ปัจจัยที่ส่งผลต่อทักษะการปรับตัวในการฝึกปฏิบัติการพยาบาลของนักศึกษาพยาบาล มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาและสร้างสมการพยากรณ์ที่ดีที่สุดของปัจจัยที่ส่งผลต่อทักษะการปรับตัวในการฝึกปฏิบัติการพยาบาลของนักศึกษาพยาบาล กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักศึกษาพยาบาลที่ผ่านการเรียนภาคปฏิบัติ จำนวน 116 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบวัดทักษะการปรับตัวในการฝึกปฏิบัติการพยาบาล ประกอบด้วย 1) สุขภาวะทางจิตใจ 2) ความฉลาดทางอารมณ์ 3) การเห็นคุณค่าในตนเอง 4) การอบรมเลี้ยงดู และ 5) การรับรู้ความสามารถด้านวิชาการของตน มีลักษณะเป็นมาตรประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ การวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน (Stepwise Multiple Regression Analysis) ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1) ทักษะการปรับตัวในการฝึกปฏิบัติการพยาบาลในภาพรวมอยู่ในระดับสูง (x̅ = 4.48) โดยมีค่าเฉลี่ยของแต่ละด้าน ได้แก่ ด้านการเรียน (x̅ = 4.41) ด้านผู้สอน (x̅ = 4.56) ด้านสังคม (x̅ = 4.57) และด้านสภาพแวดล้อม (x̅ = 4.37) 2) ตัวแปรทุกตัวมีความสัมพันธ์กับทักษะการปรับตัวในการฝึกปฏิบัติการพยาบาล ทางบวกในระดับปานกลางถึงสูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01  โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์มีค่าระหว่าง 0.437 – 0.756 3) ตัวแปรในการพยากรณ์ทักษะการปรับตัวในการฝึกปฏิบัติการพยาบาลของนักศึกษาพยาบาลได้ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 จำนวน 4 ตัว ได้แก่ การรับรู้ความสามารถด้านวิชาการของตน สุขภาวะทางจิตใจ การอบรมเลี้ยงดู และการเห็นคุณค่าในตนเอง โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณ (R) เท่ากับ .836 ค่าอำนาจการพยากรณ์ได้ร้อยละ 66.90 และค่าความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของการพยากรณ์เท่ากับ .250