การขยายตัวของเมืองกับการลดลงของสวนทุเรียนนนท์

บทคัดย่อ

                 บทความครั้งนี้ต้องการเสนอว่า แม้จังหวัดนนทบุรีจะเป็นพื้นที่รองรับการขยายตัวของเมือง เพราะ
มีที่ตั้งอยู่ติดกับกรุงเทพมหานคร ประกอบกับการพัฒนาเส้นทางคมนาคมต่างๆ ราคาที่ดินที่ถูกกว่าในเมือง รวมทั้งมีสภาพแวดล้อมที่ดีกว่า ได้ทำให้เกิดการพัฒนาที่ดินเพื่อที่อยู่อาศัยในพื้นที่ใกล้เคียง จนทำให้เกิดการเชื่อมต่อระหว่างเมือง-เมือง เมืองกับ-ชนบท พื้นที่หลายแห่งกลายเป็นย่านชานเมืองที่สำคัญของกรุงเทพมหานคร

                 แต่การขยายตัวของเมืองก็ไม่ใช่สาเหตุหลักที่ทำให้สวนทุเรียนนนท์ลดจำนวนลง แต่สาเหตุหลักเกิดจากปัญหาน้ำท่วมและน้ำเค็มที่เกิดขึ้นต่อเนื่องตั้งแต่ปี พ.ศ. 2538 ที่ทำให้สวนทุเรียนนนท์ค่อยๆ หายไป  โดยเฉพาะเหตุการณ์น้ำท่วมในปี พ.ศ. 2554 ที่ทำให้สวนทุเรียนเหลือพื้นที่เพาะปลูกเพียง 43 ไร่

                  อย่างไรก็ตามด้วยเหตุที่ในปัจจุบันทุเรียนนนท์ไม่ได้มีความหมายแค่เพียงสินค้าประเภทผลไม้เพื่อการบริโภคอย่างเดียวเท่านั้น แต่ทุเรียนนนท์ยังเป็นภูมิปัญญาของท้องถิ่น เป็นอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของจังหวัดนนทบุรี เป็นสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ที่ได้รับการขึ้นทะเบียนจากกรมทรัพย์สินทางปัญญาและด้วยจำนวนพื้นที่สวนทุเรียนที่ลดจำนวนลงอย่างมาก ทำให้ทุเรียนนนท์มีความหมายใหม่ว่าเป็น “พืชที่ควรอนุรักษ์” จนทำให้เกิดปฏิบัติการในการอนุรักษ์และฟื้นฟูทุเรียนนนท์จนทำให้พื้นที่เพาะปลูกขยายตัวเพิ่มขึ้น