ประสิทธิผลของโปรแกรมการป้องกันการติดเชื้อในผู้ป่วยมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเฉียบพลันหอผู้ป่วยอายุรกรรมโรคเลือดและมะเร็งโรงพยาบาลสุราษฎร์ธานี

บทคัดย่อ

        การติดเชื้อในผู้ป่วยมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเฉียบพลัน มีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้น การป้องกันการติดเชื้อจึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งเพื่อให้เกิดความปลอดภัยแก่ผู้ป่วย การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง ชนิดสองกลุ่มวัดครั้งเดียว มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบอุบัติการณ์การติดเชื้อของผู้ป่วยมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเฉียบพลันระหว่างกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการป้องกันการติดเชื้อกับกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เป็นกลุ่มผู้ป่วยมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเฉียบพลัน จำนวน 60 คน โดยแบ่งเป็นกลุ่มทดลอง จำนวน 30 คน และกลุ่มควบคุม จำนวน 30 คน ที่มีคุณสมบัติตามเกณฑ์คัดเข้าคัดออกที่กำหนด เครื่องมือที่ใช้
ในการทดลองลอง คือ โปรแกรมการป้องกันการติดเชื้อในกลุ่มผู้ป่วยมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเฉียบพลัน ประกอบด้วย การประเมินปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดภาวะ Febrile neutropenia การให้ความรู้ การล้างมือ
การแยกผู้ป่วย การทำความสะอาดร่างกายผู้ป่วยด้วยสบู่ 4% Chlorhexidine การทำความสะอาดสิ่งแวดล้อม เครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบบันทึกการเฝ้าระวังการติดเชื้อในโรงพยาบาล ตรวจสอบความตรงของเนื้อหา โดยผ่านความคิดเห็นของผู้ทรงคุณวุฒิ 3 ท่าน วิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่า Odds ratio

          ผลการวิจัยพบว่า อุบัติการณ์การติดเชื้อในกระแสเลือดของกลุ่มควบคุมมีโอกาสเกิดการติดเชื้อมากกว่ากลุ่มทดลองอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (p > .05) (OR= 0.38, 95%CI: 0.12 – 1.20) การติดเชื้อปอดอักเสบของกลุ่มควบคุมมีโอกาสเกิดการติดเชื้อมากกว่ากลุ่มทดลองอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (p > .05) (OR= 0.62, 95%CI: 0.16 – 2.45) และการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะกลุ่มควบคุมมีโอกาสเกิดการติดเชื้อมากกว่ากลุ่มทดลอง อย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (p > .05) (OR= 0.17, 95%CI: 0.02 – 1.58)

          ผลการวิจัยนี้  สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการป้องกันการติดเชื้อในผู้ป่วยมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเฉียบพลันได้ในบริบทที่คล้ายคลึงกัน