ผลของโปรแกรมการพยาบาลแบบสนับสนุนและให้ความรู้ ต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองของวัยรุ่นโรคเอสแอลอี

บทคัดย่อ

วัยรุ่นโรคเอสแอลอี สามารถควบคุมอาการกำเริบของโรคได้อย่างมีประสิทธิภาพ และสามารถปรับปรุงคุณภาพชีวิตได้ ด้วยการมีพฤติกรรมการดูแลตนเองที่เหมาะสม การวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่มนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมการดูแลตนเองของวัยรุ่นโรคเอสแอลอีระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มตัวอย่าง คือ วัยรุ่นโรคเอสแอลอี อายุระหว่าง 10-19 ปี เข้ารับบริการที่ห้องตรวจเด็กโรคไตและรูมาติซัม โรงพยาบาลของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง จำนวน 48 ราย กลุ่มตัวอย่างได้รับการคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง แบ่งเป็นกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง โดยนำมาจับคู่เพื่อให้กลุ่มตัวอย่างมีลักษณะคล้ายคลึงกัน กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการพยาบาลแบบสนับสนุนและให้ความรู้สำหรับวัยรุ่นโรคเอสแอลอี กลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย โปรแกรมการพยาบาลแบบสนับสนุนและให้ความรู้ และแบบประเมินพฤติกรรมการดูแลตนเองของวัยรุ่นโรคเอสแอลอี วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา สถิติ Mann-Whitney U test และ Wilcoxon matched pairs signed-ranks test

ผลการวิจัยพบว่า ค่าเฉลี่ยคะแนนพฤติกรรมการดูแลตนเองในกลุ่มทดลองหลังได้รับโปรแกรมฯ สูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (Z = -4.288, p < .05) และค่าเฉลี่ยคะแนนพฤติกรรมการดูแลตนเองในกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (Z = -3.336, p < .05)    

ผลการวิจัยนี้ แสดงให้เห็นว่าโปรแกรมการพยาบาลแบบสนับสนุนและให้ความรู้ทำให้วัยรุ่นโรคเอสแอลอีมีพฤติกรรมการดูแลตนเองดีขึ้น ดังนั้น พยาบาลผู้ให้การดูแลวัยรุ่นกลุ่มนี้ควรนำโปรแกรมไปใช้เป็นแนวทางในการส่งเสริมพฤติกรรมการดูแลตนเองของวัยรุ่นโรคเอสแอลอี