ผลของเสียงอ่านนิทานของมารดาต่อการเปลี่ยนแปลงสรีรวิทยา ของทารกแรกเกิดก่อนกำหนด

บทคัดย่อ

สภาพแวดล้อมนอกครรภ์มารดา ทำให้ทารกแรกเกิดก่อนกำหนดต้องปรับตัวอย่างมาก และมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยา เสียงของมารดาเป็นปัจจัยทางสิ่งแวดล้อมอย่างหนึ่งที่ทำให้ทารกมีสรีรวิทยาคงที่การวิจัยแบบกึ่งทดลองนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบอัตราการเต้นของหัวใจ อัตราการหายใจ และค่าความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดของทารกเกิดก่อนกำหนด ก่อนและหลังได้รับการฟังเสียงอ่านนิทานของมารดา และเพื่อเปรียบเทียบจำนวนทารกเกิดก่อนกำหนดที่มีอัตราการเต้นของหัวใจ อัตราการหายใจ ค่าความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดอยู่ในเกณฑ์ปกติ ระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง กลุ่มตัวอย่างเป็นทารกเกิดก่อนกำหนดที่มีอายุครรภ์ 32–36⁺⁶ สัปดาห์ ที่ได้รับการรักษาในหอผู้ป่วยหนักทารกแรกเกิดโรงพยาบาลระดับตติยภูมิแห่งหนึ่ง เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจงตามคุณสมบัติที่กำหนด จำนวน 32 ราย แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 16 ราย และกลุ่มควบคุม 16 ราย เครื่องมือวิจัยประกอบด้วย 1) แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล 2) แบบบันทึกการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาของทารกเกิดก่อนกำหนด และ 3) เทปเสียงอ่านนิทานของมารดาผ่าน MP 3 เครื่องมือทั้งหมดผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาและวิเคราะห์ความเชื่อมั่น วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา สถิติ one way repeated measures analysis of variance และสถิติ Fisher's exact test

ผลการวิจัยพบว่า ค่าเฉลี่ยอัตราการเต้นของหัวใจทารกเกิดก่อนกำหนดหลังจากฟังเสียงอ่านนิทานของมารดาจบทันทีและหลังจากฟังจบ 5 นาที มีค่าเฉลี่ยลดลงกว่าก่อนฟังอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) และจำนวนทารกเกิดก่อนกำหนดที่มีอัตราการเต้นของหัวใจอยู่ในเกณฑ์ปกติหลังจากฟังเสียงอ่านนิทานของมารดาจบ 5 นาที มีจำนวนมากกว่าทารกที่ได้รับการพยาบาลตามปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05)

การบันทึกเสียงอ่านนิทานของมารดา มีประโยชน์ต่อการกระตุ้นประสาทสัมผัสของทารกเกิดก่อนกำหนด ดังนั้น พยาบาลควรสนับสนุนให้มารดาที่มีอายุครรภ์ 32- 36⁺⁶ สัปดาห์ มีการบันทึกเสียงอ่านนิทานเพื่อเพิ่มความเสถียรภาพทางสรีรวิทยาของทารกเกิดก่อนกำหนดในระหว่างการรักษาในโรงพยาบาล