การประเมินสิ่งคุกคามสุขภาพและอาการระบบทางเดินหายใจของพนักงานโรงเลื่อยไม้ยางพาราในจังหวัดตรัง

บทคัดย่อ

                  การศึกษาวิจัยการประเมินสิ่งคุกคามสุขภาพและอาการระบบทางเดินหายใจของพนักงานโรงเลื่อยไม้ยางพาราในจังหวัดตรัง เป็นการศึกษาแบบภาคตัดขวางเชิงสำรวจ (Cross-sectional study) มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินการสัมผัสสิ่งคุกคามสุขภาพ อาการระบบทางดินหายใจและความสัมพันธ์ต่ออาการระบบทางเดินหายใจของพนักงาน จำนวน 145 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมานไคสแควร์ (Chi – Square test)   ผลการศึกษากลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศชายจำนวน 78 คน คิดเป็นร้อยละ 53.79 มีอายุอยู่ในช่วง 20 -30 ปี คิดเป็นร้อยละ 42.10 มีระยะเวลาการทำงานอยู่ในช่วง 0-5 ปี จำนวน 106 คน คิดเป็นร้อยละ 73.10 ปฏิบัติงานอยู่ในแผนกเรียงไม้จำนวน 45 คน คิดเป็นร้อยละ 31.03 ส่วนใหญ่ไม่เคยอบรมการใช้หน้ากากปิดจมูกจำนวน 104 คน คิดเป็นร้อยละ 71.72  ในการทำงานมีการใช้อุปกรณ์ป้องกัน ได้แก่ หน้ากากปิดจมูกทุกครั้งจำนวน 71 คน คิดเป็นร้อยละ 48.97 มีระดับการสัมผัสสิ่งคุกคามสุขภาพด้านกายภาพอยู่ในระดับปานกลางจำนวน 105 คน คิดเป็นร้อยละ 72.41 มีระดับการสัมผัสสิ่งคุกคามสุขภาพด้านชีวภาพอยู่ในระดับสูงจำนวน 75 คน คิดเป็นร้อยละ 51.72 มีระดับการสัมผัสสิ่งคุกคามสุขภาพด้านเคมีอยู่ในระดับสูงจำนวน 94 คน คิดเป็นร้อยละ 64.83    และ พบสิ่งคุกคามด้านกายภาพมีความสัมพันธ์กับอาการระบบทางเดินหายใจ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ(p=0.03)