ประเด็นร่วมสมัยแนวคิดการพัฒนาที่ยั่งยืนตามแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง

ผู้แต่ง

  • จุฑานันท์ หุ่นดี มหาวิทยาลัยบูรพา
  • อนุรัตน์ อนันทนาธร มหาวิทยาลัยบูรพา
  • พงษ์เสฐียร เหลืองอลงกต มหาวิทยาลัยบูรพา
  • จักรกฤษณ์ นรนิติผดุงการ มหาวิทยาลัยรามคำแหง

คำสำคัญ:

การพัฒนาที่ยั่งยืน, เศรษฐกิจพอเพียง, เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน, ผลการรายงานการพัฒนาที่ยั่งยืน

บทคัดย่อ

ภูฎานประเทศแห่งคาร์บอนเป็นลบ โดยการยกระดับประเทศให้เป็นประเทศที่สร้างแรงบันดาลใจให้กับประเทศทั่วโลก ด้วยนโยบายที่ว่า “ผู้นำด้านการดูแลสิ่งแวดล้อมโลก”
ตามแนวคิดการพัฒนาที่ยั่งยืน โดยองค์การสหประชาชาติ (United Nations: UN) ที่มีความมุ่งมั่นสู่เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนแห่งสหัสวรรษ (Sustainable Development Goals: SDGs) ด้วยการส่งเสริมในประเด็นโลกเศรษฐกิจสีเขียว ที่จะต้องดำเนินการให้บรรลุภายในปี 2030 โดยบูรณาการการพัฒนาใน 3 มิติ คือ 1. มิติด้านเศรษฐกิจ 2. มิติด้านสังคม 3. มิติด้านสิ่งแวดล้อม อันจะเป็นองค์ประกอบที่จะยกระดับคุณภาพชีวิตมนุษย์ให้สามารถอยู่ดีมีสุข ปลอดภัย มั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืน ที่ตอบสนองความต้องการอันพึงประสงค์ที่ดีของคนรุ่นปัจจุบันและอนาคต
ซึ่งเป็นประเด็นร่วมสมัยของการพัฒนาตามแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง (Self-sufficient Economy) ที่เน้นความสมดุลทั้ง 3 คุณลักษณะ คือ พอประมาณ มีเหตุมีผล และมีภูมิคุ้มกัน ด้วยการพัฒนา ด้านเทคโนโลยีมาใช้
ให้เกิดประโยชน์ เพื่อก่อให้เกิดภูมิปัญญาท้องถิ่นแบบ
พึ่งตนเอง ตามเงื่อนไขหลักธรรมาภิบาล ที่เป็นการพัฒนาแบบองค์รวมอย่างมั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืนสืบไป

เอกสารอ้างอิง

กฤษดา จักรเสน. (2563). ยุทธศาสตร์การพัฒนาอินทผลัมอย่างยั่งยืนในประเทศไทย. (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการพัฒนา, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร).

ไกรศร วันละ. (2564). การขับเคลื่อนเป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืนของประเทศไทย. วารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์. 7(3), 56-66.

จุฑาภรณ์ อยู่ทิม. (2563). การสืบทอดวิถีชีวิตของชาวสวนผลไม้เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนในสังคมเมือง. (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการศึกษาและการพัฒนาสังคม, มหาวิทยาลัยบูรพา).

จักรภพ ใสกระจ่าง. (2560). รูปแบบการบริหารตามหลักธรรมาภิบาลในโรงเรียนต้นแบบโรงเรียนสุจริตสังกัด สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ).

นิรุต หัตถะผะสุ. (2564). กลไกการขับเคลื่อนการดำเนินงานขององค์การภาครัฐเพื่อบรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน กรณีศึกษากระทรวงมหาดไทย. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2561). การพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable Development). สืบค้นจาก https://www.watnyanaves.net/th/book_detail/26

สนิท บุญราศรี. (2565). รูปแบบการจัดการต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศอย่างยั่งยืนของชุมชนลำพะยา อำเภอเมืองยะลา จังหวัดยะลาในอนาคต. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม, มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา).

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2550). ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ 21 เซ็นจูรี่.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2551). จากปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงสู่การปฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 1). นนทบุรี: บริษัท เพชรรุ่งการพิมพ์ จำกัด.

โสภณ วุฒิประเสริฐกุล. (2563). กลยุทธ์การบริหารมหาวิทยาลัยตามแนวคิดการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. (ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการศึกษา, วิทยาลัยครูสุริยเทพ).

อมรพันธุ์ เปล่งงูเหลือม. (2559). ปัจจัยที่เอื้อต่อความสำเร็จในการพัฒนาชุมชนตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของเทศบาลตำบลบ้านเดื่อ อำเภอเกษตรสมบูรณ์ จังหวัดชัยภูมิ. วารสารนวัตกรรมและการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. 1(1), 47-85.

Denmark.dk. (2023). Sustainability in Denmark. Retrieved from https://denmark.dk/innovation-and-design/sustainability

David, P., & Giles, A. (1998). The concept of sustainable development: An evaluation of its usefulness ten years after Brundtland. Swiss Journal of Economics and Statistics. 134(3), 251-269.

Jeffrey, S D., Guillaume, L., Christian, K., Grayson, F., & Finn, W. (2022). Sustainable Development Report 2022. The United Kingdom: TJ Books Limited.

Malcolm, G. (2005). Some Neglected Aspects of Sustainable Development. The Economics of Sustainable Development. Retrieved from https://doi.org/10.17848/9781417596324

Shanawez, H. & Ahmad, T. J. (2023). Opportunities and Challenges in Sustainable Development and Governance in South Asia: Case Study of Bhutan. Moving Toward Net-Zero Carbon Society Challenges and Opportunities, 79-87. Retrieved from https://doi.org/10.1007/978-3-031-24545-9_5

Tomislav, K. (2018). The Concept of Sustainable Development: From its Beginning to the Contemporary Issues. Zagreb International Review of Economics & Business. 21(1), 67-94.

United Nations. (2023a). WHAT IS SUSTAINABLE DEVELOPMENT?. Retrieved from https://www.iisd.org/mission-and-goals/sustainable-development

United Nations. (2023b). SDG Indicators Metadata repository. Retrieved from https://unstats.un.org/sdgs/metadata

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-03-27

รูปแบบการอ้างอิง

หุ่นดี จ., อนันทนาธร อ., เหลืองอลงกต พ., & นรนิติผดุงการ จ. (2024). ประเด็นร่วมสมัยแนวคิดการพัฒนาที่ยั่งยืนตามแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารสังคมวิจัยและพัฒนา, 6(1), 70–85. สืบค้น จาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/JMARD/article/view/262829