การใช้เมทแอมเฟตามีนและความเครียดในหญิงตั้งครรภ์

บทคัดย่อ

          การวิจัยเชิงพรรณนานี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความชุกของการใช้เมทแอมเฟตามีน 2) ความเครียด และ 3) เปรียบเทียบความเครียดของหญิงตั้งครรภ์ที่ใช้และไม่ใช้เมทแอมเฟตามีน กลุ่มตัวอย่างเป็นหญิงตั้งครรภ์ที่มาฝากครรภ์ในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลแห่งหนึ่งในเขตอำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี จำนวน 289 คน เครื่องมือใช้แบบสอบถามและแบบประเมินความเครียด 20 ข้อ แบ่งความเครียดออกเป็น 4 ระดับ คือระดับน้อย ระดับปานกลาง มาก และรุนแรง ทดสอบความเชื่อมั่นของแบบประเมิน ได้ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาค เท่ากับ 0.95 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา สถิติวิเคราะห์ไคสแควร์ และการทดสอบที

ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่าง 289 คน มีอายุระหว่าง 20 -34 ปีร้อยละ 65.1 สถานภาพสมรสคู่ร้อยละ 92.0 จบมัธยมศึกษาร้อยละ 41.9 อาชีพเกษตรกรรม/รับจ้างร้อยละ 46.7 ไม่ได้วางแผนตั้งครรภ์ร้อยละ 21.5 ไม่ได้รับข้อมูลเรื่องผลกระทบของสารเสพติดร้อยละ 17.0 มีประวัติเคยใช้เมทแอมเฟตามีนร้อยละ 17.6 และขณะตั้งครรภ์ใช้เมทแอมเฟตามีนร้อยละ 7.3 มีความเครียดระดับน้อยมากร้อยละ 41.5 รองลงมาเป็นระดับมากร้อยละ 38.4 กลุ่มตัวอย่างที่เคยใช้เมทแอมเฟตามีนและใช้ในขณะตั้งครรภ์ (กลุ่ม 1)  มีสัดส่วนความเครียดระดับมากมากกว่ากลุ่มที่ไม่ใช้ทั้งในอดีตและปัจจุบัน (กลุ่ม 2) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001) คะแนนเฉลี่ยความเครียดในกลุ่ม 1 ที่ใช้เมทแอมเฟตามีนในอดีตและปัจจุบันมากกว่ากลุ่ม 2 ที่ไม่เคยใช้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001)

สรุป หญิงตั้งครรภ์ที่มีความเครียดระดับมาก มีความเสี่ยงต่อการใช้เมทแอมเฟตามีน ทั้งนี้ หญิงตั้งครรภ์ที่ใช้เมทแอมเฟตามีนและหญิงตั้งครรภ์ที่มีความเครียดสูง ควรส่งปรึกษาแพทย์หรือบุคลากรที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้การช่วยเหลือต่อไป