การจัดการความเหนื่อยล้าจากการทำงานของพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา

บทคัดย่อ

      การวิจัยแบบวิธีผสมผสาน มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความเหนื่อยล้าจากการทำงานและการฟื้นตัวของพยาบาลวิชาชีพ 2) เปรียบเทียบความเหนื่อยล้าจากการทำงานและการฟื้นตัวของพยาบาลวิชาชีพแต่ละแผนก และ 3) ศึกษาแนวทางการจัดการความเหนื่อยล้าจากการทำงานของพยาบาลวิชาชีพ กลุ่มตัวอย่าง เป็นพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา แบ่งเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ 1) กลุ่มตัวอย่างที่ตอบแบบสอบถาม เป็นพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยนอก หอผู้ป่วยใน และหอผู้ป่วยวิกฤติ จำนวน 239 คน และ 2) กลุ่มตัวอย่างที่ร่วมสนทนากลุ่ม เป็นพยาบาลวิชาชีพที่มีประสบการณ์ตรงในการจัดการความเหนื่อยล้าจากการทำงาน จำนวน 9 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติเชิงพรรณนา วิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ทดสอบรายคู่ด้วยวิธีการเปรียบเทียบเชิงพหุคูณและวิเคราะห์เนื้อหา

      ผลการวิจัย คะแนนเฉลี่ยความเหนื่อยล้าจากการทำงานและการฟื้นตัวโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง และจากการสนทนากลุ่มพบว่า พยาบาลวิชาชีพมีความเหนื่อยล้าทั้งทางร่างกาย จิตใจและอารมณ์ พยาบาลวิชาชีพในหอผู้ป่วยวิกฤติมีความเหนื่อยล้าโดยรวมสูงกว่าและการฟื้นตัวต่ำกว่าแผนกอื่น แนวทางการจัดการความเหนื่อยล้าจากการทำงาน แบ่งเป็น 3 ระดับ ได้แก่ (1) ระดับบุคคล เช่น การนอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ การทำกิจกรรมผ่อนคลายในวันหยุด เป็นต้น (2) ระดับองค์กร เช่น การสร้างรูปแบบการจัดการความเหนื่อยล้าจากการทำงาน การจัดตารางเวรอย่างเหมาะสม เป็นต้น และ (3) ระดับหน่วยงานกลาง เช่น รัฐบาลควบคุมมาตรการการจัดการความเหนื่อยล้าจากการทำงานให้เป็นรูปธรรม การจัดอัตรากำลังให้เพียงพอ เป็นต้น

      ข้อเสนอแนะ ผู้บริหารทุกระดับมีความสำคัญในการสนับสนุนและเร่งปรับปรุงการจัดระบบการทำงานเพื่อลดระดับความเหนื่อยล้าในพยาบาลวิชาชีพ