การวินิจฉัยเซลล์ที่มีการติดเชื้อในแปปสเมียร์

Main Article Content

ศศิธร สิงห์คำ
สุจิตรา อานอาชา

บทคัดย่อ

การติดเชื้อจุลชีพภายในช่องคลอดและปากมดลูก พบได้บ่อยในสตรีที่เข้ารับการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกทางเซลล์วิทยา หรือแปปสเมียร์ เชื้อจุลชีพบางชนิดติดต่อผ่านทางเพศสัมพันธ์และทำให้เกิดโรคติดเชื้อในระบบสืบพันธุ์ ซึ่งจำเป็นต้องได้รับการรักษา แต่เชื้อจุลชีพบางชนิดไม่ติดต่อทางเพศสัมพันธ์ เชื้อจุลชีพและการเปลี่ยนแปลงของเซลล์จากการติดเชื้อในการตรวจแปปสเมียร์ในปัจจุบัน ประเมินและรายงานผลการตรวจตามระบบบีเทสดา ปี ค.ศ. 2014 การเปลี่ยนแปลงของเซลล์จากการติดเชื้อมีความคล้ายคลึงกับการเปลี่ยนแปลงของเซลล์จากสาเหตุอื่นๆ และมีความยากในการแปลผล โดยสามารถแบ่งการติดเชื้อออกเป็น 4 ประเภทใหญ่ ๆ ได้แก่ การติดเชื้อแบคทีเรีย เชื้อรา โปรโตซัว และไวรัส ในการรายงานผลการติดเชื้อ จะแบ่งออกเป็น 6 ชนิดย่อย ได้แก่ พยาธิช่องคลอดทริโคโมแนส, สิ่งมีชีวิตจากเชื้อราที่มีลักษณะสัณฐานวิทยาที่สอดคล้องกับแคนดิดา, การเปลี่ยนแปลงของแบคทีเรียในช่องคลอดที่บ่งบอกถึงภาวะแบคทีเรียลวาไจโนซิส, แบคทีเรียที่มีลักษณะสัณฐานวิทยาที่สอดคล้องกับแอคทิโนไมซิส, การเปลี่ยนแปลงของเซลล์ที่สอดคล้องกับไวรัสเริม และการเปลี่ยนแปลงของเซลล์ที่สอดคล้องกับไซโตเมกาโลไวรัส การตรวจพบเชื้อจุลชีพและการเปลี่ยนแปลงของเซลล์จากการติดเชื้อในการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกทางเซลล์วิทยานี้ อาจช่วยให้แพทย์สามารถทำการรักษาสตรีที่ติดเชื้อได้ตั้งแต่ยังไม่มีอาการหรือก่อนที่จะมีอาการรุนแรง และสามารถลดการแพร่เชื้อไปยังคู่นอนได้

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
1.
สิงห์คำ ศ, อานอาชา ส. การวินิจฉัยเซลล์ที่มีการติดเชื้อในแปปสเมียร์. เวชบันทึกศิริราช [อินเทอร์เน็ต]. 1 มกราคม 2024 [อ้างถึง 6 ธันวาคม 2025];17(1):63-71. available at: https://he02.tci-thaijo.org/index.php/simedbull/article/view/261799
ประเภทบทความ
บทความทั่วไป

เอกสารอ้างอิง

Nayar R, Wilbur DC, editors. The Bethesda system for reporting cervical cytology: definitions, criteria, and explanatory notes, 3rd ed. Springer Cham, 2015.

Jayapalan S, Bindu R. Papanicolaou smear: A diagnostic aid in sexually transmitted infections. Indian J Sex Transm Dis & AIDS. 2020;41(2):143.

Ducatman BS. Cytology: Diagnostic principles and clinical correlates. 2020.p.18-22

Kamal MM. The Pap smear in inflammation and repair. CytoJournal. 2022;19.

Rao VL, Mahmood T. Vaginal discharge. Obstet Gynaecol Reprod Med. 2020;30(1):11-8.

Coudray MS, Madhivanan P. Bacterial vaginosis—A brief synopsis of the literature. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol. 2020;245:143-8.

โรงพยาบาลคลินิกและสถาบันด้านการศึกษาสุขภาพ. เชื้อราในช่องคลอด [อินเตอร์เน็ต]. 2564 [เข้าถึงเมื่อ 2566 ก.พ. 1]. เข้าถึงได้จาก https://www.health2click.com

โรงพยาบาลบำรุงราษฎร์. โรคพยาธิในช่องคลอด ภัยเงียบที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า [อินเตอร์เน็ต]. 2562 [เข้าถึงเมื่อ 2566 ก.พ. 1]. เข้าถึงได้จาก https://www.bumrungrad.com/th/health-blog/july-2019/trichomoniasis.

โรคที่เกิดจากแฟลกเจลเลต – ทริโคโมนิเอซิส [อินเตอร์เน็ต]. 2557 [เข้าถึงเมื่อ 2566 ก.พ. 1]. เข้าถึงได้จาก https://microbiology-protozoa.blogspot.com/2014/07/blog-post_1102.html.

Ismail KA, Hagag HM, Alam-Eldin YH, Mahmoud MK, Abdulaziz AM, Khalifa AM, et al. Perinuclear halo indicate Trichomonas vaginalis in Pap smear. Arch Biotechnol & Biomed. 2019;3(1):001-5.

Organization WH. Herpes simplex virus [Internet]. 2022 [cited 2023 Feb 1] Available from: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/herpes-simplex-virus.

Navti OB, Al-Belushi M, Konje JC. Cytomegalovirus infection in pregnancy–An update. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol. 2021;258:216-22.