การพัฒนาและผลของการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยแอมเฟตามีน ที่มีพฤติกรรมก้าวร้าวในเขตสุขภาพที่ 12

บทคัดย่อ

แนวปฏิบัติการพยาบาล เป็นแนวทางที่พัฒนาขึ้นจากการทบทวนหลักฐานเชิงประจักษ์ เพื่อนำมาใช้ประกอบการตัดสินใจของพยาบาลในการดูแลสุขภาพผู้ป่วยได้อย่างเหมาะสม การวิจัยและพัฒนานี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและประเมินผลการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยแอมเฟตามีนที่มีพฤติกรรมก้าวร้าว กระบวนการพัฒนามี 2 ระยะ คือ 1) พัฒนาแนวปฏิบัติฯ โดยกำหนดขอบเขตของปัญหา ทบทวนวรรณกรรม พัฒนาร่างแนวปฏิบัติฯ ตรวจสอบและประเมินคุณภาพแนวปฏิบัติฯ โดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 ท่าน 2) ประเมินผลการใช้แนวปฏิบัติฯ กลุ่มตัวอย่าง ประกอบด้วย พยาบาลวิชาชีพ และผู้ป่วยแอมเฟตามีนที่มีพฤติกรรมก้าวร้าว สุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอนจากโรงพยาบาลที่มีคลินิกยาเสพติด เขตสุขภาพที่ 12 จำนวน 30 โรงพยาบาล (7 จังหวัด มี 89 โรงพยาบาล) คัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจงตามคุณสมบัติที่กำหนดได้พยาบาลวิชาชีพ จำนวน 30 คน และผู้ป่วย 60 คน สุ่มอย่างง่ายเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง คือ แนวปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยแอมเฟตามีนที่มีพฤติกรรมก้าวร้าว เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวมรวมข้อมูล คือ แบบประเมินความพึงพอใจและความเป็นไปได้ในการใช้แนวปฏิบัติสำหรับพยาบาล และแบบประเมินพฤติกรรมก้าวร้าวสำหรับผู้ป่วย วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ chi-square และ t-test

ผลการวิจัย พบว่า
1. แนวปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยแอมเฟตามีนที่มีพฤติกรรมก้าวร้าว ประกอบด้วยกระบวนการพยาบาล 3 ระยะคือ ก่อนเกิดเหตุ ขณะเกิดเหตุ และหลังเกิดเหตุ ค่าความตรงเชิงเนื้อหา (CVI) เท่ากับ .96 ค่า AGREE II ร้อยละ 89.29 ความเป็นไปได้ในการใช้แนวปฏิบัติฯ ร้อยละ 90-100 ความพึงพอใจในการใช้อยู่ในระดับมาก(M = 3.00)
2. ภายหลังการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาล พบว่า ค่าเฉลี่ยคะแนนพฤติกรรมก้าวร้าว หลังทดลอง (M = 1.33, SD = 1.54) ต่ำกว่าก่อนการทดลอง (M = 10.80, SD = 3.20) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 17.68, p < .05) ค่าเฉลี่ยคะแนนพฤติกรรมก้าวร้าวของผู้ป่วยกลุ่มทดลองหลังได้รับการดูแลตามแนวปฏิบัติฯ (M = 1.33, SD = 1.54) ต่ำกว่ากลุ่มควบคุมที่ได้รับการดูแลตามปกติ (M = 10.87, SD = 3.31) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = -14.31, p < .05)

แนวปฏิบัติการพยาบาลนี้ ควรนำไปใช้ในการพยาบาลผู้ป่วยแอมเฟตามีนที่มีพฤติกรรมก้าวร้าวในโรงพยาบาลอื่น ๆ ต่อไป