การสร้างแบบวัดการระรานทางไซเบอร์ สำหรับนิสิตปริญญาตรี
คำสำคัญ:
แบบวัด, การระรานทางไซเบอร์, เกณฑ์ปกติระดับชาติ, คะแนนทีปกติบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สังเคราะห์องค์ประกอบและตัวบ่งชี้การระรานทางไซเบอร์2) หาคุณภาพของแบบวัด และ 3) สร้างเกณฑ์ปกติ (Norms) กลุ่มตัวอย่างคือ นิสิตปริญญาตรีประจำปีการศึกษา 2564 จำนวน 960 คน โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้คือ แบบวัดมาตราส่วนประมาณค่าของลิเคิร์ท (Likert Rating Scale) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา อำนาจจำแนก ความเชื่อมั่น และความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้าง การหาตำแหน่งเปอร์เซ็นไทล์ และการหาคะแนนทีปกติ ผลการวิจัย พบว่า 1) แบบวัดการระรานทางไซเบอร์ ประกอบด้วย 3 องค์ประกอบ 9 ตัวบ่งชี้ และ 39 ข้อคำถาม 2) ตัวบ่งชี้การระรานทางไซเบอร์มีค่าดัชนีความสอดคล้อง (IOC) เท่ากับ 0.60 – 1.00 ค่าอำนาจจำแนก ครั้งที่ 1 อยู่ระหว่าง .425 - .880 และครั้งที่ 2 อยู่ระหว่าง .665 - .912 ค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ .992 ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์อยู่ระหว่าง .482 - .848 ค่าน้ำหนักองค์ประกอบมีค่าอยู่ระหว่าง 0.677 – 0.991 มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ทุกตัวบ่งชี้ ค่าดัชนีความสอดคล้องของโมเดล ประกอบด้วย ค่าสถิติ Chi-square = 30.341 p-value = 0.065 CFI = .994 TLI = .989 RMSEA = .046 และ SRMR = .019 แสดงว่าโมเดลการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของโมเดลการระรานทางไซเบอร์ มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และมีความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้าง และ 3) เกณฑ์ปกติระดับชาติของแบบวัดมีค่าเฉลี่ย = 61.07, S.D. = 19.17 มีช่วงคะแนนเปอร์เซ็นไทล์ อยู่ระหว่าง 0.2-100.0 และมีช่วงคะแนนทีปกติอยู่ระหว่าง 21 - 89
เอกสารอ้างอิง
ณัฐฐา วินิจนัยภาค. (2560). ทัศนคติของเด็กและเยาวชนไทยต่อพฤติกรรมการกลั่นแกล้งบนโลกไซเบอร์. สืบค้นเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม 2564 จาก https://nidapoll.nida.ac.th/data/survey/uploads/FILE-1603871940213.pdf.
ณัฐรัชต์ สาเมาะ. (2556). การรับรู้ของเยาวชนต่อการรังแกในพื้นที่ไซเบอร์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหิดล, สังคมศาสตร์การแพทย์และสาธารณสุข.
ธันยากร ตุดเกื้อ. (2557). การพัฒนาตัวบ่งชี้พฤติกรรมการรังแกบนโลกไซเบอร์ของเยาวชนในจังหวัดสงขลา. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, สาขาวิชาพัฒนามนุษย์และสังคม.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2542). โมเดลลิสเรล: สถิติวิเคราะห์สําหรับการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นัทธมน ทับทิมไทย. (2563). อิทธิพลของความรู้เกี่ยวกับพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ที่มีต่อพฤติกรรมการกลั่นแกล้งทางอินเทอร์เน็ตของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาในจังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา, สาขาวิชาวิจัย วัดผลและสถิติการศึกษา.
รัตติยา ดีน้ำจืด. (2560). พฤติกรรมการรังแกผ่านโลกไซเบอร์ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา, คณะรัฐศาสตร์ สาขาวิชาการบริหารงานยุติธรรมและสังคม.
ล้วน สายยศ และ อังคณา สายยศ. (2543). เทคนิคการวัดผลการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาสน์.
ศิวพร ปกป้อง และ วิมลทิพย์ มุสิกพันธ์. (2553). ปัจจัยที่มีผลต่อทัศนคติและพฤติกรรมการกระทำความรุนแรงทั้งทางกายภาพและการข่มเหงรังแกผ่านโลกไซเบอร์ของเยาวชนไทย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2564). สถาบันอุดมศึกษา. สืบค้นเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน 2564, จาก http://www.mua.go.th/university-2.html.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2563). ผลการสำรวจการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในครัวเรือน พ.ศ. 2563. สืบค้นเมื่อวันที่ 16 มิถุนายน 2565, จาก http: //www. nso.go.th/sites/2014/Pages/สำรวจ/เทคโนโลยีสารสนเทศ/การใช้ICTของเด็กและเยาวชน.aspx.
สถาบันแห่งชาติเพื่อการพัฒนาเด็กและครอบครัว. รู้หรือไม่ 59% ของเด็กไทยเคยเป็นส่วนหนึ่งใน Cyberbullying. สืบค้นเมื่อ 8 พฤศจิกายน 2564, จาก https://www.eventpop.me./blog/200-cyberbullying,2019.
อนุพงศ์ สุขเกษม. (2563). พฤติกรรมและเจตคติต่อการระรานทางไซเบอร์ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาในกรุงเทพมหานคร. วารสารจันทรเกษมสาร. 26(2), 297-313.
Carroll, J. (2006). Bush uses bully pulpit to promote transparency. Managed Care (Langhorne, Pa.), 15(10), 12-13.
Donegan, R. (2012). Bullying and cyberbullying: History, statistics, law, prevention and analysis. The Elon Journal of Undergraduate Research in Communications. 3(1), 33-42.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 ราชัน ทวีคณะโชติ, นันทิมา นาคาพงศ์ อัศวรักษ์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
