การพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยระยะท้ายแบบประคับประคองโดยใช้ Tele-nursing โรงพยาบาลระนอง

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา วัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยระยะท้ายแบบประคับประคองโดยใช้การพยาบาลทางไกลและศึกษาผลลัพธ์การพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยระยะท้ายแบบประคับประคองโดยใช้การพยาบาลทางไกล เริ่มดำเนินการตั้งแต่มิถุนายน 2565 ถึง สิงหาคม 2566 ดำเนินการ 3 ระยะ ได้แก่ 1) การศึกษาวิเคราะห์สถานการณ์ 2) การออกแบบและพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยระยะท้ายแบบประคับประคอง 3) การประเมินผลลัพธ์การใช้ระบบการดูแลผู้ป่วยระยะท้ายแบบประคับประคอง กลุ่มตัวอย่างที่เข้าร่วมโครงการคือ ทีมสหสาขาวิชาชีพ จำนวน 30 คน และกลุ่มตัวอย่างผู้ป่วยระยะท้ายแบบประคับประคอง จำนวน 32 คน เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมประกอบด้วย  แบบประเมินคุณภาพชีวิต ความวิตกกังวลและอาการซึมเศร้า การปฏิบัติตามระบบฯของพยาบาลวิชาชีพ   ความพึงพอใจของผู้ป่วยระยะท้ายและทีมสหสาขาวิชาชีพ แบบบันทึกข้อมูลการทำกิจกรรมประชุมครอบครัวและวางแผนการดูแลล่วงหน้า การเยี่ยมบ้าน ค่าใช้จ่ายในการมารับการรักษาและระยะเวลาของกระบวนการบริการ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบค่าทีสัมพันธ์กัน

ผลจากการนำระบบการดูแลผู้ป่วยที่พัฒนาขึ้นพบว่า 1) คุณภาพชีวิตโดยรวมของผู้ป่วยเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.01) 2) ความวิตกกังวลและอาการซึมเศร้าลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.01)  3) ความพึงพอใจของผู้ป่วยต่อระบบการดูแลโดยใช้การพยาบาลทางไกลอยู่ในระดับมาก (Mean=4.37, SD.= .64)  4) มีกิจกรรมประชุมครอบครัวและวางแผนการดูแลล่วงหน้าเพิ่มขึ้นร้อยละ 89.29  5)ได้รับการเยี่ยมบ้านตามเกณฑ์เพิ่มขึ้นร้อยละ 81.55  6) ค่าใช้จ่ายในการมารับการรักษาลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.01)  7) ระยะเวลาของกระบวนการบริการลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.01) ด้านผู้ให้บริการ 1) พยาบาลมีการปฏิบัติตามระบบการดูแลผู้ป่วยระยะท้ายแบบประคับประคองโดยใช้การพยาบาลทางไกล ร้อยละ 100  2) ความพึงพอใจของทีมสหสาขาวิชาชีพอยู่ในระดับมาก (Mean=4.16, SD.= .69) ผลการศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าการพัฒนาระบบการดูแลโดยใช้การพยาบาลทางไกลส่งผลในการเพิ่มคุณภาพชีวิต ลดความวิตกกังวล ลดค่าใช้จ่ายในการมารับการรักษาและระยะเวลาของกระบวนการบริการ ดังนั้นควรนำระบบดังกล่าวไปกำหนดเป็นนโยบายในการดูแลผู้ป่วยระยะท้ายแบบประคับประคองต่อไป