kb.hsri.or.th/dspace/handle/11228/4291?locale-attribute=th (in Thai)
World Health Organization. (2010). Monitoring the building blocks of health systems: A handbook of indicators and their measurement strategies. Retrieved from https://www.who.int/workforcealliance/knowledge/toolkit/26.pdf
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 พยาบาลสาร
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลสาร
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
